POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie skutków podatkowych nieodpłatnej modernizacji urządzeń elektroenergetycznych (środków trwałych) należących do Spółki

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Koncern jest właścicielem środków trwałych w postaci infrastruktury elektroenergetycznej. W ramach prowadzonej działalności często dochodzi do sytuacji, w której infrastruktura elektroenergetyczna Koncernu koliduje z projektami inwestycyjnymi innych podmiotów, w tym w szczególności dostawców usług w zakresie gospodarki ściekami oraz doprowadzania wody. W celu usunięcia kolizji jeden z podmiotów trzecich (Wnioskodawca) proponuje Koncernowi nieodpłatną przebudowę (modernizację) infrastruktury elektroenergetycznej (środków trwałych) Koncernu we własnym imieniu i na własny rachunek.

Z Wnioskodawcą tym Koncern uzgodnił projekt umowy, który przewiduje przebudowę urządzeń elektroenergetycznych. Umowa określa zakres oraz sposób przebudowy urządzeń elektroenergetycznych w celu usunięcia kolizji projektowanego kolektora sanitarnego z istniejąca siecią elektroenergetyczną. Umowa ustala także zasady podziału kompetencji i kosztów związanych z ww. przebudową. W ramach umowy Wnioskodawca zobowiązuje się przebudować we własnym imieniu i na własny rachunek urządzenia elektroenergetyczne. Do obowiązków Wnioskodawcy, zgodnie z treścią umowy należy między innymi nieodpłatne przekazanie przebudowanych urządzeń elektroenergetycznych na rzecz Koncernu.

Wątpliwości Koncernu budzą skutki podatkowe nieodpłatnej modernizacji urządzeń elektroenergetycznych (środków trwałych) należących do Koncernu.

Zdaniem Koncernu otrzymane przez Koncern nieodpłatne świadczenie będzie zwolnione z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast odpisy amortyzacyjne od zwiększonej wartości środka trwałego – na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit.a) ustawy z dnia 15.02.1992r. nie będą stanowić kosztu uzyskania przychodów.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Jak stanowi art. 12 ust. 5 ustawy z dnia 15.02.1992r. wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 15.02.1992r. wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się w pozostałych przypadkach (nie wymienionych w pkt 1-3) na postawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego danego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Na podstawie art. 15 ust. 1i pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. w przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych rzeczy lub praw a także innych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi stosownie do art. 12 ust. 5-6a, określony został przychód, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z odrębnymi przepisami, jest wartość przychodu, określonego w art. 12 ust. 5 i 6 pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

W ocenie tut. Organu podatkowego zdarzenie, o którym mowa we wniosku Podatnika (nieodpłatna modernizacja urządzeń elektroenergetycznych (środków trwałych) należących do Spółki przez osoby trzecie ze względu na kolizję ww. urządzeń z inwestycjami tych osób) wiąże się z koniecznością wykazania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. Jednocześnie nie można zgodzić się z Podatnikiem, iż przychód ten korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15.02.1992r. zgodnie z którym wolne od podatku są dotacje, subwencję, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem art. 14 i 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a- 16m.

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż w świetle powołanego art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15.02.1992r. wolne od podatku dochodowego są środki finansowe (dotacje, subwencje, dopłaty i inne) otrzymane przez podatnika nieodpłatnie z przeznaczeniem na sfinansowanie nabycia lub wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przy czym środki te mogą pochodzić z zarówno z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządowych, funduszy celowych, agencji rządowych, jak i innych podmiotów mających prawo udzielać tego typu pomocy finansowej. W przedmiotowej sprawie jednak Podatnik nie otrzymał nieodpłatnie tego typu środków finansowych. Przeznaczenie tych wpłat również nie odpowiada dyspozycji normy art.17 ust.1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem nie zostały one otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez Koncern. Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 26.02.2002r., sygn. akt I S.A./Wr 2467/00 przepis art. 17 ust. 1 pkt 21, jako przepis dotyczący zwolnienia od podatku, a więc zastosowania wyjątkowego odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania - winien być interpretowany ściśle. Podobne stanowisko zajął NSA w wyroku z dnia 10.03.2006r., sygn. akt I S.A./Gd 159/04.

Zatem odnosząc się do skutków podatkowych nieodpłatnej modernizacji urządzeń elektroenergetycznych (środków trwałych) należących do Koncernu uznać należy, iż Koncern uzyskał nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2, które nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15.02.1992r. W konsekwencji nie ma również zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 63 lit.a) tiret drugie ustawy z dnia 15.02.1992r. zgodnie z którym nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie jeżeli dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego.

Jak wynika z pisma Ministerstwa Finansów z dnia 06.11.2002r., nr PB3-92-MD-8214-10/02 wartość rynkowa nieodpłatnie przejętej infrastruktury technicznej stanowić będzie w dniu jej przejęcia przychód spółki, ale jednocześnie od nabytych w ten sposób środków trwałych spółka będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Mając na uwadze, iż w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nastąpiło nieodpłatne przekazanie przebudowanych nakładów modernizacyjnych (a nie kompletnych środków trwałych) w ocenie tut. Organu uznać należy, iż nakłady poniesione na przebudowę środków trwałych Koncernu (wykazane jako przychód podatkowy) powiększą na podstawie art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15.02.1992r. wartość początkową tych środków, a odpisy amortyzacyjne dokonywane od zwiększonej w ten sposób wartości początkowej modernizowanych środków będą stanowić na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15.02.1992r. koszty uzyskania przychodu Koncernu. Z kolei zasady ustalania kosztów w sytuacji odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych rzeczy, praw bądź świadczeń w związku, z którym został wcześniej określony przychód uregulowane zostały w art. 15 ust. 1i ustawy z dnia 15.02.1992r. W obecnym stanie prawnym podatnicy, którzy dokonują zbycia takich rzeczy, praw lub świadczeń, jako koszty uzyskania przychodu przyjmują w szczególności wartość przychodu wykazanego z tytułu nieodpłatnie nabytych rzeczy, praw lub świadczeń. Ustaloną w powyższy sposób wartość przychodu, podatnik powinien jednak dodatkowo pomniejszyć o dokonane odpisy amortyzacyjne.