INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26.07.2011 r. (data wpływu 1.08.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie –

• opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów i nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz związków zawodowych - jest prawidłowe
• momentu powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu- jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 1.08.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów i nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz związków zawodowych oraz momentu powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

W Spółce działa dziewięć związków zawodowych. Część kosztów związanych z ich działalnością pokrywa Spółka nieodpłatnie na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.). Są to: koszty energii elektrycznej, cieplnej, wywóz nieczystości, remonty, usługi telefoniczne, ochrona, usługi księgowe, zakup materiałów biurowych i prasy. Naliczony podatek od towarów i usług nie podlega odliczeniu od podatku należnego, a poniesione wydatki nie stanowią kosztu uzyskania przychodu Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle zmian ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2011 r. nieodpłatne czynności przekazania towarów i nieodpłatne świadczenie usług na rzecz związków zawodowych, zrzeszających pracowników Spółki, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów usług...
2. Kiedy ewentualnie powstaje obowiązek podatkowy z tego tytułu: czy w miesiącu powstania kosztu bilansowego (księgowania faktury), czy w miesiącu rozliczania podatku naliczonego...
   
   

W związku z nowelizacją ustawy z dnia 11 marca 2004 r., która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r., wprowadzono nową definicję nieodpłatnego przekazania towarów, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Tak więc od dnia 1 kwietnia 2011 r. bez znaczenia pozostaje fakt, czy nieodpłatne przekazanie towarów ma związek z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wówczas ma on obowiązek opodatkowania nieodpłatnego przekazania towaru.

W związku z tym w przedstawionym stanie faktycznym Spółka ma obowiązek opodatkować przekazywane nieodpłatnie związkom zawodowym towary, jeśli Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu. Istotne jest w tym przypadku samo powstanie tego prawa do odliczenia, a nie skorzystanie z niego przez Spółkę.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka nabywa towary (materiały biurowe, prasę, energię elektryczną i cieplną) w celu przekazania ich nieodpłatnie związkom zawodowym i w tym właśnie celu są one przez Spółkę wykorzystywane. Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, a więc za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, uważa się nieodpłatne przekazanie towarów. Oznacza to, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego (towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych - czynność nieodpłatna uznana za dostawę towarów), w związku z tym Spółka ma obowiązek opodatkowania nieodpłatnego przekazania tych towarów i wystawiania faktury wewnętrznej z tego tytułu.

Natomiast zgodnie ze znowelizowanym art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. za świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

W związku z tym, jeżeli Spółka używa towarów stanowiących część przedsiębiorstwa Spółki lub świadczy usługi nieodpłatnie na cele osobiste bądź na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, wówczas ma obowiązek opodatkowania takich czynności.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego - wykorzystywanie majątku Spółki do celów nieodpłatnego świadczenia usług (np. wywóz nieczystości, remonty, usługi telefoniczne, ochrona, usługi księgowe) na rzecz związków zawodowych zdaniem Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów usług.

Po pierwsze, nie są to usługi świadczone na cele osobiste pracowników - związkowców, tylko na cele związane z realizacją pełnionej przez tych pracowników szczególnej funkcji. Ponadto beneficjentem nieodpłatnych usług są poszczególne organizacje związkowe, a nie poszczególni pracownicy - związkowcy.

Po drugie, zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych pracodawca, na warunkach określonych w umowie, jest obowiązany udostępnić zakładowej organizacji związkowej pomieszczenia i urządzenia techniczne niezbędne do wykonywania działalności związkowej w zakładzie pracy. Spółka nieodpłatnie świadczy usługi na rzecz związków zawodowych właśnie na podstawie wskazanego powyżej przepisu. Zdaniem Spółki takie nieodpłatne świadczenie usług lub użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa Spółki następuje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki i do celów tej działalności, więc nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Jest to związane z funkcją Spółki jako pracodawcy i stanowi ustawowy obowiązek Spółki wynikający z zatrudnienia pracowników i powiązany z ustawowym prawem tworzenia i wstępowania do związków zawodowych. Zgodnie z art. 6 ustawy o związkach zawodowych związki zawodowe współuczestniczą w tworzeniu korzystnych warunków pracy, bytu i wypoczynku. Powyższy cel działania związków ma niewątpliwy związek z działalnością gospodarczą Spółki, gdyż sprzyja poprawie wydajności pracy. Realizacja przez Spółkę ustawowego obowiązku w zakresie nieodpłatnych udostępnienień na rzecz organizacji związkowych stanowi sposób realizacji działalności gospodarczej Spółki zatrudniającej pracowników. Spółka nie może bowiem skutecznie uchylić się od ciążących na niej obowiązków w powyższym zakresie.

