Naczelnik Urzędu Skarbowego w Opocznie działając na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego z dnia 04 grudnia 2006 roku, w sprawie terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w przypadku podatnika, który prowadzi działalność gospodarczą w okresie krótszym niż 12 miesięcy i jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE.

Spółka została zarejestrowana jako podatnik VAT czynny od dnia 01 grudnia 2005r. W dniu 16 maja 2006r. Spółka złożyła zawiadomienie o zamiarze dokonywania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podając przewidywaną datę rozpoczęcia wyżej wymienionych czynności na 29 maja 2006r. Spółka nie złożyła kaucji, o której mowa w art. 97 ust. 7 ustawy z dnia 04 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Do dnia złożenia wniosku, to jest do 04 grudnia 2006r. spółka nie dokonała żadnej transakcji wewnątrzwspólnotowej. Zapytanie spółki dotyczy terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w przypadku gdy spółka rozpocznie dokonywanie dostaw lub nabyć wewnątrzwspólnotowych.

Zdaniem wnioskodawcy wydłużenie terminu zwrotu podatku VAT do 180 dni następuje począwszy od miesiąca w którym rozpocznie się wykonywanie dostaw wewnątrzwspólnotowych (za ten miesiąc i kolejne miesiące przez okres 12 miesięcy od dnia zarejestrowania firmy jako podatnika VAT-UE).

Podstawowe zasady zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym określone zostały w art. 87 (ust. 2 - 6) ustawy o podatku od towarów i usług. Wyjątek od zasad zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wyrażonych w art. 87 przewiduje art. 97 ust. 5 wyżej wymienionej ustawy, który wyłącza stosowanie reguł określonych w art. 87 w stosunku do określonej kategorii podatników.

Stosownie do treści art. 97 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Natomiast, zgodnie z art. 97 ust. 5 wyżej wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku podatników rozpoczynających wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5, oraz podatników, którzy rozpoczęli wykonywanie tych czynności, w okresie krótszym niż 12 miesięcy przed złożeniem zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, i którzy zostali zarejestrowani jako podatnicy VAT-UE, termin zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 2, 4-6, wydłuża się do 180 dni.

Z kolei ust. 6 stanowi, że zasady i terminy określone w art. 87 ust. 2-6 stosuje się począwszy od rozliczenia za okres rozliczeniowy następujący po upływie 12 miesięcy lub po upływie 4 kwartałów, za które podatnik składał deklaracje podatkowe, oraz rozliczał się terminowo z podatków stanowiących dochód budżetu państwa, w tym również jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl ust. 7 przepisu ust. 5 nie stosuje się, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym kaucję gwarancyjną, zabezpieczenie majątkowe lub gwarancje bankowe na kwotę 250 000 zł, zwane dalej "kaucją".

Z treści wyżej wymienionego art. 97 ust. 5 i 6 nie wynika, że wydłużenie terminu zwrotu do 180 dni następuje począwszy od miesiąca w którym rozpoczęto wykonywanie dostaw wewnątrzwspólnotowych (za ten miesiąc i kolejne miesiące przez okres 12 miesięcy od dnia zarejestrowania firmy jako podatnika VAT-UE). Analiza treści art. 97 ust. 5 i 6 prowadzi do wniosku, że okres ten rozpoczyna się od rozliczenia za okres rozliczeniowy, w którym podatnik dokonał pierwszej czynności o której mowa w art. 5 i za który złożył deklarację i kończy się w rozliczeniu za kolejny 12 miesiąc lub 4 kwartał - pod warunkiem, że podatnik składał za te okresy deklaracje oraz terminowo rozliczał się z podatków stanowiących dochód budżetu państwa.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego uwzględnionego przez wnioskodawcę we "własnym stanowisku" zawartym w tym wniosku.