P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 „a”, art. 216 § 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, zawarte we wniosku złożonym dnia 28.12.2006r., uzupełnionym dnia 16.02.2007r. za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą jako osoba fizyczna od 01.12.2006r. Wykorzystuje samochód osobowy na potrzeby działalności gospodarczej w oparciu o umowę użyczenia rozliczając w oparciu o ewidencję przebiegu pojazdu. Samochód został zakupiony i zarejestrowany przez Pani męża i stanowi Państwa wspólną własność. Mąż na zakup tego samochodu zaciągnął kredyt w banku.

W złożonym wniosku pyta Pani czy możliwe jest uznanie w koszty uzyskania przychodu kapitału od kredytu zaciągniętego przez męża na zakup samochodu a także czy możliwe jest uznanie w koszty uzyskania przychodu odsetek od zaciągniętego przez męża kredytu na zakup tego samochodu.

Zdaniem Pani możliwe jest uznanie w koszty uzyskania przychodu kapitału oraz odsetek od kredytu, jaki zaciągnął mąż na zakup samochodu.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii w oparciu o przedstawiony stan faktyczny i stan prawny obowiązujący na dzień złożenia wniosku stwierdza się, że zgodnie z zapisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki podatnika, ale tylko takie (nie wymienione w art. 23), których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu, czyli te, które wpływają na uzyskanie przychodu z danego źródła.

Ustawodawca w art. 23 ust. 1 pkt 46 wyżej cytowanej ustawy określił, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika – w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Z powyższego przepisu wynika, że wydatki poniesione z tytułu używania dla celów działalności gospodarczej wymienionego w nim samochodu osobowego, ustawodawca uznaje za koszt uzyskania przychodu jedynie w części, w jakiej odpowiadają one rzeczywistemu przebiegowi pojazdu, dla ustalenia którego nieodzowne jest prowadzenie przez podatnika ewidencji przebiegu pojazdu zawierającej dane o których mowa w art. 23 ust. 7. Powyższa zasada dotyczy prywatnego samochodu niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych używanego dla celów prowadzonej działalności gospodarczej a także dla celów prywatnych (podatnika i jego małżonka).

Jednocześnie należy wskazać, że w objaśnieniach do podatkowej księgi przychodów i rozchodów stanowiących załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) w punkcie 14 wyjaśniono, że wydatki z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu należy wpisywać w kolumnie 14 po zakończeniu miesiąca na podstawie miesięcznego zestawienia poniesionych wydatków wynikających z faktur zawierających numer rejestracyjny tego pojazdu. Suma wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w poszczególnych miesiącach, ustalona od początku roku podatkowego, nie może przekroczyć kwoty wynikającej z ewidencji przebiegu pojazdu za ten sam okres, to jest kwoty wynikającej z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach przez właściwego ministra.

Dlatego też Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek nie podziela Pani stanowiska i w tym zakresie orzekł jak na wstępie.

Powyższa interpretacja w zakresie stosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.