POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Złotoryi stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2006 r. (wpłynął w dniu 20 września 2006 r.), o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasadności zaliczenia bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych w związku z wymianą sufitu w lokalu użytkowym, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE
W dniu 20 września br. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Złotoryi wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z treści złożonego w dniu 20 września br. wniosku wynika, że w miesiącach od czerwca do sierpnia 2006 roku dokonał Pan remontu budynku, w którym prowadzi działalność gospodarczą. Remont polegał na wykonaniu ocieplenia budynku i wykonaniu elewacji. Ponadto wewnątrz lokalu dokonano wymiany sufitu podwieszanego na konstrukcji stalowej polegającej na tym, że „główna konstrukcja stalowa sufitu pozostała bez zmian, natomiast w miejsce płyt stalowych mocowanych do konstrukcji zamontowano kasetony”. Prace polegające na ociepleniu budynku i wykonaniu elewacji potraktował Pan jako modernizację i zwiększył o poniesione z tego tytułu wydatki wartość początkową środka trwałego. Z kolei wydatki poniesione w związku z wymianą sufitu zaliczył Pan bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodu. W związku z powyższym zapytuje Pan, czy wydatki poniesione na remont sufitu stanowią koszt uzyskania przychodu. Wyrażając swoje stanowisko w sprawie stwierdził Pan, że ww. wydatki mogły zostać zaliczone bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów jako koszty remontu.

Stosownie do treści art. 14a § 2 zd. 2 ustawy – Ordynacja podatkowa składając wniosek, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Z uwagi na powstałe wątpliwości tut. organ podatkowy pismem z dnia 3 października br. znak: PD/415-30/1/06 wezwał Pana do uzupełnienia opisu stanu faktycznego poprzez wskazanie:
- z jakiego materiału wykonane są zamontowane na suficie kasetony,
- w jakim stanie technicznym znajdował się sufitu przed remontem – w szczególności,
czy jego stan techniczny pozwalał prowadzić w obiekcie działalność gospodarczą,
- jakiego rodzaju działalność była prowadzona przed i po zakończeniu prac remontowych (przedmiot działalności),
- funkcji pomieszczeń, w których wymieniono sufit przed i po zakończeniu prac.
W związku z ww. wezwaniem stawił się Pan w siedzibie tut. organu podatkowego w dniu
10 października br. i wyjaśnił, że zamontowane na suficie kasetony są to płyty o grubości około 1 centymetra wykonane ze sprasowanego papieru. Przed remontem sufit w pomieszczeniu handlowym wykonany był ze stalowych płyt, które zaczęły korodować. Wiosną bieżącego roku przeprowadzona została w Pana firmie kontrola przez Powiatową Stację Sanitarno – Epidemiologiczną. W trakcie tej kontroli zalecono przeprowadzenie remontu sufitu do końca czerwca bieżącego roku, w przeciwnym razie SANEPID mógł zakazać prowadzenia w tym pomieszczeniu działalności handlowej. Sufit był skorodowany, zaczęły się w nim pojawiać ubytki, co powodowało jego przeciekanie. W remontowanym pomieszczeniu zarówno przed remontem jak i po jego zakończeniu prowadził Pan działalność handlową – sklep spożywczo – przemysłowy. Pomieszczenie, w którym wyremontowano sufit zarówno przed rozpoczęciem, jak i po zakończeniu prac pełniło funkcję sali sprzedaży. Remont sufitu polegał jedynie na zastąpieniu zużytych płyt stalowych kasetonami.
