P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Toruniu działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 28.11.2006r w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii skorzystania z możliwości odliczenia podatku naliczonego od nabycia w drodze leasingu finansowego samochodów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

p o s t a n a w i a

uznać jako prawidłowe stanowisko Spółki przedstawione w powyższym wniosku.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 28.11.2006r Spółka złożyła do tutejszego organu wniosek w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa.

W przedmiotowym piśmie Spółka zwraca się z prośbą o udzielenie interpretacji prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług w sprawie możliwości skorzystania z prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego zawartego w fakturze wystawionej z tytułu zawartej umowy leasingu finansowego, w przypadku gdy jej przedmiotem są środki trwałe, które będą używane do statutowej działalności firmy.

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz własnego stanowiska Spółki wynika jednak, że pytanie dotyczy odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia w drodze leasingu finansowego samochodów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, które nie spełniają warunków określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1 do 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2004 Nr 54 poz. 535 z późniejszymi zmianami).

Opisując we wniosku stan faktyczny Spółka wskazała, iż głównym przedmiotem Jej działalności gospodarczej jest świadczenie usług w zakresie leasingu i dzierżawy. Ponadto przedstawiając własne stanowisko w sprawie, jak i formułując zapytanie Spółka wskazała, że w celu pozyskania środków trwałych przeznaczonych do dalszego ich "leasingowania" lub wydzierżawiania na okres dłuższy niż sześć miesięcy, Spółka m. in. korzysta z umów leasingu finansowego.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego powstała u wnioskodawcy wątpliwość, czy w sytuacji, gdy przedmiotem leasingu finansowego są pojazdy samochodowe, o których mowa wyżej, Spółka ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wykazanej w fakturze wystawionej przez firmę leasingową.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Spółka wyraziła pogląd, iż może odliczyć całą kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie samochodu w drodze leasingu finansowego- niezależnie od tego, czy samochód ten spełnia warunki określone w art. 86 ust.3 i ust.4 ustawy o podatku od towarów i usług, czy też nie.

Uzasadniając własne stanowisko w sprawie Spółka wskazała na normę prawną wynikającą z art. 86 ust. 4 pkt. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którą ograniczenia w możliwości odliczenia podatku naliczonego, o których mowa w art. 86 ust. 3 (ograniczenie dotyczy odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego określonej w fakturze dokumentującej nabycie samochodu osobowego lub innego pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony) nie stosuje się w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż tych samochodów lub oddanie ich w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spółka na podstawie wyżej wymienionego przepisu wyprowadziła wniosek, iż jako podmiot, którego statutowym przedmiotem działalności jest leasing i dzierżawa, ma prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego zawartej w fakturze dokumentującej nabycie w drodze leasingu finansowego przedmiotowych pojazdów.

W świetle przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego wyjaśnia co następuje:

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego zapłaconego w cenie nabywanych towarów i usług, wyrażona została w treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2004r Nr 54 poz. 535 z późniejszymi zmianami).

Zgodnie z w/w przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 198 oraz art. 124. Przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny, nie wymaga szczegółowego omówienia wyjątków, o których mowa wyżej.

Stosownie zaś do ust. 2 pkt 1 omawianego art. 86, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 - 7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Mając na uwadze powyższą regulację oraz przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny, kolejne rozważania dotyczą rozstrzygnięcia kwestii, czy transakcja dokonana w ramach umowy leasingu finansowego jest nabyciem towaru, czy też usługi.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 7 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również, stosownie do pkt 2 omawianego przepisu, wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Na podstawie art. 7 ust. 9 cytowanej ustawy, przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

Z punktu widzenia leasingodawcy leasing finansowy jest traktowany jak odpłatna dostawa towarów, w wyniku której przeniesienie własności następuje w następstwie normalnych zdarzeń w niej przewidzianych lub z chwilą zapłaty ostatniej raty. Dodatkowo, w wyniku takiej umowy, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu leasingu dokonuje korzystający.

Mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług leasing finansowy, to znaczy taki, w umowie którego przewidziano, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty leasingowej, przedmiot leasingu staje się własnością korzystającego, który uprawniony jest do dokonywania odpisów amortyzacyjnych - jest dostawą towaru.

Skoro z punktu widzenia leasingodawcy w leasingu tzw. finansowym wydanie towarów na podstawie zawartej umowy równoznaczne jest na gruncie podatku od towarów i usług z jego dostawą to z punktu widzenia leasingobiorcy, otrzymanie danego towaru w drodze leasingu finansowego należy traktować jako jego nabycie.

Zauważyć również należy, że w przypadku leasingu finansowego podstawa opodatkowania jest ustalana w oparciu o ogólną zasadę wyrażoną w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tą zasadą podstawą opodatkowania jest obrót, z tym, że obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Tym samym podstawą opodatkowania w leasingu finansowym jest suma wszystkich opłat leasingowych, pomniejszona o kwotę podatku. Specyfika tego typu dostawy polega na tym, iż kwota należna, o której mowa wyżej, jest pobierana przez finansującego w uzgodnionych terminach w ustalonych okresach rozliczeniowych, natomiast sam podatek jest płacony od całej kwoty należnej z chwilą powstania obowiązku podatkowego, tj. z dniem wystawienia faktury przez firmę leasingową.

W przypadku nabycia samochodów, ustawodawca wprowadził odrębne zasady dotyczące określenia wysokości podatku naliczonego podlegającego odliczeniu.

W myśl art. 86 ust. 3 cytowanej ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych lub innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Na podstawie art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b odnośnej ustawy, powyższego ograniczenia nie stosuje się jeżeli przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów ( pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystywania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Skoro z punktu widzenia leasingodawcy w leasingu tzw. finansowym wydanie towarów na podstawie zawartej umowy równoznaczne jest na gruncie podatku od towarów i usług z jego dostawą to z punktu widzenia leasingobiocy, otrzymanie danego towaru w drodze leasingu finansowego należy traktować jako jego nabycie.

Odnosząc przytoczone powyżej przepisy do sytaucji przedstawionej przez Spółkę we wniosku, o ile samochody, o których mowa w piśmie będą wynajmowane ( wydzierżawiane lub leasingowane) innym podmiotom na okres nie krótszy niż sześć miesięcy, należy stwierdzić, iż zostanie spełniona przesłanka, o której mowa we wcześniej przywołanym przepisie art. 86 ust. 4 pkt. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym w w przypadku nabycia samochodu o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony na podstawie zawartej umowy leasingu finasowego, prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu nie doznaje ograniczenia wynikającego z przepisu art. 86 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w myśl którego:

• w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3 (pojazdy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony), na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu poprzednim, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Reasumując, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą wielkość podatku naliczonego zawartą w fakturze wystawionej przez finansującego, z tytułu zawartej umowy leasingu finansowego, której przedmiotem jest samochód o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony.

Zatem należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki w tej sprawie jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w rozpatrywanym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszego pisma.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika i inkasenta, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, Stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia.

Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.