W zakresie drugiego pytania: przypadku nieodpłatnego przekazania towarów, gdzie ustawa z dnia 11 marca 2004 r. uznaje je za czynności odpłatne i w związku z tym podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury wewnętrznej - art. 106 ust. 7 ww. ustawy, § 24 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. obowiązek podatkowy powstaje - co do zasady - z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, natomiast jeśli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi - art. 19 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. W przypadku zaś dostaw energii elektrycznej i cieplnej obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie dla rozliczeń z tego tytułu - zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r., jak również akty wykonawcze do niej nie zawierają szczególnych uregulowań w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku nieodpłatnego przekazania towarów (oraz nieodpłatnego świadczenia usług), które podlegają opodatkowaniu. Wobec powyższego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury wewnętrznej dokumentującej dostawę towarów i wykonanie usługi, a jeśli Spółka nie wystawi faktury - w momencie nieodpłatnego przekazania towarów lub nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz związków zawodowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

• za prawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów i nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz związków zawodowych oraz
• za nieprawidłowe w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu.
  
  

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, za towary uważa się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do zapisu art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel (...).

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r.) za odpłatne świadczenie usług uznaje się:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy. W przepisie tym wskazano, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

• z tytułu nabycia towarów i usług, potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
• od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Ze złożonego wniosku wynika, iż w Spółce działa dziewięć związków zawodowych. Część kosztów związanych z ich działalnością pokrywa Spółka nieodpłatnie na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.). Są to: koszty energii elektrycznej, cieplnej, wywóz nieczystości, remonty, usługi telefoniczne, ochrona, usługi księgowe, zakup materiałów biurowych i prasy. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że naliczony podatek od towarów i usług nie podlega odliczeniu od podatku należnego.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w wyżej powołanych art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Analizując treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1), na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nieodpłatnie świadczy usługi na rzecz związków zawodowych.

W myśl art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.), pracodawca, na warunkach określonych w umowie, jest obowiązany udostępnić zakładowej organizacji związkowej pomieszczenia i urządzenia techniczne niezbędne do wykonywania działalności związkowej w zakładzie pracy.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest zobowiązana na mocy ww. przepisu do ponoszenia określonych wydatków na rzecz związków zawodowych. Z uwagi na fakt, iż nieodpłatne świadczenie usług na rzecz związków zawodowych ma miejsce w ramach wypełniania obowiązków nałożonych przepisami prawa, należy uznać je za czynność związaną z ogólną działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż nieodpłatne świadczenie usług (wywóz nieczystości, remonty, usługi telefoniczne, ochrona, usługi księgowe) na rzecz związków zawodowych jako związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy stanowią czynność niemieszczącą się w katalogu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a zatem za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analiza natomiast treści art. 7 ust. 2 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., jak słusznie zauważył Wnioskodawca, pozwala na stwierdzenie, że dla uznania czy nieodpłatne przekazanie towarów przez podatnika stanowi czynność opodatkowaną nieistotny jest fakt, czy przekazanie to ma związek z prowadzonym przedsiębiorstwem czy też związek taki nie zachodzi. Uznanie nieodpłatnego przekazania towarów za odpłatną dostawę towarów uzależnione jest od tego czy podatnikowi przysługiwało w całości bądź w części prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu przekazywanych towarów.

W tym miejscu zgodzić należy się również z Wnioskodawcą, iż art. 7 ust. 2 odwołuje się w swej treści do prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupionymi towarami, a nie do skorzystania przez podatnika z tego prawa, tj. faktycznego obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu przekazywanych towarów.

W myśl powyżej powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, co do zasady, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo to dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Tak więc istotny jest tu związek między zakupami a działalnością gospodarczą (opodatkowaną podatkiem od towarów i usług) prowadzoną przez podatnika. Związek pomiędzy zakupami, a sprzedażą opodatkowaną może mieć charakter bezpośredni (zakup materiałów do wytworzenia produktu bądź usługi podlegającej odsprzedaży) lub pośredni (koszty administracyjne, koszty ogólne), jak również może dotyczyć takich czynności, które mimo, że są zwolnione z opodatkowania lub nie podlegają opodatkowaniu to są potrzebne, wymagane w funkcjonowaniu podmiotu gospodarczego.

Uwzględniając powyższe oraz biorąc pod uwagę rodzaj prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, która co do zasady opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług, stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że nieodpłatne przekazanie towarów na rzecz związków zawodowych ma miejsce w ramach wypełniania obowiązków nałożonych przepisami prawa, należy uznać je za czynność związaną z ogólną działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę, a zatem stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupem towarów (materiały biurowe, prasa, energia elektryczna i cieplna) przekazywanych nieodpłatnie na rzecz funkcjonujących w Spółce związków zawodowych.

W konsekwencji nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę wskazanych we wniosku towarów na rzecz związków zawodowych należy traktować jako odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, a zatem za czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie uznać należy za prawidłowe.

