INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 28 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Po 383/12 – stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2011 r. (data wpływu: 29 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie obliczania wielkości ulgi we wpłatach zysku na rzecz budżetu państwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2011 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu 14 września 2012 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie obliczania wielkości ulgi we wpłatach zysku na rzecz budżetu państwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa osiągającą przychody z:

1. wykonywania umów bezpośrednio na rzecz Skarbu Państwa (MON lub jednostek organizacyjnych MON), których przedmiotem są usługi remontu sprzętu wojskowego przede wszystkim bojowych wozów piechoty,
2. wykonywania umów na rzecz innych podmiotów np. spółek Skarbu Państwa, instytutów badawczych, spółek będących własnością podmiotów innych niż Skarb Państwa w zakresie dostaw lub usług dotyczących sprzętu wojskowego np. zabudowa X, dostawa Y, przeglądy i naprawy czołgów Z, przy czym każdorazowo finalnym odbiorcą dostaw i usług jest Skarb Państwa – MON lub jednostka organizacyjna MON (jednostka wojskowa lub Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych),
3. innych źródeł np. z najmu wolnych powierzchni.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy obliczeniu wielkości ulgi we wpłatach zysku na rzecz budżetu państwa, o której mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z 18 października 2010 r. w sprawie ulg we wpłatach z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa wykonujących zadania na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. Nr 205, poz. 1354) Wnioskodawca może w wartości przychodów ze sprzedaży produkcji i usług na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa uwzględnić przychody uzyskiwane z wykonywania umów na rzecz innych podmiotów niż Skarb Państwa w zakresie dostaw lub usług dotyczących sprzętu wojskowego biorąc pod uwagę, że każdorazowo finalnym odbiorcą dostaw i usług jest Skarb Państwa – MON lub jednostka organizacyjna MON...

Zdaniem Wnioskodawcy, obliczając wielkości ulgi we wpłatach zysku na rzecz budżetu państwa, o której mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z 18 października 2010 r. w sprawie ulg we wpłatach z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa wykonujących zadania na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. nr 205, poz. 1354) Wnioskodawca może w wartości przychodów ze sprzedaży produkcji i usług na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa uwzględnić przychody uzyskiwane z wykonywania umów na rzecz innych podmiotów niż Skarb Państwa w zakresie dostaw lub usług dotyczących sprzętu wojskowego biorąc pod uwagę, że każdorazowo finalnym odbiorcą dostaw i usług jest Skarb Państwa - MON lub jednostka organizacyjna MON.

W myśl § 2 ust. 2 powołanego rozporządzenia wysokość ulgi we wpłatach zysku na rzecz budżetu państwa ustała się jako iloczyn należnej kwoty wpłaty z zysku i wskaźnika ustalonego w wysokości odpowiadającej udziałowi wartości przychodu ze sprzedaży produkcji i usług na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa w przychodach ze sprzedaży i zrównanych z nimi. Rozporządzenie nie określa, czy przychody umieszczane w liczniku ułamka służącego wyliczaniu wskaźnika muszą być uzyskiwane od Skarbu Państwa. Decyduje przeznaczenie produkcji i usług. Jeżeli przeznaczeniem produkcji i usług jest bezpieczeństwo i obronność państwa to niezależnie od podmiotu, od którego uzyskiwane są przychody, należy je uwzględnić w wyliczaniu ww. wskaźnika. Równocześnie za przeznaczone na rzecz bezpieczeństwa i obronności państwa należy uznać produkcję i usługi, których finalnym odbiorcą jest MON lub jednostka organizacyjna MON, a podmiot realizujący te usługi występuje wobec MON jako podwykonawca.

Ulga ma także charakter podmiotowy. W załączniku do rozporządzenia wymienia się podmioty uprawnione do ulgi. Wśród tych podmiotów pod pozycją 6 jest Wnioskodawca.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 29 grudnia 2011 r. postanowienie nr ILPB3/423-461/11-2/MM, w którym stwierdził, iż odmawia wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa.

W uzasadnieniu ww. postanowienia tut. Organ wskazał, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa.

W myśl art. 14b § 1 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie do art. 14b § 2 tej ustawy, wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego (art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa).

Według art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. Na mocy art. 14c § 2 ww. ustawy, w razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym.

Jak wynika z treści powołanych przepisów, przedmiotem wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego może być ocena prawna danego stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, dotyczącego wnioskodawcy, dokonywana na gruncie przepisów prawa podatkowego. Organ wydający interpretację rozstrzyga, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego.

Należy również wskazać na znaczenie prawne indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, które sprowadza się przede wszystkim do możliwości zrealizowania i wykorzystania związanej z nimi ochrony prawnej. Zakres ochrony prawnej gwarantowanej podmiotom, które zastosowały się do wydanej w ich indywidualnej sprawie interpretacji określają art. 14k – 14n Ordynacji podatkowej.

W szczególności, stosownie do przepisu art. 14k § 1 tej ustawy, zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Przepis art. 14m § 1 ww. ustawy, normuje natomiast przesłanki zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji w przypadku, gdy podmiot zastosował się do interpretacji, która następnie została zmieniona lub nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, iż indywidualna interpretacja prawa podatkowego zawiera ocenę możliwości zastosowania konkretnych przepisów materialnego prawa podatkowego w relacji do indywidualnych ze swej istoty okoliczności zaszłego bądź przewidywanego przez jednostkowy podmiot stanu faktycznego, dotyczącego jego spraw podatkowych. Wydanie interpretacji jest załatwieniem zapytania prawnego określonego Wnioskodawcy, który może się do niej zastosować i oczekiwać z tego tytułu ochrony prawnej. Zatem wykładnia przepisów dotyczyć może jedynie prawa podatkowego materialnego, co uzasadnione jest zakresem ochrony prawnej związanej z interpretacjami indywidualnymi.

Jednocześnie z powołanego wyżej przepisu art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa jasno wynika, że przedmiotem wykładni dokonanej na podstawie przytoczonego wyżej artykułu mogą być jedynie przepisy prawa podatkowego.

Przez przepisy prawa podatkowego ustawodawca rozumie przy tym przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych (art. 3 pkt 2 powołanej wyżej ustawy).

Znaczenie terminu „ustawy podatkowe” wyjaśnia z kolei art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Na jego mocy, ilekroć w ustawie jest mowa o ustawach podatkowych, należy przez to rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Mając na względzie powyższe, należy stwierdzić, że sama definicja przepisów prawa podatkowego zawarta w art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, nie jest wystarczająca dla określenia zakresu przedmiotowego interpretacji indywidualnej.

Istotne znaczenie w przedmiotowej sprawie mają przepisy ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 154, poz. 792 ze zm.). Art. 2 ust. 6 tej ustawy przewidywał, że do wpłat z zysku stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 2.

Regulacja ta jednoznacznie wskazywała, że do wpłat z zysku miały zastosowanie wprost i bez żadnych ograniczeń przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych, a od dnia 1 stycznia 1998 r. – Ordynacji podatkowej.

Art. 341 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi bowiem, iż jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na ustawę o zobowiązaniach podatkowych lub odsyłają ogólnie do przepisów o zobowiązaniach podatkowych, stosuje się przepisy działu III niniejszej ustawy.

Powyższy przepis nakazuje więc stosowanie przepisów działu III Ordynacji podatkowej: „Zobowiązania podatkowe” (art. 21 – 119).

Kwestie dotyczące interpretacji przepisów prawa podatkowego zostały zawarte w rozdziale 1a działu II (art. 14a – 14p). Art. 14h Ordynacji podatkowej w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej odsyła natomiast do stosowania odpowiednio przepisów art. 120, art. 121 § 1, art. 125, art. 129, art. 130, art. 135-137, art. 140, art. 143, art. 165a, art. 168, art. 169 § 1 - 2, art. 170 i art. 171 oraz przepisów rozdziału 5, 6, 10 i 23 działu IV. W przepisie tym brak jest zatem odniesienia do rozdziału III tej ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, iż na podstawie art. 5 ust. 2 ww. ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, wydane zostało rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie ulg we wpłatach z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa wykonujących zadania na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa z dnia 18 października 2010 r. (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 205, poz. 1354 ze zm.), które w § 2 ust. 2 stanowi, iż wysokość należnej ulgi ustala się jako iloczyn należnej kwoty wpłaty z zysku i wskaźnika ustalonego w wysokości odpowiadającej udziałowi wartości przychodu ze sprzedaży produkcji i usług na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa w przychodach ze sprzedaży i zrównanych z nimi.

