Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 roku Ordynacja podatkowa (j.t.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Pana ... zam. w Gdańsku przy ul.... z dnia 12.04.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu: 13.04.2006 r.) który uzupełniono pismem z dnia 26.04.2006 r. (data wpływu do tu. Urzędu: 28.04.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie, czy wydatki na czynsz i fundusz remontowy lokalu mieszkalnego można uznać za koszty uzyskania przychodu i rozliczyć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie powiadomienia o wysokości opłat które wystawia biuro zarządzania nieruchomościami oraz bankowego potwierdzenia dokonania przelewu stwierdzam, że :

• stanowisko przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług torowych. W dniu 24.10.2004 r. dokonał nabycia na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej lokalu mieszkalnego o łącznej powierzchni użytkowej 33,87 m² (akt notarialny, repertorium A nr 11751/2004), który ma służyć jako miejsce noclegu pracowników i kontrahentów podczas pobytu w Gdańsku. Lokal mieszkalny znajduje się w budynku należącym do Wspólnoty Mieszkaniowej a zarząd nad nim sprawuje biuro Zarządzanie Nieruchomościami „A...”.

W złożonym wniosku podatnik pyta, czy wydatki na czynsz i fundusz remontowy lokalu mieszkalnego można uznać za koszty uzyskania przychodu i rozliczyć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie powiadomienia o wysokości opłat które wystawia biuro Zarządzanie Nieruchomościami „A...” i bankowego potwierdzenia dokonania przelewu. Zdaniem podatnika podstawą do odliczeń wynikających z utrzymania lokalu tj. czynszu i funduszu remontowego jest wystawione przez ww. biuro powiadomienie o wysokości opłat związanych z eksploatacją ww. lokalu mieszkalnego.

Wspólnota mieszkaniowa jest jednostką organizacyjną nie mającą osobowości prawnej. Posiada ona określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą ( tworzą ją) właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z ustawy z dnia 24.06.1994 r. o własności lokali (Dz. U. Nr 85, poz.388 zez zm.).

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że wspólnota mieszkaniowa stanowi wspólnotę interesów właścicieli lokali, zorganizowanych w formie i na zasadach określonych w powołanej wyżej ustawie o własności lokali. W celu należytego utrzymania lokali, ich właściciele zobowiązani są, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r., do ponoszenia wydatków na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością.

Zgodnie z art. 14 ww. ustawy na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się: wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publiczno-prawne, chyba, że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali oraz wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Drugi rodzaj wydatków ponoszonych przez właścicieli lokali, to wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali, głównie koszty zużytej przez właściciela energii cieplnej oraz wody i wywóz nieczystości.

Ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, zgodnie z art. 18 ust. 1 w/w ustawy może określić sposób zarządu nieruchomością wspólną, albo powierzyć zarząd osobie fizycznej lub prawnej. W zależności od ilości lokali zarządzanie nieruchomością odbywać się może poprzez wybrany zarząd albo według przepisów o współwłasności. W każdym jednak przypadku, zarząd działa w imieniu i na rzecz wspólnoty.

Zarząd Wspólnoty w zakresie dostawy energii cieplnej i wody do poszczególnych lokali bądź części wspólnej nieruchomości zawiera umowy z ich dostawcami. Wspólnota, a więc jej członkowie są nabywcami mediów, które pokrywane są z zaliczek pobieranych od członków wspólnoty zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali. Kwoty wpłacane przez członków Wspólnoty na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, jak i poszczególnych wyodrębnionych lokali stanowią partycypację w kosztach wspólnoty przez jej członków.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Z objaśnień wstępnych do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wynika, iż usługami są określone czynności świadczone przez podmioty gospodarcze na rzecz innych podmiotów (osób fizycznych, jednostek gospodarczych). Zgodnie zatem z zasadą statystyczną zawartą w PKWiU, usługą jest jedynie czynność skierowana na zewnątrz, dla innego podmiotu.

W świetle powyższego, czynność pokrycia przez członków Wspólnoty kosztów zarządu nieruchomością wspólną i kosztów związanych z utrzymaniem poszczególnych wyodrębnionych lokali nie jest usługą w rozumieniu klasyfikacji statystycznych, nie stanowi tym samym obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. Czynności zarządzania nieruchomością, wykonywane przez zarząd Wspólnoty wyłącznie na jej rzecz i w jej imieniu, czyli dla zaspokojenia własnych potrzeb nie stanowią przedmiotu klasyfikacji statystycznej usług.

Wspólnota, czyli jej członkowie nie dokonują dostawy w rozumieniu ustawy o VAT na rzecz samych siebie (również jeżeli dotyczy to wyodrębnionych lokali a nie części wspólnej), poprzez zapłatę zaliczek z tytułu kosztów utrzymania własnych lokali (opłaty za ciepłą wodę, dostawy energii, wywóz nieczystości).

Reasumując, czynności pokrycia przez właścicieli lokali kosztów zarządu nieruchomością wspólną i kosztów związanych z utrzymaniem poszczególnych wyodrębnionych lokali, nie są usługami w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Wspólnota nie wykonuje bowiem usług dla podmiotów spoza wspólnoty, lecz dla samej siebie - jest to tzw. zużycie wewnętrzne członków wspólnoty. Wpłacane zatem przez członków wspólnoty zaliczki na pokrycie tych kosztów nie stanowią obrotu w rozumieniu art.29 ustawy o podatku od towarów i usług. Zaliczki te stanowią jedynie partycypację w kosztach jednostki organizacyjnej – wspólnoty mieszkaniowej – przez jej członków.

Tym samym brak jest uzasadnienia do fakturowania wewnętrznych rozliczeń między wspólnotą a jej członkami.

W myśl postanowień art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Jak wynika z treści powyższego przepisu warunkiem kwalifikującym dany koszt do grupy kosztów uzyskania przychodów jest:

1. poniesienie kosztu w celu osiągnięcia przychodów,
2. nie zakwalifikowanie go do grupy kosztów nie uznawanych przez ustawodawcę za koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 23 ustawy.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy przypadek poza wyraźnie wskazanym w ustawie,wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z przychodami i racjonalnością działania dla osiągnięcia przychodu. Zatem jeśli podatnik będzie ponosił wydatki na czynsz i fundusz remontowy i będą one bezpośrednio związane z przychodami osiąganymi z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, to wydatki te jako związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, będą, kosztem uzyskania przychodu.

Ponadto nadmienić należy, że sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz szczegółowe warunki jakim powinna odpowiadać ta księga aby stanowiła podstawę do ustalania zobowiązań podatkowych zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Zgodnie z § 12 ust 3 powyższego rozporządzenia podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

1. faktury VAT, faktury VAT RR, faktury VAT KOMIS, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

• oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), w tym wydatków związanych z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie - w części przypadającej na działalność gospodarczą;, mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku) – co wynika jednoznacznie z treści § 14 ust. 1 pkt 7 tego rozporządzenia. Podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele. Ponadto zgodnie z § 13 za dowody księgowe uważa się m.in. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat.

Jak wynika z przedstawionego stanu prawnego, podstawą do ujęcia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów ww. wydatków jako kosztów uzyskania przychodu będą dowody opłat lub dowody wewnętrzne sporządzone przez podatników na podstawie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Zatem prawidłowe jest stanowisko podatnika wyrażone w zapytaniu, iż wydatki poniesione na czynsz i fundusz remontowy będą stanowiły koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że będą bezpośrednio związane z przychodami osiąganymi z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i odpowiednio udokumentowane .