INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29.08.2012 r. (data wpływu 03.09.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy sprzedaży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.09.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank (dalej: „Bank”, „Kupujący”) na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej w lipcu 2012 r. pomiędzy Bankiem a Sprzedającym wierzytelności („Umowa Sprzedaży”) nabył wierzytelności dotyczące ustalenia i wypłaty odszkodowania przysługującego Sprzedającemu w stosunku do Miasta (dalej: „Miasto”, „Dłużnik”) na podstawie art. 98 ust. 3 w związku z art. 130 Ustawy o gospodarce nieruchomościami z tytułu wygaśnięcia z mocy prawa praw użytkowania wieczystego Nieruchomości. Bank nabył wierzytelności z odszkodowania w celu dochodzenia ich od Miasta na warunkach określonych w Umowie Sprzedaży a Sprzedający zbył wierzytelności z odszkodowania, w celu efektywnego pozyskania finansowania swojej działalności. Nabywając wierzytelności Bank uwolnił Sprzedającego z konieczności ich dochodzenia od dłużnika. Sprzedaż wierzytelności nastąpiła bez prawa regresu po stronie Kupującego. Wartość wierzytelności została uzgodniona przez strony, w oparciu o niezależne wyceny, wykonane przez biegłych rzeczoznawców z zakresu wyceny nieruchomości w odniesieniu do analogicznych nieruchomości („Wartość wierzytelności”). W dniu podpisania umowy nabycia wierzytelności Kupujący zobowiązał się zapłacić na rzecz Sprzedającego Wstępną cenę sprzedaży - niższą od ustalonej Wartości wierzytelności („Wstępna cena sprzedaży”). Niezależnie od płatności Wstępnej ceny Sprzedaży, w związku z zawarciem Umowy Sprzedaży Kupujący zobowiązał się do płatności na rzecz Sprzedającego dodatkowej kwoty sprzedaży, uzależnionej od Wartości Wierzytelności Wyegzekwowanych przez Kupującego od Miasta („Kwota Dodatkowa”). Zasady płatności i wysokość Kwoty Dodatkowej zostały określone w Umowie Sprzedaży. W sytuacji, w której wysokość Wierzytelności Wyegzekwowanych przez Bank od Miasta przekroczy Wartość Wierzytelności, niezależnie od płatności Wstępnej Ceny Sprzedaży oraz Kwoty Dodatkowej Kupujący zobowiązany będzie zapłacić Sprzedającemu Premię (na warunkach określonych w Umowie Sprzedaży). Tytułem wynagrodzenia za usługę świadczoną przez Kupującego na rzecz Sprzedającego, Sprzedający zapłacił na rzecz Banku prowizję w kwocie określonej w umowie, na podstawie faktury VAT wystawionej przez Kupującego na rzecz Sprzedającego.

Zapisy Umowy sprzedaży dokładnie regulują zasady, według których Bank będzie ściągał dług dla Sprzedającego. Zgodnie z Umową Sprzedaży w związku z nabyciem Wierzytelności Bank jest uprawniony i zobowiązany do dochodzenia Wierzytelności od Dłużnika, w pierwszej kolejności na drodze ugodowej, chyba że w uzasadnionej opinii Kupującego podjęcie negocjacji ugodowych z Dłużnikiem będzie bezcelowe. Kupujący zobowiązany jest do jednoczesnego dochodzenia wszystkich Wierzytelności objętych Umową Sprzedaży, czy to na drodze ugodowej, czy też na drodze sądowej. Zawarcie ugody w stosunku do jedynie wybranych Wierzytelności będzie możliwe wyłącznie po uzyskaniu zgody Sprzedającego, wyrażonej na piśmie. Podobnie, w przypadku niemożności zawarcia ugody, rezygnacja z dochodzenia którejkolwiek Wierzytelności na drodze sądowej, za wyjątkiem wystąpienia wad prawnych, o których mowa w Umowie Sprzedaży, będzie możliwe wyłącznie za zgodą Sprzedającego wyrażoną na piśmie. Powyższe wskazuje, że Bank ściąga Dług dla Sprzedającego, gdyż to Sprzedający jest stroną, która decyduje o tym czy Bank będzie dochodził spłaty wierzytelności od Dłużnika czy też nie. Kupujący zobowiązał się, że umożliwi Sprzedającemu udział w negocjacjach z Dłużnikiem. Natomiast Sprzedający, zgodnie z zapisami Umowy Sprzedaży zobowiązał się, na żądanie Kupującego, jeżeli okaże się to niezbędne lub wpłynie na sprawność i efektywność dochodzenia Wierzytelności na drodze sądowej w uzasadnionej opinii Kupującego, do współpracy w zakresie prowadzonego postępowania, w szczególności poprzez pomoc we wskazaniu właściwych środków dowodowych. Strony ustaliły także, że Sprzedający będzie miał prawo wystąpienia po stronie Kupującego z interwencją uboczną wobec Dłużnika. Koszty interwencji ubocznej i zastępstwa procesowego Sprzedającego, jako interwenienta ubocznego, pokryje Sprzedający. Strony Umowy Sprzedaży są zobowiązane współpracować ze sobą przez cały okres, przez który wiąże ich umowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Pytanie dotyczące regulacji VAT:

