POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie koszty uzyskania przychodu – remont samochodu nieobjętego ubezpieczeniem dobrowolnym AC

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka z o.o. podpisała z osobą prywatną umowę najmu samochodu osobowego. W dniu podpisania umowy doszło do wypadku samochodowego, bez poszkodowania osób trzecich, z winy prezesa spółki. Zgodnie z umową najmu wszelkiego rodzaju naprawy samochodu w trakcie trwania umowy pokrywa najemca. W momencie wypadku samochód którego dotyczy zapytanie nie był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem AC.

Wątpliwości Podatnika budzi, czy Spółka ma prawo zaliczyć koszt naprawy samochodu do kosztów uzyskania przychodów mimo, iż samochód ten „pracował” tylko jeden dzień.

Zdaniem Podatnika Spółka ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu naprawy samochodu, gdyż zgodnie z zawartą umową Spółka jest zobligowana do jego naprawy, a samochód został wynajęty w celu usprawnienia pracy, a co za tym idzie zwiększenia przychodu.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowy od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w dacie złożenia wniosku, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy z dnia 15.02.1992r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie określa, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in. kosztów remontów powypadkowych samochodów, jeżeli samochody te nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Zatem wszelkie koszty poniesione w związku z remontem samochodu, niezależnie od tego, czy sprawcą wypadku był Podatnik, czy też podmiot trzeci, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów, jeżeli w momencie wypadku pojazd nie był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem AC.

Jak wynika z wniosku Podatnika samochód użytkowany przez Spółkę nie posiadał polisy AC, a zatem wydatki poniesione na jego remont, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 50 ustawy z dnia 15.02.1992r. nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Reasumując stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe.