Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 roku Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Śródmieście stwierdza, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2005 roku uzupełnionym w dniu 8 grudnia 2005 roku o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalnych jest prawidłowe.
W dniu 21 listopada 2005 do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław Śródmieście wpłynął wniosek podatnika o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Uzupełnienia przedmiotowego wniosku na wezwanie tutejszego organu podatkowego z dnia 30 listopada 2005 roku podatnik dokonał w dniu 8 grudnia 2005 roku.
Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 wspomnianej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
W złożonym wniosku podatnik informuje, że 14 i 25 listopada 1999 roku wystawił faktury za wykonane przez siebie usługi budowlane i zarachował je do przychodów należnych. Wobec braku zapłaty przez kontrahenta kwot wynikających z wystawionych faktur sprawa została skierowana na drogę sądową. Nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym w dniu 26 lipca 2000 roku uprawomocnił się w dniu 6 listopada 2000 roku. Wobec nie uregulowania przez dłużnika zasądzonych należności sprawa została skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego. W trakcie postępowania egzekucyjnego dłużnik złożył wniosek o ogłoszenie upadłości, który nie został oddalony. Spowodowało to umorzenie postępowania egzekucyjnego i rozpoczęcie postępowania upadłościowego. Zgodnie z planem podziału masy upadłości, wierzytelności zgłoszone przez podatnika na wezwanie sądu prowadzącego postępowanie zostały zaliczone do kategorii VI podczas gdy zaspokojone mają być częściowo wierzytelności zaliczone do kategorii III. Nie zostaną zatem zaspokojone w żadnym zakresie wierzytelności zaliczone do kategorii VI.
Pytanie wnioskodawcy dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jego wierzytelności w związku z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku nr14 poz. 176 ze zm.). Zdaniem podatnika analizując art. 23 ust. 2 wspomnianej ustawy o podatku dochodowym obecnie posiadane dokumenty nie uprawniają do zaliczenia posiadanych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, a prawo takie będzie przysługiwało dopiero w momencie zakończenia postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku.
Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Śródmieście stwierdza, że stanowisko podatnika jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku nr14 poz. 176 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona. Przepis art. 23 ust. 2 wspomnianej ustawy o podatku dochodowym określa, że ww. wierzytelności winny być udokumentowane:
1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
2) postanowieniem sądu o:
a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub
b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a), lub
c) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo
3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.
Z przedstawionego we wniosku z dnia 21 listopada 2005 roku stanu faktycznego nie wynika aby wnioskodawca posiadał którykolwiek z wymaganych dokumentów wymienionych w art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z chwilą uzyskania jednego z wymaganych dokumentów wnioskodawca nabędzie prawo do zarachowania ich po stronie kosztów uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.