INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2012 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 30 września 1986 r. decyzją Kierownika Urzędu Miejskiego, na podstawie ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości oraz uchwały Wojewódzkiej Rady Narodowej z dnia 19 grudnia 1985 r. wywłaszczono na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość, oznaczoną jako działkę 15/9 obręb 151 o powierzchni 0,6100 ha stanowiącą własność Wnioskodawczyni. Celem wywłaszczenia była budowa osiedla mieszkaniowego. Cel ten nie został zrealizowany.

W dniu 31 grudnia 2001 r. Gmina Miasta – według prowadzonej księgi wieczystej właściciel działki 15/9 – wydzierżawiła ww. działkę oraz dwie inne działki pod realizację inwestycji „…” , która miała obejmować budowę hali na 3 korty tenisowe, korty ziemne otwarte i parkingi.

Dnia 25 kwietnia 2002 r. Prezydent Miasta wydał dla inwestora pozwolenie na budowę budynku „…”, mieszczącego 4 korty tenisowe wraz z zapleczem socjalnym i technicznym wraz z zagospodarowaniem terenu. Inwestycja ta została zrealizowana przez spółkę cywilną. Dnia 20 stycznia 2003 r. Prezydent Miasta udzielił tej spółce pozwolenia na użytkowanie budynku „…”.

Dnia 16 grudnia 2004 r. Wnioskodawczyni zwróciła się do Prezydenta Miasta z wnioskiem o zwrot wywłaszczonej działki 15/9 obręb 151 o powierzchni 6100 m. kw. Następnie działka 15/9 obręb 151 została podzielona na dwie działki 15/12 i 15/11. Działka 15/12 pozostawała niezabudowana, a działka 15/11 o powierzchni 0,2018 ha zabudowana częścią budynku wraz z infrastrukturą towarzyszącą „…”. Dnia 29 maja 2006 r. Starosta orzekł o zwrocie działki 15/12 na rzecz Wnioskodawczyni, a w odniesieniu do działki 15/11 zawiesił postępowanie.

Dnia 20 kwietnia 2011 r. - na wniosek pełnomocnika Wnioskodawczyni – decyzją Starosty podjęto zawieszone postępowanie administracyjne w sprawie zwrotu nieruchomości oznaczonej jako działka 15/11 obrębu 151.

W dniu 12 października 2011 r. sporządzony został operat szacunkowy przez rzeczoznawcę majątkowego. Operat szacunkowy określił wartość nieruchomości na kwotę 2.863.894 zł, na którą składa się: wartość gruntu 354.563 zł oraz 43% budynku - 2.383.493 zł, parking 77.805 zł, ogrodzenie – 9.333 zł i chodnik – 38.700 zł.

Powołując się na orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 1477/09 dokonujące wykładni art. 140 ust. 4 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami i pozostałych przepisów regulujących zwrot wywłaszczonych nieruchomości, Starosta stwierdził, że nie zachodzą przesłanki zwiększenia wartości nieruchomości w rozumieniu ww. przepisu. W Ocenie Starosty, potraktowanie wybudowania na przedmiotowej nieruchomości budynku „…” (ok. 43% powierzchni zabudowy), ogrodzenia, parkingu i chodnika jako zwiększenie wartości nieruchomości wskutek działań podjętych bezpośrednio na nieruchomości, powiększającej wysokość odszkodowania byłoby niezgodne z prawem i prowadziłoby do zniesienia skuteczności roszczeń o zwrot nieruchomości wywłaszczonej. Jak wynika bowiem z wykładni systemowej oraz celowościowej art. 140 ust. 4 o gospodarowaniu nieruchomościami, o wzroście wartości można mówić w przypadku podjęcia działań do realizacji celu wywłaszczenia.

W niniejszej sprawie zwaloryzowane odszkodowanie za grunt o powierzchni 0,2018 ha wynosi 75.109 zł 96 gr, gdzie do waloryzacji przyjęto kwotę 550 zł za m . kw. zapłaconą w 1986 r.

Dnia 30 marca 2012 r. Starosta wydał decyzję o zwrocie nieruchomości oznaczonej jako działka 15/11, o powierzchni 0,2018 ha ustalając należność z tytułu zwrotu nieruchomości w wysokości 75.109 zł 96 gr.