W przedmiotowym wniosku, Spółka wnosi o potwierdzenie, że przy obliczeniu wielkości ulgi we wpłatach zysku na rzecz budżetu państwa, o której mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z 18 października 2010 r. w sprawie ulg we wpłatach z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa wykonujących zadania na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. nr 205 poz. 1354) Wnioskodawca może w wartości przychodów ze sprzedaży produkcji i usług na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa uwzględnić przychody uzyskiwane z wykonywania umów na rzecz innych podmiotów niż Skarb Państwa w zakresie dostaw lub usług dotyczących sprzętu wojskowego biorąc pod uwagę, że każdorazowo finalnym odbiorcą dostaw i usług jest Skarb Państwa – MON lub jednostka organizacyjna MON.

Pytanie Spółki dotyczy zatem de facto potwierdzenia, że przychody uzyskiwane z wykonywania umów na rzecz innych podmiotów niż Skarb Państwa w zakresie dostaw lub usług dotyczących sprzętu wojskowego (biorąc pod uwagę, że każdorazowo finalnym odbiorcą dostaw i usług jest Skarb Państwa – MON lub jednostka organizacyjna MON) mogą zostać uwzględnione w wartości przychodów ze sprzedaży produkcji i usług na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, do czego, organ podatkowy w trybie wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie jest ani zobowiązany ani uprawniony. Dokonanie takich ustaleń wykracza bowiem poza zakres przedmiotowy pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanej w trybie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, nie znajdującym się w dziale III, do stosowania którego w przedmiotowej sprawie odsyła ww. art. 341 tej ustawy.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że żądanie Wnioskodawcy we wskazanym zakresie wykracza poza zakres przedmiotowy pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanej w ramach postępowania uregulowanego w rozdziale 1a Ordynacji podatkowej, zatem obliguje to organ do odmowy wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji, co wynika z treści art. 165a § 1 w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej.

Stosownie bowiem do art. 165a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli żądanie, o którym mowa w art. 165, zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z jakichkolwiek innych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ podatkowy wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.

Pismem z dnia 9 stycznia 2012 r. (data nadania w Urzędzie Poczta Polska w dniu 9 stycznia 2012 r.) Wnioskodawca, reprezentowany przez Pełnomocnika, złożył zażalenie na postanowienie Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 grudnia 2011 r. nr ILPB3/423-461/11-2/MM i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości oraz o rozpoznanie wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Strony, stanowisko tut. Organu, iż Minister Finansów nie może wydać interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów dotyczących wypłat z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, jest błędne.

W dniu 7 lutego 2012 r. po ponownym rozpoznaniu sprawy, na skutek złożonego zażalenia, Minister Finansów działający przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wydał postanowienie nr ILPB3/423Z-2/12-2/BN, w którym uznał, że zarzuty zawarte w przedmiotowym zażaleniu nie zasługują na uwzględnienie i utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie z dnia 29 grudnia 2011 r. nr ILPB3/423-461/11-2/MM.

W związku z powyższym, Strona, reprezentowana przez Pełnomocnika, wystosowała w dniu 9 marca 2012 r. (data nadania w polskiej placówce pocztowej w dniu 12 marca 2012 r.) skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu za pośrednictwem tut. Organu, w której wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Odpowiedź na skargę została udzielona pismem z dnia 13 kwietnia 2012 r. nr ILPB3/4240-15/12-2/BN, w którym tut. Organ stwierdził, iż zarzuty zawarte w skardze nie zasługują na uwzględnienie i w związku z powyższym, brak jest podstaw do uchylenia zaskarżonego postanowienia jako naruszającego prawo. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wniósł o oddalenie skargi.

