P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 a , art.216 par.1 i 2 oraz art. 236 par.1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa ( jednolity tekst Dz. U. z 2005r. Nr. 8 poz.60 z późniejszymi zmianami ) , Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Targówek

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego , zawarte we wniosku złożonym dnia 14.12.2006r , uzupełnionym dnia 19.02.2007r za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Pismem z dnia 14.12.2006 roku ( uzupełnionym w dniu 19.02.2007 roku ) zwróciła się Pani z prośbą o udzielenie informacji w sprawie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej następujących wydatków związanych :

#61485; ze spłatą odsetek od kredytu ;

#61485; ze zużyciem energii elektrycznej ;

#61485; z zakupem miejsca parkingowego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika,że jest Pani właścicielką mieszkania o pow. 77,7 m kw., z czego 28,1 m kw. wyodrębniła na pomieszczenie na gabinet stomatologiczny.W związku z zakupem mieszkania uzyskała Pani w Banku kredyt na sfinansowanie transakcji .W umowie o przyznaniu kredytu został określony cel uzyskania kredytu – zakup mieszkania . Raty kredytu obejmują spłatę kapitału oraz odsetki .

W mieszkaniu zainstalowany jest jeden licznik poboru energii elektrycznej i pomiar zużycia ilości energii elektrycznej zarówno w części mieszkalnej jak i w części użytkowej będzie dokonywany za pomocą tego wspólnego licznika.

Następnie zakupiła Pani miejsce parkingowe dla pacjentów gabinetu ( gabinet znajduje się na osiedlu zamkniętym ).

Według Pani stanowiska do kosztów uzyskania przychodu powinna być zaliczana wysokość spłacanych odsetek w wysokości wynikającej z proporcji powierzchni przeznaczonej na gabinet w stosunku do całego lokalu, natomiast opłaty za zużycie energii elektrycznej w wysokości wynikającej z faktury pomniejszonej o 50,00 zł przyjętej jako zapłata za energię zużytą na potrzeby własne. Rozliczanie zużycia energii elektrycznej proporcjonalnie do powierzchni lokalu nie będzie adekwatne do faktycznego zużycia energii elektrycznej na potrzeby gabinetu , ponieważ gabinet wyposażony jest w większość instrumentów uzależnionych od energii elektrycznej. Ponadto wydatek na zakup miejsca parkingowego powinien stanowić koszt uzyskania przychodu, ponieważ gabinet znajduje się na osiedlu zamkniętym , na którym nie ma wolnych miejsc parkingowych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r . Nr 14 poz. 176 z późniejszymi zmianami ) , kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 wyżej wymienionej ustawy.

#61485; Według art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) cytowanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). . Zgodnie z art. 23 ust.1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na spłatę odsetek oraz prowizję od zaciągniętego kredytu, zwiększające koszty inwestycji poniesione w okresie realizacji tych inwestycji nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu. Przepis ten dotyczy inwestycji związanych ze środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi amortyzacji podatkowej. Wobec powyższego należy zauważyć , iż przy zaliczaniu wydatków na spłatę odsetek do kosztów uzyskania przychodu nie jest istotny rodzaj zaciągniętego kredytu ale cel na jaki kredyt został przeznaczony. W Pani przypadku kredyt został udzielony na zakup mieszkania , a nie na realizację inwestycji związanej z działalnością gospodarczą.

#61485; Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dopuszczają możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów części wydatków związanych z używaniem własnego mieszkania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Wynika to z ogólnej definicji kosztów uzyskania przychodu zawartej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Art. 23 wymienionej ustawy nie zawiera żadnych ograniczeń dotyczących odliczania części wydatków za mieszkanie wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej. Wobec powyższego w przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w mieszkaniu , bez odrębnego licznika wskazującego pobór energii na potrzeby działalności gospodarczej , do kosztów uzyskania przychodu z działalności gospodarczej zaliczona może być jedynie ta część wydatków wynikająca z faktury za energię elektryczną , która odpowiada faktycznemu zużyciu energii dla potrzeb jej prowadzenia. Nie jest zatem zasadne Pani stanowisko , że zawsze w koszty działalności winna Pani wliczać kwotę z faktur za energię pomniejszoną o 50,00 zł. Takie stanowisko zakłada bowiem niezmienność w ilości i kosztach zużycia energii na potrzeby gospodarstwa domowego

#61485; Zgodnie z art.23 ust. 1 pkt 1 lit. a nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania , z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów. W ogólnym określeniu kosztów uzyskiwania przychodów mamy do czynienia z dwiema przesłankami : jedną pozytywną , a drugą negatywną. Przesłanką pozytywną jest stwierdzenie , iż spełniony został warunek okolicznika celu ( w celu uzyskania przychodu ) , natomiast przesłanką negatywną jest ujęcie kosztu w taksatywnie wyliczonych przypadkach zamieszczonych w katalogu tzw. kosztów niepotrącalnych. Koszty objęte tym katalogiem pomimo iż w danym stanie faktycznym spełniają przesłankę pozytywną określona w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym , nie są uznawane za koszty uzyskania przychodu . Tak więc mimo ,że wydatek na zakup miejsca parkingowego został poniesiony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – nie stanowi on kosztu uzyskania przychodu.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny, oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy uznać Pani stanowisko wyrażone we wniosku za nieprawidłowe.

Powyższa interpretacja, w zakresie stosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika , płatnika lub inkasenta , wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.