D E C Y Z J A

Na podstawie art. 14b§5 pkt 1 w związku z art. 233§1 pkt 2lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 06 marca 2007r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

orzeka

- zmienić postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście z dnia 20 lutego 2007r. Nr 1435/FO3/415-100/06/TP w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w Pani indywidualnej sprawie.

Uzasadnienie

Jak wynika z akt sprawy na mocy decyzji z dnia 10 października 2006r. Nr 338/GK/DW/2006 Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy przyznane zostało Pani odszkodowanie za wywłaszczoną na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. 50 poz. 279) nieruchomość położoną przy ul. K. w Warszawie. Nieruchomość ta do dnia wejścia w życie w/w dekretu była własnością Pani ojca, który zmarł 25 lat temu. Prawa spadkowe zostały przez Panią nabyte postanowieniem sądu w 1993r.

Z materiału dochodowego wynika, że odszkodowanie zostało przyznane przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy w oparciu o art.215 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz.U. z 2004r. Nr 261, poz.2603 ze zm.).

Pismem z dnia 20 listopada 2006r. ( data wpływu do Urzędu Skarbowego 10.10.2006r.) uzupełnionym następnie w dniu 11 grudnia 2006r. zwróciła się Pani do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa w Pani indywidualnej sprawie.Pani pytanie dotyczyło ustalenia, czy otrzymane odszkodowanie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych czy jedynie podatkiem spadkowym. Zdaniem Pani przedmiotowe odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Po rozpatrzeniu Pana wniosku oraz analizie dołączonych do akt sprawy dokumentów Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście postanowieniem z dnia 20 lutego 2007r. Nr 1435/FO3/415-100/06/TP uznał Pani stanowisko za nieprawidłowe.

W dniu 06 marca 2007r. złożyła Pani zażalenie na w/w postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po analizie sprawy w postępowaniu odwoławczym nie podzielił stanowiska Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście przedstawionego w postanowieniu z dnia 20 lutego 2007r. Nr 1435/FO3/415-100/06/TP i zajmuje w przedmiotowej sprawie następujące stanowisko.

Stosownie do art. 21 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są: otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:a) określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,c) odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,d) odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,e) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,f) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,g) odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód,oraz stosownie do art.21 ust.1 pkt 3b) ustawy - inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:a) otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,b) dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.Przepis ten wymienia w pkt 3 lit e-g) odszkodowania, które nie korzystają ze zwolnienia. Odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość nie zostało w tym katalogu wymienione.Należy zatem rozważyć czy przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz.U. z 2004r. Nr 261, poz.2603 ze zm.) określają wysokość lub zasady ustalania odszkodowania, ponieważ przepisy tej ustawy stanowią przepisy odrębnych ustaw o których mowa w art.21 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości odnosi się rozdział 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami.W art.128-135 ustawy zostały szczegółowo określone zasady ustalania odszkodowań z tytułu wywłaszczenia nieruchomości. Wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw (art. 128 ust 1). Jeżeli na wywłaszczanej nieruchomości lub prawie użytkowania wieczystego tej nieruchomości są ustanowione inne prawa rzeczowe, odszkodowanie zmniejsza się o kwotę równą wartości tych praw (art.128 ust.2).Jeżeli na wywłaszczanej nieruchomości, stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego, jest ustanowione prawo użytkowania wieczystego, odszkodowanie zmniejsza się o kwotę równą wartości tego prawa (art.128 ust.3 ).Odszkodowanie przysługuje również za szkody powstałe wskutek zdarzeń, o których mowa w art. 120 i 124-126. Odszkodowanie powinno odpowiadać wartości poniesionych szkód. Jeżeli wskutek tych zdarzeń zmniejszy się wartość nieruchomości, odszkodowanie powiększa się o kwotę odpowiadającą temu zmniejszeniu (art.128 ust.4).Wysokość odszkodowania ustala się według stanu i wartości wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu. W przypadku gdy starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, wydaje odrębną decyzję o odszkodowaniu, wysokość odszkodowania ustala się według stanu nieruchomości w dniu pozbawienia lub ograniczenia praw, a w przypadkach, o których mowa w art. 98 ust. 3 i art. 106 ust. 1, według stanu odpowiednio w dniu wydania decyzji o podziale lub podjęcia uchwały o przystąpieniu do scalenia i podziału oraz jej wartości w dniu wydania decyzji o odszkodowaniu (art.130 ust.1 ).Ustalenie wysokości odszkodowania następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości (art.130 ust.2).W ramach odszkodowania właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu wywłaszczonej nieruchomości może być przyznana, za jego zgodą, odpowiednia nieruchomość zamienna (art.131 ust.1 ).Różnicę między wysokością odszkodowania ustalonego w decyzji a wartością nieruchomości zamiennej wyrównuje się przez dopłatę pieniężną (art.131 ust.2).Wysokość odszkodowania ustalona w decyzji podlega waloryzacji na dzień jego zapłaty. Waloryzacji dokonuje organ, osoba lub jednostka organizacyjna zobowiązana do zapłaty odszkodowania (art.132 ust.3 ).Podstawę ustalenia wysokości odszkodowania stanowi, z zastrzeżeniem art. 135, wartość rynkowa nieruchomości (art.134 ust.1)Przy określaniu wartości rynkowej nieruchomości uwzględnia się w szczególności jej rodzaj, położenie, sposób użytkowania, przeznaczenie, stopień wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej, stan nieruchomości oraz aktualnie kształtujące się ceny w obrocie nieruchomościami (art.134 ust.2 ).Jeżeli ze względu na rodzaj nieruchomości nie można określić jej wartości rynkowej, gdyż tego rodzaju nieruchomości nie występują w obrocie, określa się jej wartość odtworzeniową (art.135 ust.1 ).

Stosownie do art.215 ust.1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz.U. z 2004r. Nr 261, poz.2603 ze zm.), · przepisy ustawy dotyczące odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości stosuje się odpowiednio do odszkodowania za gospodarstwo rolne na gruntach, które na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy przeszły na własność państwa, jeżeli ich poprzedni właściciele lub następcy prawni tych właścicieli, prowadzący gospodarstwo, zostali pozbawieni faktycznego władania wspomnianym gospodarstwem po dniu 5 kwietnia 1958 r. ( ust.1 ) oraz, że · przepisy ustawy dotyczące odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości stosuje się odpowiednio do domu jednorodzinnego, jeżeli przeszedł on na własność państwa po dniu 5 kwietnia 1958 r., oraz do działki, która przed dniem wejścia w życie dekretu wymienionego w ust. 1 mogła być przeznaczona pod budownictwo jednorodzinne, jeżeli poprzedni właściciel bądź jego następcy prawni zostali pozbawieni faktycznej możliwości władania nią po dniu 5 kwietnia 1958 r. W ramach przyznanego odszkodowania poprzedniwłaściciel bądź jego następcy prawni mogą otrzymać w użytkowanie wieczyste działkę pod budowę domu jednorodzinnego (ust.2 ).

W związku z tak szczegółowo określonymi w ustawie o gospodarce nieruchomościami zasadami ustalania odszkodowań z tytułu wywłaszczenia nieruchomości, należy uznać, iż odszkodowanie przyznane w oparciu o art.215 ust.1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami spełnia przesłanki do zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych określone w art.21 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym stanie faktycznym i prawnym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił zmienić postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Bemowo z dnia 20 lutego 2007r. Nr 1435/FO3/415-100/06/TP i uznać stanowisko Pani wyrażone we wniosku o interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie za prawidłowe.