Działając na podstawie przepisów art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości zaliczenia ekspozytorów do środków trwałych, a dokonywanych od nich odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654, ze zm.)u z n a j eza prawidłowe stanowisko Spółki przedstawione we wniosku.

Pismem z dnia 30.11.2006r. (data wpływu 18.12.2006r.) Spółka, za pośrednictwem pełnomocnika, zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie możliwości zaliczenia ekspozytorów do środków trwałych, a dokonywanych od nich odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.
Przedstawiając stan faktyczny Spółka informuje, że jest producentem płytek ceramicznych. Aby promować swoje wyroby ustawia w sklepach będące jej własnością ekspozytory, na których prezentuje produkowane przez siebie płytki. Przekazywanie ekspozytorów do sklepów odbywa się na podstawie porozumienia, zgodnie z którym po zakończeniu ekspozycji są one zwracane Spółce.
Ekspozytory są nabywane od podmiotów zewnętrznych albo wykonywane przez Spółkę we własnym zakresie i mają następujące formy:
1. Ekspozytor Widok - 4 plansze dwustronne, z płyty wiórowej wykończonej listwami z MDF (koszt 1.340 zł netto + koszt płytek),
2. Ekspozytor książka - konstrukcja z profila stalowego zawierająca 12 plansz z płyty wiórowej laminowanej (koszt ekspozytora 2.920 zł netto + koszt płytek)
3. Ekspozytor Typ H - konstrukcja z metalu i z płyty wiórowej zawierająca 2 boksy i 20 plansz (koszt 3.380 zł netto + koszt płytek).
Zdaniem Spółki, jeżeli wartość początkowa ekspozytora wynosi co najmniej 3.500 zł, to przedmiotowe ekspozytory należy zaliczyć do środków trwałych, a jeżeli wartość ta jest niższa niż 3.500 zł, to można je zaliczyć kosztów uzyskania przychodów. Naliczone odpisy amortyzacyjne od ekspozytorów mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, iż stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.
Art. 16a w/w ustawy stanowi, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Zgodnie z art. 16d ust. 1 ustawy podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.
Ponadto na podstawie art. 16f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16g - 16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h - 16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Przepisy te wskazują na generalną zasadę, zgodnie z którą środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji są składniki majątkowe o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok oraz wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł. Jeżeli wartość środka trwałego jest niższa niż 3.500 zł podatnik ma możliwość dokonania wyboru metody amortyzacji.
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że wartość początkowa przedmiotowych ekspozytorów nie przekracza kwoty 3.500 zł. Jeżeli przewidywany okres użytkowania ekspozytorów jest dłuższy niż rok, Podatnik może zaliczyć je do środków trwałych oraz dokonać wyboru metody amortyzacji zgodnie z zasadami określonymi w w/w przepisach, a naliczona amortyzacja będzie stanowiła koszty uzyskania przychodów.
Stanowisko Spółki w tym zakresie, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych jest zatem prawidłowe.

Wobec powyższego, Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi uznając za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku postanowił jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.
Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14 b § 1.

Po zmianie od dnia 01.01.2007r. brzmienia przepisów art. 15 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 1 ustawy z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589) powyższa interpretacja jest zgodna z prawem, a pouczenie nie wywołuje skutków takich jak interpretacja wydana w trybie art. 14a -14d Ordynacji podatkowej.