POSTANOWIENIENa podstawie:art. 14 a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60 ze zm.)

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu:stwierdza, że stanowisko Podatnika zawarte w piśmie złożonym w dniu 27.12.2006r., uzupełnionym w dniu 07.03.2007r., przez Spółdzielnię Mieszkaniową dotyczącym interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE We wniosku z dnia 27.12.2006r. złożonym przez Spółdzielnię Mieszkaniową przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia mieszkaniowa w ramach prowadzonej działalności ustanawia spółdzielcze własnościowe prawo do lokali użytkowych. Działania te dotyczą zasobów mieszkaniowych oddanych do eksploatacji w latach 1985-1996. Zgodnie z art. 171 i 172 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Powstaje ono w momencie zawarcia – między członkiem i spółdzielnią – umowy o ustanowienie prawa spółdzielczego. W takiej umowie spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal do używania, a członek zobowiązuje się wnieść wkład budowlany oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni. Spółdzielnia zadaje pytanie: czy ustanowienie własnościowego prawa do lokalu użytkowego będzie korzystać ze zwolnienia z VAT jako dostawa towarów używanych na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2? Wnioskodawca prezentuje następujące stanowisko w sprawie: Zgodnie z przepisami art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu.Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku m. in. dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkałe po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkalne.Z powyższego przepisu wynika, że ze zwolnienia z podatku korzysta dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego na tzw. rynku wtórnym, w tym również objętych spółdzielczymi prawami do lokali mieszkalnych. Dotyczy to zarówno ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, jak i ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego, jako zrównanych z dostawą towarów (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Wskazać przy tym należy, iż zwolnienie z art. 43 ust. 10 stosuje się wyłącznie w przypadku ustanowienia lokatorskiego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, natomiast przepisu tego nie można zastosować w stosunku do lokali przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych z zastrzeżeniem pkt 10.Przyczyną rozbieżności jest art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Minister Finansów stwierdził (pismo PP5-0331-30/247/2005/JB/PP-151), że do celów podatkowych ustawodawca zrównał w art. 7 ust. 1 pkt 5 prawo spółdzielcze z prawem do rozporządzania lokalem jako właściciel. Nie wyjaśnił natomiast kwestii uznania lokalu za towar używany, który wg ustawy może być zwolniony z podatku VAT.Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku VAT towarami są rzeczy ruchome i nie ma tu znaczenia, że ustanowienie prawa do lokalu zostało zrównane z dostawą towaru. Prawo do lokalu nie jest ani budynkiem, ani jego częścią, chociaż do takiej części się odnosi. Tym samym spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nie może być uznane jako towar, a tym bardziej za towar używany. W związku z powyższym Spółdzielnia uważa, że w przedmiotowej sprawie słusznie stosuje stawkę podatku w wysokości 22% pomimo, iż lokal ten znajduje się w budynku mieszkalnym wybudowanym 19 lat temu.W złożonym w dniu 07.03.2007r. uzupełnieniu do złożonego wniosku Wnioskodawca informuje, że lokal o którym mowa w piśmie z dnia 19.12.2006r. został wybudowany przez Spółdzielnię 19 lat temu, a więc przed obowiązywaniem ustawy o podatku od towarów i usług, zaś od momentu oddania do eksploatacji był użytkowany na podstawie umowy najmu a najemca dokonał adaptacji pomieszczeń dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu udziela następującej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego:

W opisanym przez Podatnika, w złożonym w dniu 27.12.2006r. wniosku, przypadku będą miały zastosowanie przepisy art. 7 ust. 1 pkt 5, art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 10 oraz ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy przez odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego,ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu,przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu,ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu,przeniesienia na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego. Jak wynika z powyższego przepisu, spółdzielcze prawo do lokalu zostało zrównane (dla celów podatkowych) z prawem do rozporządzania tym lokalem jak właściciel. Oznacza to, że następujące za wynagrodzeniem ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego stanowi odpłatną dostawę towarów, a więc podlega opodatkowaniu. Czynność ta, co do zasady podlegać będzie opodatkowaniu wg stawki podstawowej, tj. 22% z wyłączeniem sytuacji określonej w art. 43 ust. 1 pkt 2, w związku z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, z wyjątkiem przypadku wymienionego w art. 43 ust. 6 tej ustawy. Zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 2 ustawy zwolnieniu podlega dostawa towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10 pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo obniżenia kwoty podatku naliczonego. Zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT rozumie się:budynki i budowle lub ich części, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów minęło co najmniej 5 lat,pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.W przepisach art. 43 ust. 6 ustawy postanowiono, że zwolnienie o którym wyżej mowa nie miałoby zastosowania w przypadku gdyby podatnik w stosunku do tych towarów, przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie ich użytkowania poniósł wydatki na ich ulepszenie, które w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej i miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków oraz użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych. Z treści złożonego przez spółdzielnię wniosku wynika, że przedmiotowy lokal użytkowy spełnia status „towaru używanego” oraz że Spółdzielnia nie dokonywała ulepszeń obiektu. W takim stanie faktycznym i prawnym stanowisko Podatnika wyrażone we wniosku jest nieprawidłowe, gdyż ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego, który spełnia warunki uznania go za towar używany, przy jednoczesnym braku przesłanek z art. 43 ust. 6 ustawy, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku VAT.

Mając powyższe na uwadze należało orzec jak w sentencji niniejszego postanowienia. Naczelnik tut. Urzędu informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku. Zgodnie z art. 14 b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy zgodnie z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.