Ze złożonego wniosku wynika, iż wątpliwości Wnioskodawcy budzi także moment powstania obowiązku podatkowego od nieodpłatnego przekazania towarów i nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz związków zawodowych.

Z uwagi na to, iż jak wskazano powyższej nieodpłatne świadczenie usług na rzecz związków zawodowych, stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, odpowiedź na pytanie dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego dla tej czynności staje się bezprzedmiotowa.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl ust. 4 powyższego artykułu, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Stosownie do zapisu art. 19 ust. 16 ustawy, w przypadku czynności, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z ust. 1-5.

Analiza powyższego przepisu wskazuje, iż ustalając moment powstania obowiązku podatkowego dla czynności nieodpłatnego przekazania towarów należy odwołać się do zasad ogólnych dla ustalenia obowiązku podatkowego określonych w art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy.

Wynika z nich, iż obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje z chwilą wydania towaru, a w przypadku gdy dostawa ma być potwierdzona fakturą, obowiązek ten powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu od wydania towaru.

W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy , podatnicy o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawiać fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów dla której podatnikiem jest ich nabywca oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne: za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedna fakturę dokumentującą tę czynności dokonane w tym okresie (...).

Zasady dotyczące wystawiania faktur reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 20011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia z podatku (Dz. U. Nr 68 poz.360).

Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

W myśl § 24 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy (...).

Powiązanie przez ustawodawcę momentu powstania obowiązku podatkowego z chwilą wystawienia faktury stanowi jeden z najistotniejszych wyjątków od ogólnej zasady wyrażonej w art. 19 ust. 1 ustawy o VAT. Można nawet twierdzić, że z uwagi na zakres jego zastosowania, właśnie ten moment powstawania obowiązku podatkowego jest zasadą. Dla stosowania zasady ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego, o której mowa w art. 19 ust. 4. decydujące znaczenie ma to, w jakich przypadkach wydanie towaru lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą. W tym zakresie decydujące znaczenie ma brzmienie art. 106 ustawy. Ustęp 7 tego artykułu ustawy wyraźnie wskazuje, iż podatnik podatku od towarów i usług winien dokumentować czynności nieodpłatnego przekazania towarów fakturą wewnętrzną.

Z analizy art. 19 ust. 4 ustawy wynika ponadto, iż fakt wystawienia przez podatnika faktury/faktury wewnętrznej w terminie późniejszym, niż 7 dzień od wydania towaru jak również jej niewystawienie nie wywołują zmiany momentu powstania obowiązku podatkowego. Bowiem dla czynności, dla których ustawodawca przewidział obowiązek dokumentowania ich fakturami (fakturami wewnętrznymi) obowiązek podatkowy nie powstaje później niż 7 dnia od dnia wydania towaru bądź wykonania usługi.

Zatem w sytuacji, gdy Podatnik wystawi fakturę wewnętrzną z zachowaniem terminu określonego w powołanym art. § 9 ust. 1 w zw. z § 24 ww. rozporządzenia moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz związków zawodowych powstanie z chwilą wystawienia faktury wewnętrznej czynność tę dokumentującą

Natomiast w sytuacji gdy Wnioskodawca wystawi fakturę wewnętrzną dokumentującą nieodpłatne przekazanie towarów na rzecz związków zawodowych po upływie 7 dni od dokonania tej czynności, a więc z uchybieniem terminu określonego w wyżej powołanych przepisach rozporządzenia bądź nie wystawi jej w ogóle obowiązek podatkowy dla czynności nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz związków zawodowych powstanie 7 dnia od wydania towarów.

Uwzględniając powyższe za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż obowiązek podatkowy dla nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz związków zawodowych, w sytuacji gdy nie zostanie wystawiona faktura powstanie z chwilą wydania towaru.

Natomiast odnosząc się do poglądu Wnioskodawcy, że obowiązek podatkowy z tytułu nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz związków zawodowych powstanie z chwilą wystawienia faktury, uznać należy je za prawidłowy wyłącznie w odniesieniu do sytuacji, gdy faktura ta zostanie wystawiona nie później niż w ciągu 7 dni od dnia przekazania towarów. W przypadku wystawienia faktury w terminie późniejszym obowiązek podatkowy dla tej czynności powstanie nie później niż w 7 dniu od nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz związków zawodowych.

Z uwagi na to, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydawanej interpretacji jest zobowiązany do oceny stanowiska Wnioskodawcy w pełnym zakresie, należało uznać, iż przedstawione przez Spółkę stanowisko w zakresie pytania drugiego jest nieprawidłowe.

Podkreślić w tym miejscu należy, iż tut. Organ wydając przedmiotową interpretację oparł się na przedstawionym stanie faktycznym, w szczególności uznał, że przedmiotem zapytania jest przekazanie towarów i świadczenie usług, o którym mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.