INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz.749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2012 r. (data wpływu 18 września 2012 r.), uzupełnione pismem złożonym osobiście z dnia 29 października 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z ewidencjonowania świadczonych usług przy użyciu kasy rejestrującej – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z ewidencjonowania świadczonych usług przy użyciu kasy rejestrującej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem złożonym osobiście z dnia 29 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest lekarzem stomatologiem i do 30 kwietnia 2011 roku prowadził własną działalność w gabinecie dentystycznym. Strona opłaciła podatek w formie karty podatkowej, zgłaszając w Urzędzie Skarbowym około 40 godzin pracy miesięcznie (decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego z 24.03.2012r. w sprawie ustalenia wysokości stawki karty podatkowej na rok podatkowy 2011, oraz Decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w sprawie ustalenia wysokości stawki karty podatkowej na rok podatkowy 2012).

Częste i długotrwałe zawieszenia działalności powodowane problemami rodzinnymi (opieka nad niewidomym i niepełnosprawnym ojcem i sędziwą matką) oraz własne kłopoty zdrowotne Wnioskodawcy, sprawiły , że obroty Zainteresowanego nie przekraczały sumy 40 tyś. złotych w skali roku, czego jednak Wnioskodawca nie jest w stanie udokumentować ze względu na formę opodatkowania.

Obecnie Wnioskodawca planuje wznowienie działalności. Wiek mamy Wnioskodawcy (prawie 89 lat), jej stan zdrowia oraz fakt, że Strona jest obecnie jedynym członkiem jej najbliższej rodziny, nie pozwala Wnioskodawcy na pracę w poprzednim lub większym wymiarze czasowym. Również własne ograniczenia zdrowotne Zainteresowanego (leczone nadciśnienie, nerwica) zmuszają Stronę do znacznego zawężenia zakresu i ilości świadczonych usług. Po wznowieniu działalności Wnioskodawca planuje pracę dwa lub trzy razy w tygodniu w wymiarze 32 godzin miesięcznie. Tak więc obroty roczne Wnioskodawcy prawdopodobnie pozostaną na poprzednim lub niższym poziomie, nie przekraczającym 40 tyś zł. rocznie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawca musi nabywać kasę fiskalną aby wznowić swoją działalność zawodową...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko Wnioskodawcy zostało przedstawione w uzupełnieniu do złożonego wniosku):

W opisanej sytuacji zdrowotno - rodzinnej Strona nie musi nabywać kasy fiskalnej, gdyż Wnioskodawca nie planuje obrotów, które przekraczałyby sumę 40 tyś. złotych rocznie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy stwierdzono, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwanego dalej „rozporządzeniem”.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia oraz wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów.

W myśl § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, do dnia 31 grudnia 2012 r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Natomiast zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2012 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Na podstawie § 3 ust. 6 ww. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest lekarzem stomatologiem Do 30 kwietnia 2011 roku Wnioskodawca prowadził własną działalność w gabinecie dentystycznym i jest opodatkowany w formie karty podatkowej. Ze względu na częste i długotrwałe zawieszenia działalności obroty Zainteresowanego nie przekraczały sumy 40 tyś. złotych w skali roku. Obecnie Wnioskowa planuje wznowienie działalności. Po wznowieniu działalności Wnioskodawca planuje pracę dwa lub trzy razy w tygodniu w wymiarze 32 godzin miesięcznie, tak więc obroty roczne Wnioskodawcy prawdopodobnie pozostaną na poprzednim lub niższym poziomie, nie przekraczającym 40 tyś zł. rocznie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii związanej z koniecznością nabycia kasy fiskalnej w związku z wznowieniem działalności zawodowej.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, iż na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2012 r., bowiem jak wskazuje w treści wniosku – obroty Jego działalności gospodarczej w roku 2012 nie przekroczą kwoty 40 000 złotych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.