W dniu 22 stycznia 2007r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca kupuje od podmiotów zagranicznych usługi reklamowe, badania rynku i inne wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podmioty zagraniczne mają siedziby w państwach, z którymi Rzeczpospolita Polska podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Spółka dokonuje płatności za wykonane na Jej rzecz usługi, nie potrącając 20% podatku u źródła, gdyż zgodnie z art. 26 ust. 1 ww. ustawy Spółka uzyskuje od kontrahentów certyfikaty rezydencji w rozumieniu art. 4a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku ze stanem faktycznym opisanym powyżej, zrodziła się wątpliwość, czy certyfikat rezydencji wystawiony przez organ podatkowy państwa kontrahenta w grudniu 2006 roku będzie zwalniał Spółkę z obowiązku pobrania podatku u źródła, w przypadku płatności na rzecz zagranicznego kontrahenta w kolejnych miesiącach 2007 roku (tj. od stycznia do grudnia 2007 roku)?

W opinii Wnioskującej, wystawiony w grudniu 2006 roku przez organy podatkowe państwa kontrahenta certyfikat rezydencji, będzie zwalniał Spółkę z obowiązku potrącenia podatku u źródła, w przypadku dokonywania płatności na rzecz takiego kontrahenta, w kolejnych miesiącach 2007 roku.

Zgodnie z art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy, pobierać z zastrzeżeniem ust. 2 w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże, zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych, uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Certyfikat rezydencji ma służyć płatnikowi w ustaleniu, czy ma zastosować stawkę (w tym zwolnienie), ustaloną w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, czy też potrącić podatek w wysokości określonej w ustawie. Data wydania certyfikatu rezydencji raczej nie pokrywa się z datą dokonania płatności. Jednocześnie, cytowany powyżej przepis nie wskazuje w żaden sposób jak długo certyfikat wydany przez właściwy organ podatkowy państwa kontrahenta zachowuje swoją ważność. Należy jednak przyjąć, że certyfikat taki pozostaje aktualny przez jakiś czas po jego wydaniu. W przeciwnym wypadku podmioty gospodarcze zajmowałyby się głównie uzyskiwaniem certyfikatów rezydencji. Ponieważ brak jest regulacji dotyczącej okresu ważności certyfikatu należy przyjąć rozwiązanie, które będzie akceptowane zarówno przez władze podatkowe jak i podatników. Zatem, z praktycznego punktu widzenia – zdaniem Spółki – roczny okres ważności jest w pełni uzasadniony.

Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przyjętego stanowiska.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – ustala się w wysokości 20% przychodów.

Jednocześnie, w myśl art. 21 ust. 2 ustawy podatkowej, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Stosownie do art. 4a pkt 12 ustawy podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji – oznacza to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.

Mając na względzie przytoczone powyżej przepisy, tutejszy organ podatkowy pragnie wskazać, iż aby możliwe było pobranie przez płatnika podatku w wysokości wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania bądź też w ogóle miałoby nie dojść do pobrania podatku u źródła, płatnik ma obowiązek posiadania certyfikatu rezydencji odbiorcy płatności. Certyfikat rezydencji jest zaświadczeniem wydanym przez administrację podatkową właściwą dla rezydencji podatnika będącego odbiorcą należności, potwierdzającym dla celów podatkowych miejsce siedziby (zamieszkania).

Przepisy ustawy podatkowej w żaden sposób nie regulują kwestii terminu ważności certyfikatu rezydencji uzyskanego przez płatnika od podatnika, z uwagi jednak na fakt, iż dokument ten potwierdza istnienie (trwanie) określonego stanu faktycznego, zasadnym jest uznanie, iż zachowuje on swoją aktualność dopóki nie ulegnie zmianie wskazany w nim stan faktyczny.

W kontekście powyższych rozważań, tutejszy organ podatkowy nie może podzielić stanowiska Wnioskodawcy, iż roczny okres ważności certyfikatu jest w pełni uzasadniony.

Może się bowiem zdarzyć, iż – w przypadku zmiany rezydencji podatkowej – dokument ten utraci swoją aktualność w krótkim czasie po uzyskaniu go od podatnika (nierezydenta uzyskującego przychód wskazany w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy).

Możliwa jest też sytuacja, iż przy wieloletniej niezmiennej rezydencji podatkowej kontrahenta, zaświadczenie wydane przez administrację podatkową właściwą dla niego, potwierdzające dla celów podatkowych miejsce siedziby (zamieszkania), pozostanie aktualne przez kilka, a nawet kilkanaście lat, stanowiąc potwierdzenie stanu faktycznego, trwającego niezmiennie na przestrzeni lat.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.