Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. -Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 27.12.2006r. stwierdza, iż kontynuowanie przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej nie powoduje obowiązku sporządzenia remanentu likwidacyjnego.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 27.12.2006r. (data wpływu – 16.01.2007r.), uzupełnionym w dniu 27.02.2007r., zwrócił się Pan z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami krawieckimi, a ewidencja księgowa prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W związku z planowanym rozwojem prowadzonej działalności, dostosowaniem charakteru prawnego do wymogów życia gospodarczego, nosi się Pan z zamiarem zmiany formy prawnej prowadzonej dotychczas działalności i kontynuowanie jej w formie spółki cywilnej, której wspólnikami będzie Pana małżonka oraz syn. Poczynione w tym zakresie ustalenia zakładają wniesienie prowadzonego przedsiębiorstwa w formie wkładu do zawiązanej uprzednio spółki cywilnej. W chwili wniesienia aportu do spółki, składniki majątkowe wnoszonego przedsiębiorstwa stanowić będą środki trwałe w postaci pojazdów i urządzeń, nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem użytkowym oraz towary handlowe. Ponadto z uzupełnienia wniosku wynika, iż w dalszym ciągu będzie Pan prowadził jednoosobową działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zwraca się Pan z pytaniem: czy podatnik, który wniósł całe prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo do spółki cywilnej, jest zobowiązany do sporządzenia remanentu likwidacyjnego w podatku dochodowym w sytuacji, w której kontynuuje prowadzenie działalności gospodarczej jako osoba fizyczna?

Sformułował też Pan własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż zbycie prowadzonego przez osobę fizyczną przedsiębiorstwa nie należy utożsamiać z likwidacją prowadzonej przez osobę fizyczną działalności gospodarczej. Prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną opiera się bowiem na substracie osobowym. Dla jej funkcjonowania, posiadanie składników majątkowych nie stanowi conditio sine qua non jej istnienia. Należy więc przyjąć, iż w sytuacji w której osoba fizyczna zbędzie prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo rozumiane jako zbór składników materialnych i niematerialnych służących do osiągnięcia celu gospodarczego i jednocześnie zadeklaruje wolę dalszego prowadzenia działalności gospodarczej w formie jednoosobowej (obok spółki cywilnej), osoba taka nadal prowadzi działalność gospodarczą. W takiej sytuacji nie ma konieczności sporządzania remanentu likwidacyjnego w podatku dochodowym. Wyzbycie się przedsiębiorstwa przez osobę fizyczną nie powoduje likwidacji osoby fizycznej jako przedsiębiorcy w pojęciu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Prezentowane stanowisko zdaje się podzielać ustawodawca, który w sytuacji dalej idącej, tj. zadeklarowania przez osobę fizyczną likwidacji prowadzonej działalności i jednoczesnego wniesienia przedsiębiorstwa do spółki cywilnej, wyłącza obowiązek sporządzania remanentu likwidacyjnego (art. 24 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, mając na uwadze przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego:

W art. 24a ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) ustawodawca upoważnił ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia w drodze rozporządzenia między innymi szczegółowego zakresu obowiązków związanych z prowadzeniem podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wykonaniem tej delegacji jest rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Zgodnie z § 27 pkt. 1 w/w rozporządzenia podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Natomiast stosownie do treści pkt. 3 cytowanego przepisu, w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności, spisem z natury należy objąć również wyposażenie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że zamierza Pan obok działalności wykonywanej samodzielnie wykonywać również działalność w formie spółki cywilnej i w tym celu zamierza Pan wnieść do utworzonej spółki aport w postaci prowadzonego przedsiębiorstwa. W chwili wniesienia aportu do spółki składniki majątkowe wnoszonego przedsiębiorstwa stanowić będą środki trwałe w postaci pojazdów i urządzeń, nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem użytkowym oraz towary handlowe. Ponadto podkreśla Pan, iż będzie kontynuował prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że nie likwiduje Pan pozarolniczej działalności gospodarczej, lecz będzie ją Pan prowadził nadal. W konsekwencji nie jest Pan zobowiązany do sporządzenia tzw. „remanentu likwidacyjnego”, o którym mowa w § 27 pkt 1 w/w rozporządzenia. Ponadto należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzi żadna inna sytuacja określona w w/w przepisie zobowiązująca do sporządzenia spisu z natury.

Natomiast powołany we własnym stanowisku w sprawie przepis art. 24 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma w tej sytuacji zastosowania, gdyż dotyczy on sposobu ustalania dochodu w razie likwidacji przez podatnika działalności gospodarczej, a nie obowiązku sporządzenia w związku z tym spisu z natury.