Działając na podstawie art. 14a, art. 216 i art. 217 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10.11.2006r. (data nadania priorytetu: 10.11.2006r, data wpływu do tutejszego organu podatkowego: 13.11.2006r.), złożonego przez Spółkę, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej dokumentowania rozliczeń refundacji otrzymywanych z Narodowego Funduszu Zdrowia w związku z zawarciem umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie zaopatrzenia w sprzęt ortopedyczny, środki pomocnicze i lecznicze środki techniczne - w świetle przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi, uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

W dniu 13.11.2006r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek z dnia 10.11.2006r. złożony przez Spółkę dotyczący sposobu dokumentowania rozliczeń refundacji otrzymywanych z Narodowego Funduszu Zdrowia w związku z zawarciem umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie zaopatrzenia w sprzęt ortopedyczny, środki pomocnicze i lecznicze środki techniczne - w świetle przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka jako niepubliczny zakład opieki zdrowotnej (NZOZ) zawarła z Zachodniopomorskim Oddziałem Wojewódzkim NFZ umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie zaopatrzenia w sprzęt ortopedyczny, środki pomocnicze i lecznicze środki techniczne. Na podstawie zawartej umowy Spółka otrzymuje refundację części lub całości ceny wyrobów medycznych. Dostawa wyrobów medycznych objętych refundacją dokonywana jest m.in. na rzecz osób fizycznych, aptek, punktów aptecznych, specjalistycznych sklepów zaopatrzenia medycznego itp.

Zgodnie z § 13 ust. 1 informacji o warunkach zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, podstawą rozliczeń i płatności za przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze wydane na rzecz świadczeniobiorcy jest rachunek. Na podstawie wyżej cytowanego zapisu, Spółka rozlicza refundację w następujący sposób:

• w przypadku dostawy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej - na podstawie not księgowych wystawianych na rzecz NFZ,

• w przypadku dostawy na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - Spółka dokonuje dostawy na rzecz aptek, punktów medycznych itp otrzymując od tych jednostek pełną należność z tytułu dokonanej dostawy. Kolejno apteka dokonuje dostawy wyrobu medycznego świadczeniobiorcy za cenę pomniejszoną o kwotę refundacji i informuje o tym fakcie Spółkę. Następnie Spółka zwraca aptece kwotę refundacji, a sama obciąża ta kwotą NFZ, przy zastosowaniu noty księgowej.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym, Spółka wystąpiła do tutejszego organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie informacji, czy działając jako niepubliczny zakład opieki zdrowotnej i dokonując z Narodowym Funduszem Zdrowia rozliczeń z tytułu dopłat do sprzedaży refundowanych wyrobów medycznych powinna dokumentować obciążenie NFZ kwotą refundacji w formie noty księgowej wystawionej na rzecz NFZ czy też Spółka zobowiązana jest wystawić na rzecz NFZ fakturę VAT lub rachunek w rozumieniu art. 87 ustawy Ordynacja podatkowa na kwotę odpowiadającą kwocie refundacji ?

Zdaniem Spółki, sprzedaż wyrobów medycznych objętych częściową lub całkowitą refundacją z NFZ na rzecz osób fizycznych, aptek, punktów medycznych itp. stanowi dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, i w związku z tym podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Jednakże w przypadku wyrobów medycznych objętych częściową lub całkowitą refundacją z NFZ, dla których obowiązują ceny urzędowe ustalone zgodnie z art. 5 ustawy o cenach, całość bądź część ceny jest refundowana przez NFZ. Otrzymana z NFZ refundacja ma na celu dopłatę do ceny określonego rodzaju wyrobu medycznego.

W związku z opisaną powyżej kwalifikacją refundacji otrzymanych z NFZ Spółka występując o rozliczenie - wypłatę refundacji do NFZ, nie dokonuje czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynnością objętą tym podatkiem jest dopiero wypłata refundacji przez NFZ na rzecz Spółki. W związku z tym, obciążenie NFZ kwotą z tytułu refundacji przez Spółkę może nastąpić jedynie w formie noty księgowej. W tym przypadku nie dochodzi do dostawy towarów lub usług, które podlegają podatkowi od towarów i usług i które jako czynności opodatkowane podatkiem VAT muszą zostać udokumentowane fakturami VAT (art. 106 ust. 1 VAT). W związku z tym, iż obciążenie NFZ przez Spółkę kwotą refundacji z tytułu dostawy wyrobów medycznych objętych refundacją nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, Spółka w tym przypadku nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT. W tym przypadku prawidłowym i wystarczającym dokumentem księgowym do obciążenia kwota refundacji jest nota księgowa wystawiona na rzecz NFZ zawierająca kwotę należnej Spółce refundacji.

Spółka ponadto zaznacza, iż NFZ jako państwowa jednostka prawna i podmiot administrujący ma obowiązek stosować ustawę o rachunkowości z dnia 29.09.1994r., zgodnie z treścią art. 2 przedmiotowej ustawy. Rachunkowość danej jednostki obejmuje zgodnie z art. 4 prowadzenie, na podstawie dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym. Zgodnie z treścią art. 20 ust. 2 analizowanej ustawy, podstawą zapisów w księgach rachunkowych są m.in. zewnętrzne dowody księgowe otrzymane od kontrahentów. Nota księgowa wystawiona przez Spółkę na rzecz NFZ spełnia wszystkie wymagania przewidziane dla dowodu księgowego w treści art. 21 ustawy, a NFZ ma obowiązek taki dokument przyjąć i nim się posługiwać.

