POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa (jednolity tekst z 2005r Dz.U.Nr 8, poz.60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Pana (...) z dnia 20.02.2006r o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w sprawie rozliczenia kosztów prowadzonej działalności gospodarczej

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych.

Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, koszty rozlicza zgodnie z wymogami art.22 ust.4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U.z 2000r Nr 14, poz.176 z późn.zm.) stosując tzw. metodę „kasową”, wydatki zalicza do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty.

Obecnie spotkał się z interpretacją, że koszt poniesiony, to również taki koszt, w związku z którym powstało zobowiązanie, czyli o momencie zaliczenia wydatku do kosztów danego roku decyduje nie data zapłaty, ale data otrzymania przez podatnika dowodu stwierdzającego zdarzenie gospodarcze.

Od 2006r podatnik chciałby ewidencjonować pozostałe koszty właśnie w taki sposób tj. w dniu otrzymania faktury a nie jej faktycznej zapłaty.

Poruszony przez podatnika problem dotyczy momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na energię elektryczną i podatek od nieruchomości. Płatność tych kosztów następuje w ratach, co ujęte jest na fakturze. Czy wydatki te powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości w momencie otrzymania faktury, czy w momencie płatności kolejnych rat.

Stanowisko podatnika

Zdaniem podatnika wydatki na energię elektryczną i podatek od nieruchomości winny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dniu wyznaczonej płatności każdej raty.

Ocena stanu prawnego

Zgodnie z art.22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U.z 2000r Nr 14, poz.176 z późn.zm.) zwanej dalej ustawą z dnia 26 lipca 1991r, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23.

W świetle postanowień art.22 ust.4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust.5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione .

Potocznie zasada ta jest określana jako metoda „kasowa”.Oznacza to, iż wydatki stanowią koszt w dacie ich poniesienia bez względu na fakt jakiego okresu dotyczą. Za koszt poniesiony należy uznać nie tylko wydatek zapłacony, ale także taki w wyniku którego powstało zobowiązanie.

Zobowiązanie z tytułu podatku od nieruchomości oraz energii elektrycznej powstaje w terminach płatności kolejnych rat, które określone zostały w dowodach (faktury, rachunki) będących podstawą zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W związku z tym ewidencjonowanie w księdze przychodów i rozchodów wydatków dotyczących energii elektrycznej i podatku od nieruchomości następuje w dniu terminu płatności kolejnej raty.

Wobec powyższego stanowisko zajęte przez Podatnika we wniosku, co do zastosowania w przedmiotowej sprawie przepisów prawa podatkowego jest zgodne z przepisami prawa.