POSTANOWIENIE

POSTANOWIENIE Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005r, Nr 8, poz. 60 ze zmianami) po rozpatrzeniu wniosku , z dnia 22.05.2006r (data wpływu do tut. urzędu) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów art. 7 ust. 1, art. 19, art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami), Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.

UzasadnieniePodany we wniosku stan faktyczny jest następujący: Spółka posiada rozlewnie gazu płynnego rozproszone na terenie całego kraju. Spółka sprzedaje gaz płynny propan butan do celów grzewczych odbiorcom indywidualnym. Klient podpisuje umowę ze Spółką na montaż instalacji i dostawy gazu do celów grzewczych. Spółka sprzedaje instalację klientowi po jej wykonaniu. Jednak sam zbiornik pozostaje własnością Spółki i jest oczywiście dzierżawiony klientowi. Po dokonaniu dostawy klient zostaje zafakturowany za cały gaz z danej dostawy. Spółka zmuszona ostrą konkurencją planuje jednak dokonanie następującej zmiany w dotychczasowym systemie sprzedaży gazu: Na montowanych zbiornikach u klientów będzie montowany system telemetryczny, na podstawie wskazań którego Spółka będzie wiedziała ile gazu pozostało w zbiorniku oraz ile klient zużył w okresie rozliczeniowym np. w miesiącu. Klient nie będzie fakturowany już przy dostawie za całą ilość gazu dostarczonego – tak jak dotychczas, ale będzie fakturowany sukcesywnie w okresach miesięcznych za faktyczne zużycie gazu. Czyli w zbiorniku, który stoi u klienta będzie gaz, którego właścicielem jest Spółka.

Pytanie Wnioskodawcy: Czy Spółka może fakturować klienta na podstawie faktycznego zużycia gazu odczytanego z urządzenia telemetrycznego dopiero w miesiącach, w których zostanie dokonany taki odczyt, a nie od razu w momencie dostawy gazu? Czy Spółka może traktować wyżej opisaną sprzedaż jako sprzedaż ciągłą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy co do oceny tego stanu faktycznego: Zdaniem Spółki może ona fakturować klienta nie od razu za całość dostawy, ale po każdorazowym odczytaniu zużycia gazu przez klienta, przy czym korzystamy tutaj z faktu, iż sposób i częstotliwość fakturowania określone będą w umowie podpisanej z klientem, a także z tego, że mimo dostawy towaru do klienta w dalszym ciągu zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy nie nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na klienta. Ze względów podanych powyżej zdaniem Spółki można tę sprzedaż traktować jako sprzedaż ciągłą, a tym samym zgodnie z § 16 ust. 2 Rozp. Min. Fin. z dnia 27 kwietnia 2004r (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) „w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom..” w przypadku, gdy podatnik określa na fakturze, zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. A tym samym rozliczenie podatku VAT należnego w deklaracji VAT-7 następuje w miesiącu wystawienia faktury, czyli na zasadach ogólnych zgodnych z art. 19 ustawy.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz.535 z późn. zmianami) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarow i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel; Z powyższego wynika, że istotą dostawy towarów jest przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Mowa jest tu o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi więc o prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, co nie oznacza, że podatnik musi być właścicielem. Definicja, jaką posługuje się ustawodawca operując pojęciem „rozporządzania towarami jak właściciel” kładzie nacisk na ekonomiczny, a nie wyłącznie prawny aspekt transakcji, w ramach której dostawca przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami, jak w przypadku własności (prawo to należy rozumieć szeroko jako prawo do wyzbycia się, obciążania jak i korzystania z nabytych towarów). Zatem, jeżeli towar został wydany nabywcy, zyskuje on de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, a tym samym nabywa z chwilą otrzymania towaru prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że zbiornik na gaz pozostaje jego własnością i jest dzierżawiony klientowi. Czyli należy domniemywać, że została zawarta umowa, która jest regulowana przepisami kodeksu cywilnego (art. 693 – 709 Kc), przy odpowiednim zastosowaniu przepisów o najmie (art. 659 - 692), której istotnymi cechami są m.in.:zobowiązanie najemcy do uiszczania wynajmującemu umówionego czynszu,najemcy przysługuje ochrona skuteczna wobec wszystkich z mocy przepisów K.c. o posiadaniu. W świetle powyższego, w przedstawionym stanie faktycznym, z chwilą dostawy towaru do klienta (całego gazu z danej dostawy) następuje przeniesienie prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel, odbiorca będzie mógł bowiem w zależności od swoich potrzeb korzystać z gazu znajdującego się w zbiorniku i tym samym w sensie ekonomicznym będzie rozporządzał tym towarem jak właściciel. Stosownie do art. 19 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Przepisy art. 106 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004r nr 54, poz. 535 ze zm.) zobowiązują podatników, o których mowa w art. 15, do wystawienia faktury stwierdzającej w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Stosownie do § 9 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2005r. Nr 95, poz. 798 ze zmianami) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT", podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym; Zdaniem tutejszego organu podatkowego, wobec braku legalnej definicji „ciągłości sprzedaży” w przepisach prawa podatkowego, pod pojęciem sprzedaży o charakterze ciągłym, w ujęciu przepisów § 9 ust. 1 pkt 3 w/w rozporządzenia, należy rozumieć wynikające ze zobowiązania o charakterze ciągłym, świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia. Zobowiązanie to wytwarza taki stosunek prawny, który może choć nie musi być oznaczony terminem (dostawa, najem, dzierżawa, przechowanie, spółka, itp.). Charakter tego stosunku jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki bądź ciągłe, bądź okresowe. Tym samym sprzedaż o charakterze ciągłym, w ujęciu § 9 ust. 1 pkt 3. rozporządzenia, obejmuje - wynikające ze zobowiązania o charakterze ciągłym świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia, np. umowa najmu, leasingu, przechowania, stałe usługi kurierskie, itp.