Spółka stoi więc na stanowisku, iż prawidłowym i wystarczającym dokumentem księgowym stanowiącym podstawę do obciążenia NFZ kwotą refundacji z tytułu sprzedaży refundowanych wyrobów medycznych jest nota księgowa wystawiona przez Spółkę na rzecz NFZ, a nie faktura VAT czy rachunek.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 w/w ustawy.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy jw., podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. W myśl art. 106 ust. 4 w/w ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.
Ilekroć w przepisach w/w ustawy jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - art. 2 pkt 22 ustawy jw.

Mając na uwadze przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny oraz brzmienie powyższych przepisów należy stwierdzić, iż dokonywane przez Spółkę rozliczenia z Narodowym Funduszem Zdrowia w ramach zawartej umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie zaopatrzenia w sprzęt ortopedyczny, środki pomocnicze i lecznicze środki techniczne, nie stanowią odrębnej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W opisanym stanie faktycznym czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług jest dostawa określonych wyrobów medycznych objętych dofinansowaniem dokonywana przez Spółkę na rzecz osób fizycznych, oraz aptek, punktów aptecznych, czy specjalistycznych sklepów zaopatrzenia medycznego, i ta właśnie czynność jako opodatkowana podatkiem od towarów i usług podlega dokumentowaniu fakturami VAT na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług, z uwzględnieniem art. 106 ust. 4 przedmiotowej ustawy. Nie ma natomiast podstawy prawnej do wystawiania przez Spółkę faktur VAT na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia, w celu obciążenia NFZ kwotą dopłacaną do ceny określonego rodzaju wyrobu medycznego.

Jak wyżej wskazano, dokumentowaniu fakturami VAT podlega sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług. Tymczasem, w opisanym stanie faktycznym Spółka nie wykonuje na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia żadnej z czynności wymienionych w art. 2 pkt 22 ustawy. Sprzedaży w postaci dostawy towarów Spółka dokonuje na rzecz odbiorców wyrobów medycznych objętych dofinansowaniem NFZ, a nie na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia i w konsekwencji ewentualna faktura VAT może być przez Spółkę wystawiona wyłącznie dla odbiorców wspomnianych wyrobów medycznych - dla udokumentowania dokonanej na ich rzecz dostawy towarów.

Ponadto, zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Jednakże jak wskazano powyżej, w opisanym stanie faktycznym Spółka nie wykonuje na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia sprzedaży ani towarów, ani usług, więc nie ma również obowiązku wystawienia rachunku.

Reasumując, Spółka występując do NFZ o wypłatę refundacji w związku z zawartą umową o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie zaopatrzenia w sprzęt ortopedyczny, środki pomocnicze i lecznicze środki techniczne nie wykonuje czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji czynność tą Spółka może dokumentować jedynie innymi dokumentami księgowymi niż faktury VAT i rachunki w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Jednakże przepisy w zakresie księgowości, w tym przepisy ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) nie stanowią przepisów prawa podatkowego w rozumieniu Ordynacji podatkowej i nie mogą być przedmiotem pisemnej interpretacji wydawanej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w trybie art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych (art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej).

Jednocześnie w nawiązaniu do przedstawionego we wniosku przez Spółkę stanu faktycznego i stwierdzenia, iż "czynnością objętą tym podatkiem jest dopiero wypłata refundacji przez NFZ na rzecz Spółki" tutejszy organ podatkowy zwraca uwagę na fakt, iż w przedmiotowym stanie faktycznym czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - w świetle przepisu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług, jest dostawa towarów w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie zaopatrzenia w sprzęt ortopedyczny, środki pomocnicze i lecznicze środki techniczne.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 w/w ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Otrzymywane przez Spółkę z NFZ dofinansowanie zwiększa obrót Spółki, ponieważ przedmiotowe dofinansowanie jest dopłatą do ceny określonego rodzaju wyrobu medycznego.

Mając na uwadze powyższe, jeżeli określony wyrób medyczny jest częściowo dofinansowywany przez NFZ, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje w dwóch różnych momentach, tj.:

• zgodnie z art. 19 ust. 1 lub ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług - w części obejmującej kwoty zapłacone bezpośrednio przez nabywcę,

• zgodnie z art. 19 ust. 21 w/w ustawy (tj. z chwilą uznania rachunku bankowego Spółki z tytułu otrzymanej dopłaty za dostarczone w danym okresie rozliczeniowym towary objęte dopłatą) - w części objętej dopłatą z NFZ.

Jeżeli natomiast określony wyrób medyczny jest całkowicie finansowany przez NFZ, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje zgodnie z art. 19 ust. 21 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko wyrażone przez Spółkę we wniosku z dnia 10.11.2006 r. jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.