POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa ( jednolity tekst z 2005r. Dz. U. Nr 8 poz.60 z późniejszymi zmianami) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołominie po rozpatrzeniu wniosku Pani D reprezentującej Panią S, złożonego w tutejszym Urzędzie w dniu 12.01.2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w kwestii objętej pytaniem:

- czy w związku ze zmianą od 01.01.2007 r. definicji działalności gospodarczej podatnik może w dalszym ciągu uważać, że dotychczas współpracujące z nim firmy jednoosobowe będą traktowane nadal jako prowadzące działalność gospodarczą i czy może z nimi współpracować na dotychczasowych zasadach w oparciu o zawartą umowę oraz czy wystawiane faktury VAT traktować jako dokumenty kosztowe,

- tj. czy podatnik nie ma przymusu zmiany formy współpracy na taką która obligowałaby go do występowania w roli płatnika obowiązanego do potrącania zaliczek na podatek dochodowy od uzyskanych przez świadczących usługi dochodów, zgodnie z art.31 lub art.41 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

stwierdza, iż stanowisko podatnika w powyższej kwestii jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Stosownie do postanowień art. 14a § 1 i § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa Naczelnik Urzędu Skarbowego na pisemny wniosek podatnika ma obowiązek udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Korzystając z powyższego przepisu Pani D występująca w imieniu Pani S wnioskiem złożonym w tutejszym Urzędzie Skarbowym w dniu 12.02.2007r., wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie problemu samozatrudnienia, a mianowicie :

- czy w związku ze zmianą od 01.01.2007 r. definicji działalności gospodarczej podatnik może w dalszym ciągu uważać, że dotychczas współpracujące z nim firmy jednoosobowe będą traktowane nadal jako prowadzące działalność gospodarczą i czy może z nimi współpracować na dotychczasowych zasadach w oparciu o zawartą umowę oraz czy wystawiane faktury VAT traktować jako dokumenty kosztowe,

czy też nie ma przymusu zmiany formy współpracy na taką która obligowałaby go do występowania w roli płatnika obowiązanego do potrącania zaliczek na podatek dochodowy od uzyskanych przez świadczących usługi dochodów, zgodnie z art.31 lub art.41 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

OPIS STANU FAKTYCZNEGO

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług transportu towarów i spedycji dla kontrahentów krajowych i zagranicznych.

W ramach prowadzonej działalności podatnik współpracuje od kilku lat z przedsiębiorcami prowadzącymi jednoosobowe firmy. Przedsiębiorcy ci świadczą usługi kierowania pojazdami oraz dokonywania przewozów na określonych trasach. Specyfika usług oraz szczegółowe warunki współpracy określone są w umowie o współpracy ( kserokopia w załączeniu ). Z w/w umowy i stanu faktycznego wynika, iż współpracujący z podatnikiem przedsiębiorcy ponoszą ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością oraz odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywanie powierzonych im czynności. Za wykonanie usługi wystawiają faktury VAT, które stanowią u podatnika koszty uzyskania przychodów.

STANOWISKO PODATNIKA

Zgodnie z art.5a pkt 6 i art.5b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 z późn. zm. ) pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlowa, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której przychody nie są zaliczone do innych przychodów, ze źródeł wymienionych w art.10 ust.1 pkt 1, 2 i 4 – 9

Z kolei za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

- odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

- są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,

- wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zdaniem podatnika z w/w przepisów wynika, iż przedsiębiorcy współpracujący z jego firmą na zasadach opisanych w stanie faktycznym sprawy, świadczą usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem ponoszą ryzyko prowadzonej działalności oraz odpowiedzialność za skutki niewłaściwego jej wykonania,

W związku z powyższym podatnik uważa, iż ma prawo współpracować z w/w firmami na dotychczasowych zasadach i traktować wystawiane przez faktury VAT za usługi, jako dokumenty potwierdzające koszty uzyskania przychodów.

Ponadto podatnik zauważa również, iż nie istnieją żadne przesłanki prawne wynikające ze zmiany przepisów od 1.01.2007 r., ani konieczność rezygnacji z dotychczasowych stosunków prawnych istniejących między nim, a przedsiębiorcami, które rodziłyby traktowanie ich jako pracowników lub zleceniobiorców.

Wobec tego nie dotyczą go żadne obowiązki wynikające z art.31 i art.41 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z dochodami osiąganymi przez opisane jednoosobowe firmy z tytułu świadczonych usług.

OCENA PRAWNA STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Od 1 stycznia 2007 r. na mocy art.1 pkt 4 i pkt 5 ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw ( Dz. U. Nr 217, poz.1588 ) zmieniono dotychczasową definicję działalności gospodarczej. W myśl art.5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 z późn. zm. ) pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlowa, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której przychody nie są zaliczone do innych przychodów, ze źródeł wymienionych w art.10 ust.1 pkt 1, 2 i 4 – 9

Jednocześnie ustawodawca na mocy dodanego do w/w ustawy art.5b wyłączył z przedmiotowego zakresu pozarolniczej działalności gospodarczej czynności podatnika, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

- odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

- są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,

- wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Należy jednak zauważyć, że w świetle nowych przepisów, do stwierdzenia, iż podatnik świadczący usługi na zasadzie samozatrudnienia nie wykonuje działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, konieczne jest wystąpienie łącznie wszystkich przesłanek wymienionych w cyt. art.5b.

Samo tylko wykonywanie czynności pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności nie jest przesłanką wystarczającą do utraty statusu przedsiębiorcy. Jednym z warunków, które powodują utratę statusu przedsiębiorcy, jest to, aby wykonujący czynności nie ponosił ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością . Z istoty prowadzenia działalności gospodarczej wynika, iż osoba prowadząca taką działalność prowadzi ją na własny rachunek i na własne ryzyko. Ryzyko gospodarcze, jakie wiąże się z prowadzeniem działalności gospodarczej, jest jednak innym ryzykiem od ryzyka jakie ponosi pracownik w ramach stosunku pracy. Ryzyko gospodarcze związane z działalnością gospodarczą to np. ryzyko inwestycyjne, czyli prawdopodobieństwo nieuzyskania przewidywanych wyników ekonomiczno-finansowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz z załączonej do wniosku umowy o świadczenie usług pomiędzy podatnikiem a zleceniobiorcą wynika, iż zleceniobiorca co prawda wykonuje czynności pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez podatnika jednak równocześnie ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą oraz odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywanie powierzonych czynności ( § 4 umowy ).

W świetle przytoczonych powyżej przepisów należy uznać zleceniobiorców podatnika jako osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

Wobec powyższego wystawiane przez zleceniobiorców faktury VAT dokumentujące wykonane usługi, stanowią u podatnika koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art.22 ustawy o podatku dochodowym.

Z uwagi na fakt współpraca ze zleceniobiorcami następuje w ramach prowadzonych przez nich działalności gospodarczych na podatniku nie ciążą obowiązki jako płatnika wynikające z art.31 i art.41 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko podatnika w kwestii objętej zapytaniem uznaje się za prawidłowe.