Po rozpoznaniu sprawy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wydał w dniu 28 czerwca 2012 r. wyrok sygn. akt I SA/Po 383/12, w którym uchylił zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 grudnia 2011 r. nr ILPB3/423-461/11-2/MM i uznał, że skarga w pełni zasługuje na uwzględnienie.

W uzasadnieniu ww. wyroku Sąd uznał, iż wydane postanowienie narusza obowiązujące przepisy prawa.

Sąd, wskazując na art. 14b Ordynacji podatkowej, stwierdził, iż w zaskarżonym postanowieniu organ nie kwestionuje, że skarżąca spółka jest podmiotem legitymowanym do wystąpienia z wnioskiem ani też, że wniosek został złożony w niewłaściwej formie. W związku z tym, rozpoznając skargę, należy odnieść się do przedmiotu wniosku, czy wniosek skarżącej spółki dotyczy interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Sąd wskazał również na art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej zawierający pojęcie przepisów prawa podatkowego, jak i na przepis art. 3 pkt 1 ww. ustawy, który stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o ustawach podatkowych – rozumie się przez to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Jak zaznaczył Sąd, definicja ta rozciąga znaczenie pojęcia „podatek” na daniny o charakterze publicznoprawnym, w tym na niepodatkowe należności budżetowe . W Ordynacji podatkowej jest również zawarta definicja niepodatkowych należności budżetowych, są to, zgodnie z art. 3 pkt 8 ww. ustawy, niebędące podatkami i opłatami należności stanowiące dochód budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, wynikające ze stosunków publicznoprawnych.

Mając na względzie powyższe regulacje prawne, Sąd uznał, iż wpłaty z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa mają charakter niepodatkowych należności budżetowych, są zobowiązaniem publicznoprawnym stanowiącym dochód budżetu państwa.

Zdaniem Sądu, „skoro pytanie zawarte we wniosku skarżącej spółki o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczyło kwestii związanych z obliczaniem wysokości wpłat z zysku jednoosobowej spółki Skarbu Państwa (niepodatkowej należności budżetowej) regulowanych przepisami ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wypłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. nr 154, poz. 792, ze zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ulg we wpłatach z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa wykonujących zadania na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, to w świetle powołanych przepisów wniosek dotyczy przepisów zawartych w ustawach podatkowych – art. 3 pkt 1, w związku z art. 3 pkt 8 Ordynacji podatkowej, zatem przedmiotem wniosku są przepisy prawa podatkowego.”

Podsumowując – w ocenie Sądu - wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji Spółki złożony w dniu 29 września 2011 r. powinien być rozpoznany w trybie przewidzianym w art. 14b i następne Ordynacji podatkowej.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, po uwzględnieniu prawomocnego od dnia 18 sierpnia 2012 r. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 28 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Po 383/12, w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 154, poz. 792 ze zm.) przepisy ustawy stosuje się do jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz do spółek, w których wszystkie akcje (udziały) są własnością Skarbu Państwa, z wyjątkiem akcji (udziałów) nieodpłatnie udostępnionym pracownikom na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

W myśl art. 2 ust. 1-7 ww. ustawy spółki, o których mowa w art. 1, są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zwanych dalej „wpłatami z zysku”, na rzecz budżetu państwa.

Art. 5 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może na wniosek organu reprezentującego Skarb Państwa zwolnić jednoosobowe spółki Skarbu Państwa wykonujące w całości lub w części zadania na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa z obowiązku dokonywania wpłat z zysku lub przyznać tym spółkom ulgi we wpłatach z zysku.

Na podstawie ww. artykułu oraz art. 12 ust 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (t. j. Dz. U. z 1992 r. Nr 6, poz. 27 ze zm.), wydano rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 października 2010 r. w sprawie ulg we wpłatach z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa wykonujących zadania na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. Nr 205, poz. 1354).

