Na podstawie art.216 w związku z art.14a i art.14b ustawy z dnia 29.08.1997r - Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz.U. Nr 8 poz.60 z 2005r ze zmianami) w sprawie pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołominie informuje, że stanowisko zawarte przez Panią w piśmie z dnia 06.02.2007r w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego możliwości odliczenia od przychodu ze sprzedaży akcji, kosztów prowizji i odsetek bankowych od kredytu zaciągniętego na zakup papierów wartościowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 06.02.2007r wystąpiła Pani do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wołominie z wnioskiem dotyczącym interpretacji w zakresie stosowania prawa podatkowego w zakresie możliwości odliczenia od przychodu ze sprzedaży akcji, kosztów prowizji i odsetek bankowych od kredytu zaciągniętego na zakup papierów wartościowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zaciągnęła Pani kredyty w banku na zakup akcji na Giełdzie Papierów Wartościowych ponosząc koszty w związku z obsługą tych kredytów. Zapytanie strony dotyczy Czy będzie miała Pani prawo do odliczenia poniesionych kosztów prowizji i odsetek bankowych jako koszty uzyskania przychodów z obrotu papierów wartościowych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołominie wyjaśnia, że dochodem z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i realizacji praw z nich wynikających, w myśl art.30b ust.2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.Nr 14 poz.176 z 2000r z późn. zmianami), jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonych w art.22 ust.1f lub ust.1g, lub art.23 ust.1 pkt 38 z zastrzeżeniem art.24 ust.13 i 14.

Jeżeli chodzi o koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, to stosownie do art.22 powołanej ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23 tej ustawy. Natomiast zgodnie z art.23 ust.1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu nie uważa się wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki te są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych wkładów, akcji oraz innych papierów wartościowych, w tym dochodu z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także umorzenia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych.

Przytoczony przepis nie wskazuje, które wydatki mozna uznać za koszty uzyskania przychodów z kapitałów pieniężnych, przesądza jednak o tym, iż dopiero z chwilą sprzedaży udziałów lub akcji ustala się wszelkie koszty, które warunkują ich nabycie. Należy również wziąć pod uwagę, że aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu musi istnieć związek przyczynowy między wydatkiem a przychodem (stwierdzenie ustawodawcy "koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów"), tzn., że poniesienie wydatków będzie miało bezpośredni wpływ na wysokość przychodu (np. koszty nabycia papierów wartościowych) oraz koszty pośrednio związane z przychodem np. obsługi rachunku przez biuro maklerskie, koszty prowizji kupna i sprzedaży, koszty transferu, zdeponowania papierów itp.

Ponadto w myśl art.23 ust.1 pkt 8 cyt. ustawy nie uważa się za koszt uzyskania przychodu wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Z powyższego należy wnosić, iż skoro ustawodawca wyłączył z katalogu kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z samym kredytem, konsekwentnie nie mogą stanowić takiego kosztu wydatki związane z obsługą tego kredytu. Z tego względu prowizja przygotowawcza za udzielenie kredytu bankowego nie może być uznana za koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji. Prowizja powyższa stanowi de facto usługę bankową związaną wyłącznie z udzieleniem kredytu, pozostającą bez związku z jego celem. Bez znaczenia jest zatem w przedmiotowej sprawie kwestia, czy i w jakim zakresie zaciągnięty kredyt miał wpływ na wysokość osiągniętego przychodu ze sprzedaży akcji. Prowizja bankowa jest rezultatem zawartej z bankiem umowy kredytowej. Stosunek prawny na skutek powstałej umowy kredytowej jest stosunkiem odrębnym wobec transakcji nabycia i zbycia papierów wartościowych. Fakt iż zawarcie umowy kredytowej służyło uzyskaniu kredytu przeznaczonego na zakup akcji nie oznacza, że wydatki poniesione w związku z udzieleniem i uruchomieniem kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży akcji. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iz prowizja bankowa od kredytu udzielonego na zakup akcji nie stanowi kosztu uzyskania przychodu z tytułu zbycia papierów wartościowych.

Jednocześnie tut. organ podatkowy zaznacza, iż wyjątek od zasady okreslonej w art.23 ust.1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią skapitalizowane odsetki od pożyczki (kredytu). Kosztem uzyskania przychodu ze zbycia papierów wartościowych będą odsetki, ale tylko od kredytu, lub jego części, za który został sfinalizowany zakup akcji. Odsetki od kredytu, z którego nie został sfinansowany zakup akcji nie stanowią kosztu uzyskania przychodu ze zbycia papierów wartościowych.

Niniejsze postanowienie wydane zostało na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzedu Skarbowego w Wołominie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art.236 par.1 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie winno odpowiadać warunkom określonym w art.222 Ordynacji podatkowej - czyli powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.