INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2012 r. (data wpływu 3 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia i opodatkowania usługi polegającej na tworzeniu programów komputerowych na rzecz zagranicznego nabywcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia i opodatkowania usługi polegającej na tworzeniu programów komputerowych na rzecz zagranicznego nabywcy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - prowadzący działalność gospodarczą, zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz posiadający VAT UE - świadczy „usługi elektroniczne” na rzecz podmiotu (prowadzącego działalność gospodarczą, zarejestrowanego jako podatnik podatku od wartości dodanej), posiadającego swoją siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej (Luksemburg).

Przedmiotem świadczonych „usług elektronicznych” jest (tworzenie) pisanie aplikacji (krótkich programów komputerowych), które Wnioskodawca przekazuje na rzecz ww. nabywcy. Aplikacje te są w następnej fazie udostępniane odpłatnie przez tego nabywcę indywidualnym odbiorcom na całym świecie. Wynagrodzenie wpływające na rachunek bankowy Wnioskodawcy uzależnione jest od liczby odpłatnych udostępnień aplikacji indywidualnym odbiorcom. Na rzecz powyższego podmiotu Wnioskodawca wystawia faktury VAT, na których w „tytule sprzedaży” umieszcza: „świadczenie usług elektronicznych, art. 28b u.p.t.i.u.”. Na wystawionej fakturze VAT umieszczana jest również informacja: „Obowiązek podatkowy po stronie Nabywcy". Wnioskodawca wykazuje powyższe usługi w miesięcznych deklaracjach VAT-7, w poz. 21 (dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju) oraz w poz. 22 (w tym świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Wnioskodawca składa w formie elektronicznej informacje podsumowujące VAT-UE o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach, w których wykazuje świadczone usługi elektroniczne w części E (informacja o wewnątrzwspólnotowym świadczeniu usług).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest działanie Wnioskodawcy polegające na kwalifikacji świadczonych „usług elektronicznych” na rzecz nabywcy z Luksemburga, jako usług, o których mowa w przepisach art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dla których podatnikiem jest nabywca usługi...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i la, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n. Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług spoczywa zatem na podatniku (nabywcy „usług elektronicznych”) będącym usługobiorcą.

Jak stanowi § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U., Nr 68, poz. 360), przepisy § 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Faktury, o których mowa w § 26 ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

W przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie".

W analizowanej sprawie faktura VAT wystawiona przez Wnioskodawcę zawiera zarówno adnotacje, iż podatek rozlicza nabywca , jak też i wskazana jest podstawa prawna ustawy: art. 28 u.p.t.i.u.

Zgodnie z przepisem art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca wykazuje powyższe usługi w miesięcznych deklaracjach VAT-7 w poz. 21 (dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju) i w poz. 22 (w tym świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Według art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca - zwane dalej „informacjami podsumowującymi".

Jak stanowi przepisy art. 100 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, informacje podsumowujące mogą być składane za okresy kwartalne w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy dotyczą one transakcji, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 100 ust. 7 ustawy, informacje podsumowujące składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej składa się do 25. dnia miesiąca następującego po okresie, o którym mowa w ust. 3-6.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca składa w formie elektronicznej informacje podsumowujące VAT-UE o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach, w których wykazuje świadczone „usługi elektroniczne” w części E (informacja o wewnątrzwspólnotowym świadczeniu usług) do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust 1, w przypadku gdy dotyczą one transakcji, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca uznał za prawidłowe swoje działanie polegające na kwalifikacji świadczonych „usług elektronicznych” na rzecz nabywcy usług jako usług, o których mowa w przepisach art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dla których podatnikiem jest nabywca usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) – zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zwarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”, działu V.

Zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w przepisie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 ustawy).

W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:


1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;


2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Stosownie do regulacji art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych są szczegółowo uregulowane w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Sytuacja, w której czynność zrealizowana przez polskiego podatnika nie podlega opodatkowaniu w Polsce nie oznacza, że pozostaje ona całkowicie poza zakresem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Przepisy nakładają bowiem na podatnika obowiązek udokumentowania wykonania takiej czynności fakturą, o której mowa w § 26 ww. rozporządzeniu, jeżeli dla tej czynności podatnik wystawiający fakturę nie jest zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (ust. 1 ww. paragrafu).