Na tle opisanego stanu faktycznego Bank wnosi o potwierdzenie, czy prawidłowo postąpił uznając, że w opisanym przypadku, w związku z nabyciem wierzytelności i dochodzeniem jej od dłużnika Kupujący występuje jako podmiot świadczący usługę na rzecz Sprzedającego wierzytelności i czy powyższą usługę świadczoną przez Kupującego na rzecz Sprzedającego należy zaliczyć do czynności ściągania długów a wynagrodzenie (prowizja), otrzymane przez Bank w zamian za świadczenie usługi na rzecz Sprzedającego, podlega opodatkowaniu 23% VAT...

Pytanie dotyczące regulacji PCC:

Na tle opisanego stanu faktycznego Bank wnosi o potwierdzenie czy nabycie przez Bank wierzytelności nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług została wydana w dniu 09.10.2012 r. odrębna interpretacja indywidualna Nr IPPP1/443-797/12-2/IGo.

Zdaniem Wnioskodawcy,

PCC - Własne stanowisko w sprawie:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy odział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy.

W ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki ijej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • (uchylone),
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zgodnie z art. la pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich. Natomiast w myśl art. 1a pkt 5 ww. ustawy, użyte w ustawie określenie państwo członkowskie oznacza - państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Transakcja nabycia wierzytelności z odszkodowania, opisana wstanie faktycznym niniejszego wniosku jest transakcją objętą zakresem ustawy o VAT. Mamy tu bowiem do czynienia z odpłatnym świadczeniem usługi przez nabywcę wierzytelności (Wnioskodawcę) na rzecz Sprzedającego Wierzytelności, co zostało dokładnie opisane w części wniosku dotyczącym regulacji VAT. Usługa ta jest opodatkowana 23% VAT. A zatem, skoro transakcja nabycia przez Bank wierzytelności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, to na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy) i przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym (art. 4 pkt 1 cyt. ustawy).

Równocześnie, w myśl art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • (uchylone),
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z niego zwolniona, z uwzględnieniem wyjątków, o których mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Bank (dalej: „Bank”, „Kupujący”) na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej w lipcu 2012 r. pomiędzy Bankiem a Sprzedającym wierzytelności („Umowa Sprzedaży”) nabył wierzytelności dotyczące ustalenia i wypłaty odszkodowania przysługującego Sprzedającemu w stosunku do Miasta (dalej: „Miasto”, „Dłużnik”) na podstawie art. 98 ust. 3 w związku z art. 130 Ustawy o gospodarce nieruchomościami z tytułu wygaśnięcia z mocy prawa praw użytkowania wieczystego Nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę, umowa sprzedaży, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Mając jednakże na uwadze stan faktyczny opisany we wniosku podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy możliwości opodatkowania umowy sprzedaży wierzytelności podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia opodatkowania powyższej transakcji podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 09.10.2012 r. Nr IPPP1/443-797/12-2/IGo w zakresie podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził stanowisko Wnioskodawcy w trybie art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym „zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 Ustawy VAT, szereg usług finansowych jest zwolnionych z tego podatku. Przepisy Ustawy VAT nie regulują w sposób bezpośredni transakcji sprzedaży/nabycia wierzytelności. Należy jednak zwrócić uwagę, iż, jak stanowi art. 43 ust. 15 Ustawy VAT, zwolnienia z podatku VAT, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz ust. 13 Ustawy VAT nie mają zastosowania, między innymi, do czynności ściągania długów, w tym factoringu. Dlatego też zdaniem Banku usługa świadczona przez Bank na rzecz Sprzedającego w związku z transakcją nabycia wierzytelności z odszkodowania będzie podlegała opodatkowaniu 23% VAT.”

Reasumując należy stwierdzić, iż skoro umowa sprzedaży wierzytelności będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, powyższa czynność będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. A zatem na Banku nie będzie ciążył obowiązek podatkowy z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.