§ 1 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi natomiast, iż udziela się ulgi we wpłatach z zysku na rzecz budżetu państwa następującym przedsiębiorstwom państwowym oraz jednoosobowym spółkom Skarbu Państwa, a także spółkom, w których wszystkie akcje (udziały) są własnością Skarbu Państwa, z wyjątkiem akcji (udziałów) nieodpłatnie udostępnionych pracownikom, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, wykonującym zadania na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa, wymienionym w rozporządzeniach wydanych na podstawie:

1. art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 83, poz. 932, z późn. zm.);
2. art. 6 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców (Dz. U. Nr 122, poz. 1320 oraz z 2002 r. Nr 188, poz. 1571) - realizującym w trybie art. 7 zadania wynikające z programu mobilizacji gospodarki, o którym mowa w art. 4a ust. 1 tej ustawy.
   
   

W myśl natomiast § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, ulga, o której mowa w § 1, polega na pomniejszeniu należnej kwoty wpłaty z zysku, po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, w sposób określony w ust. 2. Wysokość należnej ulgi ustala się jako iloczyn należnej kwoty wpłaty z zysku i wskaźnika ustalonego w wysokości odpowiadającej udziałowi wartości przychodu ze sprzedaży produkcji i usług na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa w przychodach ze sprzedaży i zrównanych z nimi (§ 2 ust. 2).

Jednocześnie w załączniku do rozporządzenia zawarto wykaz przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, którym udzielono ulgi z powyższego tytułu.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa osiągającą przychody m. in. z wykonywania umów na rzecz takich podmiotów jak np. spółki Skarbu Państwa, instytuty badawcze, spółki będące własnością podmiotów innych niż Skarb Państwa w zakresie dostaw lub usług dotyczących sprzętu wojskowego np. zabudowa X, dostawa Y, przeglądy i naprawy Z, przy czym każdorazowo finalnym odbiorcą dostaw i usług jest Skarb Państwa – MON lub jednostka organizacyjna MON (jednostka wojskowa lub Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych).

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż warunkiem skorzystania z ulgi we wpłatach z zysku na rzecz budżetu państwa wynikającej z ww. rozporządzenia jest wykonanie przez wskazane w nim podmioty zadań (tj. sprzedaży produkcji i usług) na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa.

Istotne znaczenie ma więc przeznaczenie produkcji i usług. Jeżeli produkcja i usługi sprzedawane przez wskazany w ww. rozporządzeniu podmiot są przeznaczone na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa to niezależnie od jakiego podmiotu uzyskiwane są przychody z tego tytułu, jednakże kiedy każdorazowo finalnym odbiorcą dostawy lub usługi jest Skarb Państwa – MON lub jednostka organizacyjna MON, należy je uwzględnić w wyliczaniu ww. ulgi.

W ocenie tut. Organu, wykonywanie przez Wnioskodawcę umów na rzecz takich podmiotów jak np. spółki Skarbu Państwa, instytuty badawcze, spółki będące własnością podmiotów innych niż Skarb Państwa w zakresie dostaw lub usług dotyczących sprzętu wojskowego np. zabudowa X, dostawa Y, przeglądy i naprawy Z, przy czym każdorazowo finalnym odbiorcą dostaw i usług jest Skarb Państwa – MON lub jednostka organizacyjna MON (jednostka wojskowa lub Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych) mieści się w pojęciu sprzedaży produkcji i usług na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa.

Reasumując powyższe, przy obliczeniu wielkości ulgi we wpłatach zysku na rzecz budżetu państwa, o której mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z 18 października 2010 r. w sprawie ulg we wpłatach z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa wykonujących zadania na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. Nr 205 poz. 1354) Wnioskodawca może w wartości przychodów ze sprzedaży produkcji i usług na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa uwzględnić przychody uzyskiwane z wykonywania umów na rzecz innych podmiotów niż Skarb Państwa w zakresie dostaw lub usług dotyczących sprzętu wojskowego biorąc pod uwagę, że każdorazowo finalnym odbiorcą dostaw i usług jest Skarb Państwa – MON lub jednostka organizacyjna MON.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.