Faktura taka – jak wynika z treści ust. 2 tego paragrafu - winna zawierać dane określone w § 5 ww. rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Faktura - zgodnie z ust. 4 ww. paragrafu - w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie”.

W oparciu o art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), Minister Finansów określił m. in. wzór deklaracji VAT-7(12) (załącznik nr 1 tego rozporządzenia), natomiast w załączniku nr 4 zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D). Z objaśnień tych wynika, iż podatnik dokonujący transakcji poza terytorium kraju, wykazuje ich wartości w poz. 21 deklaracji VAT-7. W pozycji tej podaje się jednak tylko dostawę towarów i świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. Nie uwzględnia się natomiast wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

W poz. 22 deklaracji podaje się świadczenie usług, o których jest mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W oparciu o ust. 8 pkt 1 tegoż artykułu, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Artykuł 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca, zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

W świetle ust. 3 ww. artykułu, informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7.

Informacje podsumowujące mogą być składane za okresy kwartalne w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy dotyczą one transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 4 (art. 100 ust. 4 pkt 3 ustawy)

Informacje podsumowujące składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej składa się do 25. dnia miesiąca następującego po okresie, o którym mowa w ust. 3-6 (art. 100 ust. 7 ustawy).

Zgodnie z art. 100 ust. 10 ustawy, na potrzeby ust. 1 pkt 4 zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, na którym, zgodnie z art. 28b, ma miejsce świadczenie usług, jest usługobiorca, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 15, będący usługodawcą nie posiada na terytorium tego państwa członkowskiego:

1. siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej;
2. siedziby działalności gospodarczej, posiada natomiast na tym terytorium stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy, jeżeli usługodawca posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na tym terytorium, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca - zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz posiadający VAT UE - świadczy „usługi elektroniczne” na rzecz podmiotu (zarejestrowanego jako podatnik podatku od wartości dodanej), mającego swoją siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej. Przedmiotem świadczonych „usług elektronicznych” jest (tworzenie) pisanie aplikacji (krótkich programów komputerowych), które Wnioskodawca przekazuje na rzecz ww. nabywcy. Na rzecz powyższego podmiotu Wnioskodawca wystawia faktury VAT, na których w „tytule sprzedaży” umieszcza zapis: „świadczenie usług elektronicznych, art. 28b u.p.t.i.u.”. Na wystawionej fakturze VAT umieszcza również informację: „Obowiązek podatkowy po stronie Nabywcy". Wnioskodawca wykazuje powyższe usługi w deklaracjach VAT-7, w poz. 21 oraz w poz. 22. Ponadto składa w formie elektronicznej informacje podsumowujące VAT-UE o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach, w których wykazuje świadczone usługi w części E.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą określenia miejsca świadczenia i opodatkowania ww. usług.

Uwzględniając fakt, iż treść wniosku wskazuje, że luksemburski nabywca spełnia definicję podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy, miejscem świadczenia i opodatkowania usług świadczonych przez Pana (tj. tworzenia programów komputerowych) - zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy – jest terytorium kraju, w którym ich nabywca (usługobiorca) posiada siedzibę, tj. Luksemburg (o ile nie zostanie wypełniona hipoteza ust. 2 tego artykułu). Wobec powyższego usługa, o której mowa we wniosku, nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. Podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej jest luksemburski nabywca.

Ww. kwalifikacja prawnopodatkowa nie pozostaje bez wpływu na treść faktury, którą winny być dokumentowane przedmiotowe czynności. Mimo, że miejscem ich świadczenia nie jest terytorium Polski, jest Pan zobowiązany wystawiać faktury o treści zmodyfikowanej przez zapisy § 26 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. Faktury wystawione z uwzględnieniem przedmiotowych regulacji, nie powinny zawierać stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Ponadto faktury te powinny zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Luksemburga, oraz:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie”.

Jeżeli w związku z świadczeniem ww. usług przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego lub zwrotu tego podatku na terytorium kraju, to czynności te należy wykazać w poz. 21 deklaracji podatkowej VAT-7(12). Z uwagi na fakt, iż wykonywane usługi objęte są dyspozycją art. 28b ustawy, należy je odpowiednio uwzględniać w poz. 22 ww. deklaracji, jak również w danej informacji podsumowującej.

Jednocześnie zaznacza się, że w niniejszej interpretacji nie rozstrzygano co do poprawności zakwalifikowania przez Pana ww. usług do usług elektronicznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.