Podatnik w złożonym piśmie wnosi o ustalenie momentu księgowania, dla potrzeb podatku dochodowego, naliczonego a nie podlegającego odliczeniu podatku od towarów i usług, zwracając się jednocześnie o potwierdzenie poprawności przedstawionej poniżej interpretacji .

Podatnik we wniosku wskazał, iż w związku z rozszerzeniem działalności gospodarczej i jednoczesnym prowadzeniem działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jak też zwolnionej z tego podatku, ponoszone koszty uzyskania przychodu, które dotyczyć będą obu działalności (opodatkowanej i zwolnionej) – w ewidencji podatku od towarów i usług obliczał wg wstępnej proporcji, zgodnie z przepisami ustawy o podatku do towarów i usług. W związku jednak z faktem, iż podatku od towarów i usług w całości strona nie może odliczyć, będzie on stanowił koszt uzyskania przychodu. W związku z tym faktury zakupowe w księdze przychodów i rozchodów będą w ciągu roku, jak wskazuje podatnik, księgowane w wysokości netto powiększonej o tą część naliczonego podatku, której nie można odliczyć. Po zakończeniu jednak roku, w rozliczeniu podatku VAT za miesiąc styczeń roku następującego po roku podatkowym, podatnik, w oparciu o rzeczywistą proporcję dochodów zwolnionych i opodatkowanych dokona korekty. Korekta taka, jak wskazuje podatnik, dokonana w jednej pozycji w ewidencji zakupów prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług stanowiłaby różnicę odliczonego podatku naliczonego w całym roku podatkowym wg prognozowanej proporcji i jego wartości obliczonej w oparciu o proporcję rzeczywistą. Tym samym w miesiącu styczniu następnego roku podatnik dokonywałby zapisu korygującego koszty uzyskania przychodów o korektę podatku od towarów i usług za rok ubiegły. Zdaniem podatnika, korekty w podatku dochodowym należy dokonać w miesiącu styczniu.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu uznaje stanowisko podatnika za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z 2000 ze zmianami), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy.

Wskazany przepis art 23 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r, określa natomiast, iż nie uważa się za koszt uzyskania przychodu podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodu

c) kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 22a-22o, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług,

a) podatek naliczony jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług.

b) (...)

c) kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 22a-22o, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług,

Zauważyć także należy, iż zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług ( art 90 i 91 ustawy), podatnicy w określonych sytuacjach są zobowiązani do dokonania korekty podatku od towarów i usług. Jest ona związana ze strukturą sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej. Korekta, w myśl przepisów, dokonywana jest po zakończeniu roku,w którym przysługiwało podatnikowi prawo do odliczania podatku naliczonego od należnego. Jeżeli w wyniku takiej korekty zwiększona została kwota podatku naliczonego to jak wynika to z przepisu art. 14 ust. 2 pkt 7f) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wpływa na zwiększenie przychodów. W myśl bowiem wskazanego przepisu przychodem z działalności jest także kwota podatku od towarów i usług : a)nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, zgodnie z art. 22a-22o lubb)dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, o których mowa powyżej-w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zwiększenie podatku odliczonego zgodnie z art 91 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak w wyniku dokonanej korekty kwota podatku naliczonego uległa zmniejszeniu, to wpływa to na zwiększenie kosztów uzyskania przychodów.

Podatnicy podatku do towarów i usług są obowiązani do dokonania korekty w deklaracji składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje sie korekty. Zatem korekty dokonuje się w deklaracji VAT 7 za miesiąc styczeń składanej do dnia 25 lutego, co tym samym oznacza, iż korekty dokonuje się w lutym. Zatem dokonana korekta podatku od towarów i usług winna być uwzględniona, dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, w momencie jej dokonania, to jest w miesiącu lutym, a nie, jak uważa podatnik, w miesiącu styczniu.

Interpretacja jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej wydania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.