Dnia 14 kwietnia 2012 r. została podpisana przedwstępna umowa sprzedaży nieruchomości gruntowej, działki 15/11 za cenę wynikająca z przemnożenia liczby metrów kwadratowych (2018) i przyjętej ceny rynkowej 120 zł. za m. kw.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni sprzeda zwróconą nieruchomość (działkę nr 15/11 - przed upływem 5 lat od uprawomocnienia się decyzji o zwrocie nieruchomości – spółce, która poniosła wszystkie nakłady na budowę i utrzymanie budynku hali sportowej, której cześć, tj. 43% znajduje się na przedmiotowej działce, będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego...
2. Jeżeli tak, to jaka będzie podstawa obliczenia podatku dochodowego (wartość wynikająca z operatu szacunkowego, obejmująca wartość budynku wraz z infrastrukturą towarzyszącą (2.863.894 zł), czy wartość wynikająca z ceny sprzedaży samego gruntu określonej na podstawie rynkowych cen nieruchomości, tj. 242.160 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości gruntowej pochodzącej ze zwrotu, oznaczonej jako działka 15/11 o powierzchni 0,2018 ha zabudowanej częścią budynku nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, albowiem w tym przypadku mamy do czynienia z przywróceniem własności, a nie z jej nabyciem.

Budynek „…” został wzniesiony nakładem spółki cywilnej i figuruje w rejestrze środków trwałych tej spółki. Cena sprzedaży obejmuje tylko cenę rynkową samego gruntu, bez budynku. Przyjęcie za podstawę obliczenia podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości wartości budynku nie jest zasadne, ponieważ pod względem fiskalnym budynek należy do spółki cywilnej, która planuje kupno przedmiotowego gruntu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodów jest m. in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalna zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości , jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a tym samym przychód uzyskany z tej sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika zatem, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia. W przedmiotowej sprawie istotna jest więc kwestia, czy zwrot nieruchomości w trybie przedstawionym przez Wnioskodawczynię, stanowi nabycie nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 112 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu - w drodze decyzji – prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m. in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ww. ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia. Zgodnie z art. 136 ust. 1 i 3 ww. ustawy, w razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Poprzedni właściciel może żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli – stosownie do art. 137 – stała się zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej, zawiadamiając o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140 ww. ustawy. Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni funkcję restytucyjną, przywraca bowiem własność nieruchomości osobie do której nieruchomość należała przed wywłaszczeniem. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia.

Zatem, skoro decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości na rzecz byłego właściciela nie kreuje prawa do niej lecz tylko przywraca stosunki własnościowe sprzed wywłaszczenia, to zwrot taki nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego przychód ze sprzedaży nieruchomości zwróconej po wywłaszczeniu byłemu właścicielowi nie podlega opodatkowaniu.

Budynek hali nie może być natomiast przedmiotem sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawczynię na rzecz spółki cywilnej, ponieważ właścicielem nakładów poczynionych na budowę tej hali jest właśnie ta spółka – potencjalny nabywca przedmiotowego gruntu. Gdyby wiec podstawą opodatkowania transakcji sprzedaży miała być wartość gruntu razem z wartością hali, spółka cywilna musiałaby odkupić budynek, który został wybudowany nakładem poczynionym przez nią samą. Sytuację istnienia budynku, którego właścicielem jest osoba nie będąca jednocześnie właścicielem gruntu reguluje Kodeks cywilny w art. 231 umożliwiając dokonanie transakcji, której przedmiotem transakcji jest jedynie grunt. Przy czym regulacja wynikająca z ww. przepisu jest możliwa do zastosowania tylko wówczas, gdy wartość budynku znacznie przewyższa wartość gruntu. W niniejszej sprawie warunek ten został spełniony, ponieważ wartość rynkowa gruntu wynosi 242.000 zł, natomiast wartość budynku 2.300.000 zł.

Zatem – w ocenie Wnioskodawczyni – w przedmiotowej sprawie zbędzie jedynie grunt o wartości wynikającej z ceny sprzedaży samego gruntu określonej na podstawie rynkowych cen nieruchomości. Biorąc natomiast pod uwagę fakt, że zwrot nieruchomości powoduje przywrócenie, a nie nabycie prawa własności, sprzedaż taka nie będzie implikowała powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości oraz ww. praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub prawa wieczystego użytkowania gruntów następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 30 września 1986 r. decyzją Kierownika Urzędu Miejskiego , na podstawie ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości oraz uchwały Wojewódzkiej Rady Narodowej z dnia 19 grudnia 1985 r. wywłaszczono na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość, oznaczoną jako działkę 15/9 obręb 151 o powierzchni 0,6100 ha stanowiącą własność Wnioskodawczyni. Celem wywłaszczenia była budowa osiedla mieszkaniowego. Cel ten nie został zrealizowany.

W dniu 31 grudnia 2001 r. Gmina Miasta– według prowadzonej księgi wieczystej właściciel działki 15/9 – wydzierżawiła ww. działkę oraz dwie inne działki pod realizację inwestycji „…” , która miała obejmować budowę hali na 3 korty tenisowe, korty ziemne otwarte i parkingi.

Dnia 25 kwietnia 2002 r. Prezydent Miasta wydał na inwestora pozwolenie na budowę budynku „…”, mieszczącego 4 korty tenisowe wraz z zapleczem socjalnym i technicznym wraz z zagospodarowaniem terenu. Inwestycja ta została zrealizowana przez spółkę cywilną. Dnia 20 stycznia 2003 r. Prezydent Miasta udzielił tej spółce pozwolenia na użytkowanie budynku „…”.

