POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać za prawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka, posiadając wolne własne środki pieniężne (aktywa obrotowe), lokuje je w instrumenty znajdujące się w ofercie instytucji finansowych, np.: akcje, udziały, lokaty, papiery wartościowe. Przeważającą część swoich środków Spółka będzie lokować w akcje i udziały spółek obcych dostępne na parkiecie giełdowym. Dla celów lokowania środków pieniężnych w instrumenty finansowe, Spółka będzie korzystać z usług domu maklerskiego, w którym ma otwarty rachunek. Wnioskująca wskazała, iż będzie to typowy obrót giełdowy własnymi środkami finansowymi. Wskazała ponadto, iż w zakresie działalności posiada zapis „65.23.Z – pozostałe pośrednictwo finansowe, gdzie indziej nie sklasyfikowane”.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy obrót własnymi środkami finansowymi na parkiecie giełdowym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

W ocenie Wnioskującej, transakcji tej nie można uznać za usługę pośrednictwa finansowego, gdyż Spółka nie świadczy dla nikogo usługi i nie pobiera za to wynagrodzenia. Przychód z obrotu własnymi środkami finansowymi nie podlega pod przepisy wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług, podobnie jak odsetki od środków finansowych na rachunkach bankowych. Nie jest to bowiem ani towar ani usługa.

Ustosunkowując się do przedstawionej we wniosku kwestii, stwierdza się co następuje;

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 przywoływanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do powyższych regulacji, przez podlegające opodatkowaniu świadczenia należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Świadczenie bowiem, zakłada istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą, konsumentem), oraz podmiotu świadczącego (wykonującego dane świadczenie). Zatem, w pojęciu świadczenia na rzecz, mieszczą się świadczenia na rzecz określonych podmiotów i ostatecznych konsumentów.

Jak wskazała Wnioskująca, w objętym zapytaniem stanie faktycznym, prowadzi ona obrót własnymi środkami finansowymi. Nie występuje w tym przypadku odbiorca świadczenia (nabywca towaru bądź usługi). Czynności takiej nie można zatem uznać za podlegającą opodatkowaniu dostawę towarów ani świadczenie usług.

Uwzględniając powyższe, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu postanowił jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.