P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stwierdzam, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30.10.2006 r., znak: GK/329/2006, (data wpływu 06.11.2006 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22.11.2006 r., znak: GK/325/2006, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Dnia 06.11.2006 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowegow Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresui sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny.

Spółka dokonuje sprzedaży eksportowej towarów — odlewów do krajów spoza terytorium Wspólnoty Europejskiej np. Norwegia, Ukraina.
W myśl art. 41 ust. 4 i 6 ustawy o podatku VAT, stawkę podatku 0% w eksporcie stosuje się pod warunkiem, że przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc Spółka otrzyma dokument Sad-3 potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Jeżeli warunek ten nie został spełniony to w deklaracji za dany miesiąc sprzedaży tej nie wykazuje się lecz w miesiącu następnym stosując stawkę 0% pod warunkiem otrzymania dokumentu Sad-3. W razie nieotrzymania tego dokumentu stosuje się stawkę właściwą dla dostawy tego towaru w kraju - w tym przypadku 22% (art. 41 ust. 7).

Pytanie Spółki.

Zwracamy się z zapytaniem w jaki sposób należy ustalić w opisanej sytuacji podstawę opodatkowania?

Stanowisko Spółki.

Podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT,w myśl którego podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Ponieważ podstawą opodatkowania jest obrót, a w przypadku eksportu pierwotnie stawka podatku wynosi „0” i w taki sposób wystawiana jest faktura - obciążany odbiorca towaru, należy przyjąć, iż w przypadku braku udokumentowania wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty w przypadku eksportu należny podatek od tej sprzedaży oblicza się metodą rachunku „w stu” — zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Prosimy o potwierdzenie naszego stanowiska, iż w takim przypadku podatek winien być ustalony rachunkiem „w stu”.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarówi usług (Dz. U. Nr 54, poz 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o VAT, w eksporcie towarów, o którym mowaw art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Powołując się na art. 41 ust. 6 ustawy VAT, stawkę podatku 0% stosujesię w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Przy czym, zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy o VAT jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. Wymaga podkreślenia, że przepis ust. 7 stosuje się, w przypadku gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (art. 41 ust. 8 ustawy o VAT).

Jednocześnie należy podkreślić, iż zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 9 ustawy o VAT, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument. Ponadto zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w przypadku eksportu,o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się w przypadku posiadania przez podatnika dokumentów potwierdzających wywóz towarów z terytorium Wspólnoty. Należy w tym miejscu podkreślić, iż nie otrzymanie przedmiotowych dokumentów w odpowiednim terminie implikuje konieczność zastosowania stawki właściwej dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Zauważa się, że ustawodawca odwołał się w art. 41 ust. 7 ustawy o VAT,do „dostaw tego towaru na terytorium kraju”, dlatego też przy ustalaniu podstawy opodatkowania należy posłużyć się przepisami stanowiącymi o podstawie opodatkowania dostawy towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót,z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Tak więc, stwierdzić należy, iż kwota wykazana w fakturze eksportowej jest kwotą należnąod nabywcy, a więc winna ona zostać pomniejszona o kwotę należnego podatku, tj. winna być traktowana jako kwota brutto.

Reasumując stwierdzić należy, że w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym, należność pobrana od kontrahenta stanowi kwotę brutto, stąd poprawnym jest obliczenie podatku tzw. rachunkiem „w stu”.

Na gruncie obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez podatnika jest prawidłowe.

Niniejsze postanowienie - na mocy art. 143 § 2 pkt 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa - wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.