Dnia 16 grudnia 2004 r. Wnioskodawczyni zwróciła się do Prezydenta Miasta z wnioskiem o zwrot wywłaszczonej działki 15/9 obręb 151 o powierzchni 6100 m. kw. Następnie działka 15/9 obręb 151 została podzielona na dwie działki 15/12 i 15/11. Działka 15/12 pozostawała niezabudowana, a działka 15/11 o powierzchni 0,2018 ha zabudowana częścią budynku wraz z infrastrukturą towarzyszącą „…”. Dnia 29 maja 2006 r. Starosta orzekł o zwrocie działki 15/12 na rzecz Wnioskodawczyni, a w odniesieniu do działki 15/11 zawiesił postępowanie.

Dnia 20 kwietnia 2011 r. - na wniosek pełnomocnika Wnioskodawczyni – decyzją Starosty podjęto zawieszone postępowanie administracyjne w sprawie zwrotu nieruchomości oznaczonej jako działka 15/11 obrębu 151.

W dniu 12 października 2011 r. sporządzony został operat szacunkowy przez rzeczoznawcę majątkowego. Operat szacunkowy określił wartość nieruchomości na kwotę 2.863.894 zł, na którą składa się: wartość gruntu 354.563 zł oraz 43% budynku - 2.383.493 zł, parking 77.805 zł, ogrodzenie – 9.333 zł i chodnik – 38.700 zł.

Powołując się na orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 1477/09 dokonujące wykładni art. 140 ust. 4 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami i pozostałych przepisów regulujących zwrot wywłaszczonych nieruchomości, Starosta stwierdził, że nie zachodzą przesłanki zwiększenia wartości nieruchomości w rozumieniu ww. przepisu. W Ocenie Starosty, potraktowanie wybudowania na przedmiotowej nieruchomości budynku „…” (ok. 43% powierzchni zabudowy), ogrodzenia, parkingu i chodnika jako zwiększenie wartości nieruchomości wskutek działań podjętych bezpośrednio na nieruchomości, powiększającej wysokość odszkodowania byłoby niezgodne z prawem i prowadziłoby do zniesienia skuteczności roszczeń o zwrot nieruchomości wywłaszczonej. Jak wynika bowiem z wykładni systemowej oraz celowościowej art. 140 ust. 4 o gospodarowaniu nieruchomościami, o wzroście wartości można mówić w przypadku podjęcia działań do realizacji celu wywłaszczenia.

W niniejszej sprawie zwaloryzowane odszkodowanie za grunt o powierzchni 0,2018 ha wynosi 75.109 zł 96 gr, gdzie do waloryzacji przyjęto kwotę 550 zł za m . kw. zapłaconą w 1986 r.

Dnia 30 marca 2012 r. Starosta wydał decyzję o zwrocie nieruchomości oznaczonej jako działka 15/11, o powierzchni 0,2018 ha ustalając należność z tytułu zwrotu nieruchomości w wysokości 75.109 zł 96 gr.

Dnia 14 kwietnia 2012 r. została podpisana przedwstępna umowa sprzedaży nieruchomości gruntowej, działki 15/11 za cenę wynikająca z przemnożenia liczby metrów kwadratowych (2018) i przyjętej ceny rynkowej 120 zł. za m. kw.

W przedmiotowej sprawie istotna jest więc kwestia, czy zwrot nieruchomości w trybie przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanowi nabycie nieruchomości w myśl powołanego uprzednio art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak trafnie wskazała Wnioskodawczyni, wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi, m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości, w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu na jaki dokonano wywłaszczenia.

Stosownie do art. 136 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy, w razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140.

Decyzja o zwrocie nieruchomości powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa; przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe. W związku z tym – w momencie zwrotu wywłaszczonej uprzednio nieruchomości - nie następuje nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ma tu bowiem miejsce restytucja stosunków sprzed wywłaszczenia, tj. zwrot prawa własności do nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela lub jego spadkobierców.

Powyższe oznacza, że dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych przyjąć należy, iż do nabycia nieruchomości – działki nr 15/11, którą Wnioskodawczyni zamierza zbyć na rzecz spółki cywilnej, która wybudowała na tej działce ok. 43% części budynku „…”, ogrodzenie, parking i chodnik doszło w dacie pierwotnego nabycia, tj. przed wywłaszczeniem dokonanym w 1986 r.

Stwierdzić zatem należy, iż ww. sprzedaż nie będzie stanowiła źródła przychodu, a uzyskany przychód nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zbycie przedmiotowej nieruchomości nastąpił bowiem po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia.

Z uwagi na powyższe udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 2 staje się bezprzedmiotowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.