POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław - Fabryczna stwierdza, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 29.11.2005 roku, który wpłynął do organu podatkowego w dniu 05.12.2005 r., o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej rozstrzygnięcia, czy do ustalenia wysokości kosztów prania odzieży roboczej można przyjąć średnią wartość ceny rynkowej prania jednej sztuki odzieży - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.12.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity : Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zm.), zwanej dalej „Ordynacją podatkową”, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w art. 14 a § 1 Ordynacji podatkowej, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, uzupełnionego pismem, które wpłynęło do tutejszego organu podatkowego w dniu 11.01.2006 r., wynika, iż wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług lekarskich. Do wykonywania działalności gospodarczej używa własnej odzieży roboczej - ochronnej (typu fartuch, bluza, spodnie), którą pierze we własnym zakresie, tj. w domu.

We wniosku, uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tutejszego organu podatkowego w dniu 11.01.2006 r., wnioskodawca pyta, czy do ustalenia kosztów prania odzieży roboczej używanej do wykonywania działalności gospodarczej, można przyjąć średnią wartość ceny rynkowej prania jednej sztuki odzieży, tj. wartość 9,00 zł za wypranie jednej sztuki odzieży.

Zdaniem wnioskodawcy, średnia wartość ceny rynkowej prania jednej sztuki odzieży może posłużyć do ustalenia wysokości kosztów prania odzieży roboczej (ochronnej). I tak, do ustalenia kosztów uzyskania przychodu za wypranie (utrzymanie) jednej sztuki tej odzieży wnioskodawca przyjmuje jedynie wartość 6,00 zł.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny, Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław - Fabryczna wskazuje jak niżej.

Rozstrzygnięcia w kwestii, czy do ustalenia wysokości kosztów prania odzieży roboczej (ochronnej) można przyjąć średnią wartość ceny rynkowej prania wykonywanego w punktach usługowych przeznaczonych do tego celu - czy też można przyjąć inną wartość prania - jednej sztuki odzieży, należy dokonać w oparciu o art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity : Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Możliwość zaliczenia wydatków do podatkowej kategorii kosztów uzyskania przychodów istnieje wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące przesłanki, tj. wydatek:

1. pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z przychodem lub ze źródłem przychodów i jest poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
2. nie znajduje się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ustawy,
3. został właściwie udokumentowany, tj. zgodnie z przepisami § 12, 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152 z 2003 r., poz. 1475 ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem”.

Z powyższego wynika, iż aby uznać wydatki na pranie odzieży roboczej (ochronnej) - używanej do działalności gospodarczej - za koszt uzyskania przychodów z tej działalności, powinny zostać spełnione wszystkie trzy wyżej wymienione warunki. Jednak ze względu, iż wydatki na pranie odzieży roboczej (ochronnej) muszą zostać faktycznie poniesione i udokumentowane odpowiednim dowodem zakupu, tj. fakturą VAT lub rachunkiem - zgodnie z § 12 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia - nie można przyjąć średniej wartości ceny rynkowej, ani żadnej innej wartości, jaką pralnie pobierają za usługę prania odzieży - za koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, gdyż wyliczona w ten sposób wartość prania nie odzwierciedliłaby wysokości wydatków, jakie wnioskodawca poniósł faktycznie. Faktyczną wysokość poniesionego wydatku wnioskodawca powinien udokumentować odpowiednim dowodem zakupu, tj. fakturą VAT lub rachunkiem. A zatem, skoro w działalności gospodarczej nie stosuje się zasady ustalania kosztów w formie ryczałtu - stanowisko wnioskodawcy w tej kwestii jest nieprawidłowe.

Wobec powyższego, Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław - Fabryczna, uznając stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, rozstrzygnął jak na wstępie.

Zgodnie z art. 14 a § 2 Ordynacji podatkowej, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wpływu wniosku.

Jak stanowi art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.

Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej w wysokości 5 zł, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 roku o opłacie skarbowej (tekst jednolity: Dz. U. Nr 253 z 2004 r., poz. 2532 ze zm.).