Oceniając w świetle obowiązujących przepisów prawa stan faktyczny przedstawiony we wniosku z dnia 7 września br., którego opis został uzupełniony w dniu 10 października br. oraz ustosunkowując się do wyrażonego przez Pana stanowiska, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Złotoryi stwierdza, co następuje.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 zd. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W świetle cyt. wyżej przepisu zaliczenie wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodu jest uzależnione od spełnienia łącznie dwóch warunków:
- istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a osiągniętym lub możliwym do osiągnięcia przychodem,
- niewymienienia wydatku w enumeratywnym (zamkniętym) katalogu wyłączeń zawartym
w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przedmiotowej sprawie pierwszy z wyżej wymienionych warunków niewątpliwie został spełniony. Wydatki poniesione w związku z wymianą sufitu stanowiły warunek dalszego prowadzenia w lokalu działalności handlowej, bowiem jak wynika z Pana wyjaśnień złożonych do protokołu sporządzonego w dniu 10 października br. Powiatowa Stacja Sanitarno – Epidemiologiczna, po uprzednim przeprowadzeniu kontroli, zleciła naprawę sufitu w wyznaczonym terminie pod rygorem zakazu prowadzenia w lokalu działalności gospodarczej. Jednakże warunkiem zaliczenia poniesionego wydatku bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodu jest także niewymienienie wydatku w enumeratywnym (zamkniętym) katalogu wyłączeń zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na fakt, że poniesione przez Pana wydatki dotyczyły lokalu będącego środkiem trwałym konieczne jest zbadanie, czy w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 1c
ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych – wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia. Z kolei w świetle przepisu art. 22g ust. 17 ww. ustawy jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Kwalifikując poniesione przez Pana w związku z wymianą sufitu wydatki, należy mieć na uwadze w szczególności stan techniczny sufitu przed przystąpieniem do prac, rodzaj materiałów, z których sufit był wykonany przed remontem, zakres wykonanych prac, co pozwoli ustalić, czy w następstwie przeprowadzonych robót nastąpiło zwiększenie wartości użytkowej środka trwałego. Wydatki na remont od wydatków na ulepszenie różnią się tym, że nie zwiększają wartości użytkowej środka trwałego. Rozróżnienie remontu i ulepszenia jest szczególnie trudne z uwagi na fakt, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia remontu i ulepszenia. Zgodnie z ogólnymi zasadami wykładni prawa decydujące znaczenie mają reguły wykładni językowej. Ze względu na brak definicji legalnej remontu należy temu pojęciu przypisać takie znaczenie, jakie ma ono w języku potocznym. Remontem jest przywrócenie wartości użytkowej danego obiektu, naprawa, odnowienie (Słownik języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN). Remont zatem nie zwiększa wartości użytkowej obiektu, lecz jedynie ją przywraca. Według Słownika języka polskiego ulepszyć oznacza „zmienić coś tak, żeby stało się lepsze, lepiej służyło, poprawić, udoskonalić, zracjonalizować”.
Ustawodawca w cytowanym wyżej art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje przykładowe kryteria, za pomocą których mierzy się wzrost wartości użytkowej środka trwałego – są nimi: okres używania, zdolność wytwórcza, jakość produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i koszty eksploatacji. W ocenie organu podatkowego zasadnie zaliczył Pan bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów kwotę 2.273,74 zł z tytułu wydatków poniesionych w związku z wymianą płyt stanowiących element konstrukcji sufitu. Tut. organ podatkowy stwierdza, że prace remontowe polegające na tym, że „główna konstrukcja stalowa sufitu pozostała bez zmian, natomiast w miejsce płyt stalowych mocowanych do konstrukcji zamontowano kasetony” nie spowodowały ulepszenia środka trwałego. W następstwie przeprowadzonych prac nie nastąpiła bowiem przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja ani też modernizacja lokalu użytkowego. Przeznaczenie lokalu również nie uległo zmianie - zarówno przed jak i po zakończeniu prac wykorzystywany on był do prowadzenia działalności handlowej. W ramach przeprowadzonych prac stare, skorodowane, stalowe płyty zastąpione zostały kasetonami, tj. płytami o grubości około 1 centymetra wykonanymi ze sprasowanego papieru, co nie spowodowało wzrostu wartości użytkowej lokalu, a jedynie przywróciło jego pierwotną wartość użytkową.
Reasumując Naczelnik Urzędu Skarbowego w Złotoryi stwierdza, że Pana stanowisko wyrażone we wniosku z dnia 7 września br., w zakresie zaliczenia bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z wymianą sufitu w lokalu użytkowym, jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego zarówno w dacie zaistnienia zdarzenia, jak i w dniu wydania postanowienia.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.