Charakter świadczonych dostaw należy odnosić do każdego z kontrahentów oddzielnie.

W stosunku do niektórych kontrahentów sprzedaż może mieć więc charakter ciągły, zaś w odniesieniu do innych takiego charakteru nie posiadać.

Sprzedaż o charakterze ciągłym ma miejsce jednakże tylko i wyłącznie w przypadkach gdy dostawy powtarzają się wielokrotnie na rzecz konkretnego kontrahenta w ciągu każdego miesiąca.

W przedstawionym stanie faktycznym już w momencie dokonania dostawy całego gazu klienci będą nabywali prawo do rozporządzania całą ilością gazu z danej dostawy jak właściciel, tym samym dostawy nie będą się wielokrotnie powtarzać na rzecz konkretnego klienta w ciągu jednego miesiąca, a zatem nie można uznać, iż Spółka może traktować tę sprzedaż jako sprzedaż ciągłą.

Pouczenie1.Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.2.Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu zmiany lub uchylenia.3.Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wniesione za pośrednictwem organu wydającego postanowienie, w terminie 7-miu dni, licząc od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej)4.Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 09 września 2000r o opłacie skarbowej (tekst jednolity Dz. U. z 2004r., Nr 253, poz. 2532 ze zm. ) zażalenie podlega opłacie skarbowej w kwocie 5zł oraz 50 groszy od załącznika do odwołania uiszczonej w formie naklejenia znaków opłaty skarbowej na zażaleniu.

Pouczenie1.Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.2.Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu zmiany lub uchylenia.3.Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wniesione za pośrednictwem organu wydającego postanowienie, w terminie 7-miu dni, licząc od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej)4.Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 09 września 2000r o opłacie skarbowej (tekst jednolity Dz. U. z 2004r., Nr 253, poz. 2532 ze zm. ) zażalenie podlega opłacie skarbowej w kwocie 5zł oraz 50 groszy od załącznika do odwołania uiszczonej w formie naklejenia znaków opłaty skarbowej na zażaleniu.