Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty działając na podstawie:

• art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)
• art. 12 ust. 1 i art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)

uznaje za prawidłowe stanowisko Pana wyrażone we wniosku z dnia 18.12.2006 r. w sprawie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczenia przyznanego przez pracodawcę w postaci pokrycia opłaty za studia podyplomowe pracownika.

W dniu 21.12.2006 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż pracodawca poniósł wydatek z tytułu opłacenia Panu studiów podyplomowych. Warunkiem Pana uczestnictwa w studiach było podpisanie umowy pomiędzy uczelnią a pracodawcą. Ponadto, w dniu 03.04.2006 r. została zawarta umowa pomiędzy pracodawcą a Panem. Umowa ta określa wzajemne prawa i obowiązki związane z podjęciem przez Pana nauki bez skierowania. W umowie tej wskazano, iż studia mają na celu podniesienie kwalifikacji przydatnych w wykonywanych przez Pana obowiązkach na obecnym stanowisku pracy.

Pana zdaniem, opłata poniesiona przez pracodawcę na rzecz uczelni tytułem Pana uczestnictwa w studiach podyplomowych korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Z powyższego przepisu wynika, iż do przychodów ze stosunku pracy zalicza się wszelkiego rodzaju wypłaty, które podatnik otrzymuje od pracodawcy. Również świadczenia ponoszone przez pracodawcę na rzecz pracownika, w ramach stosunku pracy - co do zasady - podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W świetle powyższego, świadczenie pracodawcy, w postaci sfinansowania pracownikowi studiów podyplomowych, stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy jako świadczenie ponoszone za pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w/w ustawy.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody za wyjątkiem tych, które ustawodawca wyraźnie zwolnił z podatku. W myśl regulacji zawartej w art. 21 ust. 1 pkt. 90 w/w ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych. Na podstawie powołanego przepisu zwolnieniem z podatku dochodowego objęta jest wartość świadczeń na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika (z wyjątkami określonymi w tym przepisie), jeżeli świadczenia te zostały przyznane zgodnie z odrębnymi przepisami. Tymi przepisami są m.in. przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.). A zatem, gdy świadczenia przyznane są zgodnie z przepisami w/w rozporządzenia, wówczas korzystają one ze zwolnienia z podatku. Jednakże w rozporządzeniu tym zakres świadczeń przysługujących pracownikom podnoszącym kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne jest zróżnicowany w zależności od formy kształcenia oraz od okoliczności, czy pracownik podjął naukę na podstawie skierowania pracodawcy, czy bez skierowania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż pracodawca poniósł opłatę z tytułu Pana uczestnictwa w studiach podyplomowych. W dniu 03.04.2006 r. została zawarta umowa pomiędzy pracodawcą a Panem, która określa wzajemne prawa i obowiązki związane z podjęciem przez Pana nauki bez skierowania. Rozstrzygnięcie w zakresie zasad opodatkowania przyznanych Panu przez pracodawcę świadczeń wymaga przede wszystkim ustalenia, czy na gruncie postanowień w/w rozporządzenia studia podyplomowe zostały zaliczone do szkolnej, czy pozaszkolnej formy kształcenia. W dniu 14 marca 2006 roku w/w rozporządzenie zostało zmienione. Uchylony § 8 tego rozporządzenia wymieniał jako podstawowe pozaszkolne formy kształcenia, dokształcania, a także doskonalenia - studia podyplomowe, kursy, seminaria. Natomiast obecnie formy kształcenia pozaszkolnego określa rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 roku w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216). Rozporządzenie to wymienia w § 2 jako pozaszkolne formy kształcenia - kurs, kurs zawodowy, seminarium i praktykę zawodową. Redakcja powyższego przepisu wskazuje, iż w stanie prawnym obowiązującym od dnia 14 marca 2006 roku na gruncie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych, studia podyplomowe zalicza się do kształcenia w formach szkolnych. Zgodnie z § 3 tego rozporządzenia, kształcenie dorosłych w formach szkolnych odbywa się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i szkołach wyższych. Natomiast w myśl § 5 ust. 1 w/w rozporządzenia, pracownikowi podejmującemu naukę w szkole bez skierowania zakładu pracy, zakład pracy może pokryć koszty związane z nauką, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 1-3, tj. zwrócić koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika, pokryć koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych, pokryć opłaty za naukę, pobierane przez szkołę. W związku z powyższym, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 14 marca 2006 roku należy uznać, że opłata za naukę, pobierana przez szkołę, sfinansowana przez pracodawcę pracownikowi podejmującemu studia podyplomowe bez skierowania pracodawcy jest świadczeniem określonym w w/w rozporządzeniu. Oznacza to, iż poniesiona przez pracodawcę opłata z tytułu Pana uczestnictwa w studiach podyplomowych podjętych przez Pana bez skierowania zakładu pracy stanowi świadczenie przyznane zgodnie z w/w rozporządzeniem. W konsekwencji, wartość w/w świadczenia korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. A zatem, stanowisko Pana przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego przez Pana zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawców. Jeśli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.