Postanowienie

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07.04.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu: 10.04.2006r.) Z. Sp. z o.o. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie: przeliczanie na złote przychodów w walutach obcych w celu obliczenia należnego podatku

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Spółka dokonuje wypłat należności, bądź potrąceń wzajemnych należności z tytułów wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłaty są dokonywane w walutach obcych na podstawie faktur, rachunków wystawionych przez usługodawców – nierezydentów. Spółka pobiera zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych. W celu ustalenia kwoty przychodu uzyskanego przez usługodawców stosuje kurs średni NBP z dnia dokonania wypłaty, bądź potrącenia wzajemnych należności.

Spółka ma wątpliwości, czy postępuje prawidłowo, stosując – przy przeliczeniu kwoty wyrażonej w walucie obcej - średni kurs NBP z dnia dokonania wypłaty, bądź potrącenia wzajemnych wierzytelności.

Zdaniem Spółki usługodawca uzyskuje przychód w dacie wypłaty należności, bądź dokonania potrącenia wzajemnych należności. W tym momencie następuje pobór zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu dokonanej wypłaty, bądź potrącenia. Według Spółki właściwym do przeliczenia kwoty wyrażonej w walutach obcych na walutę polską – w celu obliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego – jest, stosownie do art. 14 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kurs średni z dnia uzyskania przychodu, ogłaszany przez NBP.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), dalej ustawa, stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych z dnia uzyskania przychodów, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 4.

Natomiast jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe dostosowanie kursu, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, do przeliczenia na złote przychodu uzyskanego przez podatnika stosuje się kurs średni walut obcych z dnia uzyskania przychodu, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski (art. 11 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z przywołaną wyżej treścią art. 11 ust. 3 ustawy zasadą jest przeliczanie przychodów według kursów banku, z którego usług korzysta podatnik. W sytuacji, gdy przy przeliczaniu waluty obcej na złote podatnik nie korzysta z pośrednictwa banku, to wówczas należy zastosować kurs średni walut obcych z dnia uzyskania przychodów, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski. Z kolei w przypadku, gdy bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walutowe, stosuje się kurs średni walut obcych z dnia uzyskania przychodu, ogłaszany także przez Narodowy Bank Polski.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka dokonuje wypłat należności bądź potrąceń wzajemnych należności.

Podstawą potrącenia może być albo umowa stron (potrącenie umowne) albo przepisy art. 498 i n. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 498 Kc gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej (art. 498 § 2 Kc).

Stosownie do art. 499 Kc potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe.

Przychód u beneficjenta (usługodawcy Spółki) powstaje w dniu, w którym fizycznie otrzymuje on pieniądze – w przypadku wypłaty „do rąk” uprawnionego oraz w dniu, w którym następuje potrącenie wzajemnych wierzytelności Spółki.

W przypadku potrącenia u kontrahenta (usługodawcy) powstaje przysporzenie polegające na tym, że nie ma on w ogóle obowiązku spełnienia świadczenia na rzecz Spółki – gdy wskutek potrącenia nastąpi całkowite umorzenie wierzytelności Spółki, lub ma obowiązek spełnić je jedynie w części – gdy, ze względu na wyższą wartość wierzytelności Spółki w stosunku do wierzytelności kontrahenta, nastąpi jedynie częściowe umorzenie wierzytelności Spółki, w pozostałym zakresie będzie on nadal względem niej zobowiązany. W rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy kontrahent otrzymuje więc określoną wartość pieniężną.

Zarówno wypłata, polegająca na fizycznym przekazaniu pieniędzy, jak również potrącenie, niezależnie od tego, czy wynika ono z umowy stron (potrącenie umowne), czy też z jednostronnego oświadczenia Spółki, opartego na przepisach Kodeksu cywilnego, wykluczają udział (pośrednictwo) banku, ponieważ nie dochodzi do przekazania środków na rachunek bankowy beneficjenta.

Mając na uwadze powyższe, prawidłowym jest postępowanie Spółki, polegające na przeliczaniu przychodu w walutach obcych na walutę polską - w celu obliczenia należnego podatku – wg kursu średniego, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.

Podstawę prawną zastosowania kursu średniego NBP nie stanowi jednak, jak wskazuje w swoim stanowisku Spółka, art. 14 ust. 1a ustawy, lecz art. 11 ust. 3 zdanie drugie ustawy.

Przepis art. 14 ust. 1a ma zastosowanie wyłącznie do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku przychodów z tego źródła podatnicy rozliczają się samodzielnie, bez pośrednictwa płatnika.

Przychód nierezydentów z tytułu wymienionego w art. 29 ust. 1 pkt 5, tj. z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze, opodatkowany 20% podatkiem ryczałtowym, nie jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 14 ustawy. Podatek w tym przypadku, stosownie do art. 41 ust. 1 i 4 ustawy, pobiera płatnik.

Zgodnie z powyższymi przepisami osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasady przeliczania na złote przychodów (w walutach obcych) innych niż z pozarolniczej działalności gospodarczej, reguluje art. 11 ust. 3 i 4 ustawy.

Zatem w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku podstawę ustalenia przychodów do opodatkowania (przeliczenia przychodów na walutę polską) stanowi wyłącznie art. 11 ust. 3 zdanie drugie ustawy.

Organ podatkowy wskazuje przy tym, że w sprawie nie jest możliwe zastosowanie kursu kupna waluty polskiej, ogłaszanego przez bank beneficjenta (usługodawcy Spółki), bowiem ani potrącenie wzajemnej wierzytelności, w przypadku której udział banku jest w ogóle wykluczony, ani przekazanie świadczeń pieniężnych, które wypłaca sama Spółka, nie odbywa się za pośrednictwem banku beneficjenta.

Reasumując tut. Organ podatkowy stwierdza, że prawidłowe jest stanowisko Spółki przedstawione we wniosku, z zastrzeżeniem dotyczącym, przyjętej przez nią podstawy prawnej.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i nie jest wiążąca dla wnioskodawcy.