P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art.14a §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz.60z późn.zn.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 01.12.2006r. uzupełnionego w dniu 27.12.2006r. żądającego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

1. Stan faktyczny we wniosku jest następujący:

Dziecko jest niepełnosprawne, orzeczenie o niepełnosprawności otrzymało 16 marca 2006r. z symbolem 02-P na okres do 31 marca 2010r. Dziecko choruje na zespół Aspergera –jest to lekka forma autyzmu, oprócz tego istnieje podejrzenie padaczki, dziecko jest obserwowane w tym kierunku, ma nieprawidłowe zapisy EEG i nieprawidłowy zapis rezonansu magnetycznego mózgu, dziecko ma zaburzenia integracji sensorycznej, a także po przebytym niedotlenieniu mózgu ma obniżone napięcie mięśniowe, głównie rączek i obręczy barkowej. Wizyty Lekarskie przeprowadzane są prywatnie, ponieważ dziecko musi mieć stałego lekarza prowadzącego (w przypadku zespołu Aspergera jest to psychiatra), państwowo – czyli bezpłatnie – na wizytę musiałabym czekać ok. 1 roku. Natomiast zajęcia terapeutyczne rozwijające dziecko intelektualnie prowadzone są w ramach funduszu, natomiast zajęcia, które dziecko usprawniają fizycznie, poprawiają koordynację wzrokowo-ruchową, wskazane przez lekarza neurologa i terapeutę-diagnostę integracji sensorycznej, również poparte przez lekarza psychiatrę – basen i karate, na które dziecko uczęszcza – są odpłatne (posiadam faktury).

2.Stanowisko wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego.

1.Wydaje mi się, że mogę odliczyć od podatku wydatki poniesione na wizyty lekarskie prywatne u lekarzy specjalistów.

2.Uważam, że mogę odliczyć od podatku wydatki poniesione na rehabilitację i usprawnianie dziecka.

3.Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym.

Zgodnie z art. 26 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz.176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot:wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Na podstawie art.26 ust.7a powyższej ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

3) zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,

4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,

6) odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,

7) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,

8) utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt 7, psa przewodnika - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7,

9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,

10) opłacenie tłumacza języka migowego,

11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,

12) leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),

13) odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a),

14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł,

15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:a) na turnusie rehabilitacyjnym,b) w zakładach, o których mowa w pkt 6,c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż posiada Pani na utrzymaniu niepełnosprawne dziecko. W związku z chorobą syna ponosi Pani wydatki na prywatne wizyty lekarskie jak również na rehabilitację wskazane przez lekarza prowadzącego.

Jak wynika z podanych wyżej przepisów wydatki ponoszone na cele rehabilitacyjne stanowią ulgę do odliczania od dochodu podatnika a nie od podatku.Katalog wydatków które dają podstawę do skorzystania z przedmiotowej ulgi nie zawiera prywatnych wizyt lekarskich.

Wobec powyższego odliczeniu od dochodu na zasadach określonych art.26 ust.1 pkt 6a w/w ustawy dają Pani prawo dokumenty potwierdzające poniesione wydatki za zabiegi rehabilitacyjne syna.

W związku z powyższym organ podatkowy uznał stanowisko w sprawie za nieprawidłowe.

P O U C Z E N I E

Interpretacja powyższa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią w świetle stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia. Na podstawie art.14b §1 i §2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej-do czasu jej zmiany lub chylenia.

Na postanowienie zawierające interpretację na podstawie art.236 §2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.