INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu 5 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Działalność gospodarcza – kancelaria notarialna, na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej oraz zezwolenia okręgowej izby notarialnej, prowadzona jest obecnie jednoosobowo w wynajmowanym lokalu. Zawarte zostało wstępne porozumienie z developerem w sprawie zakupu lokalu użytkowego z przeznaczeniem na kancelarię. Jest to lokal typowo biurowy, opodatkowany przy sprzedaży stawką VAT 23%, nie nadający się do adaptacji na cle mieszkalne.

W związku z planowanym zakupem rozpoczęte zostały rozmowy z bankiem (…), prowadzącym rachunek kancelarii o kredyt. Bank przedstawił propozycję udzielenia kredytu inwestycyjnego dla firm z możliwością kredytowania do 80% kwoty zakupu netto lub kredytu skierowanego do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w ramach programu kredytowego pod nazwą (…).

Druga oferta jest korzystniejsza, nie ma ograniczenia do sfinansowania tylko części kwoty zakupu, procedura jest prostsza i wreszcie kredyt ten jest tańszy. Wymogiem banku jest jednak zawarcie umowy nie na kancelarię lecz na imię i nazwisko przedsiębiorcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy zawarciu umowy kredytowej na imię i nazwisko przedsiębiorcy, nie na kancelarię notarialną, koszty kredytu tzn. opłaty, prowizję i odsetki bankowe będą mogły zostać zaliczone w koszty uzyskania przychodu kancelarii notarialnej...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w koszty uzyskania przychodu będą mogły zostać zaliczone koszty lokalu poprzez odpisy amortyzacyjne oraz zapłacone koszty opłat, prowizji i odsetek kredytu służącego sfinansowaniu inwestycji.

Pomimo, że umowa ma być zawarta na imię i nazwisko a nie na kancelarię notarialną nie budzi wątpliwości związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, przeznaczenie lokalu na działalność służącą uzyskiwaniu przychodu oraz jedność NIP i osoby przedsiębiorcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione i racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (...).

Stosownie natomiast do treści art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Stosownie natomiast do treści art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów również odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększające koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę opłat, prowizji i odsetek bankowych przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, opłat, prowizji i odsetek od kredytu jest fakt ich zapłacenia oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 tej ustawy. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu, a nie treść umowy kredytowej zawartej z bankiem. Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej, jest np. to, czy składniki majątku nabyto do majątku przedsiębiorstwa, co znajduje odzwierciedlenie w ewidencji środków trwałych. Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w koszty zapłaconych opłat, prowizji i odsetek od kredytu zaciągniętego na imię i nazwisko podatnika, w sytuacji gdy wykaże on związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem (art. 22 ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, iż aby opłaty, prowizje i odsetki od kredytu mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, zaciągnięty kredyt musi pozostawać w związku z uzyskiwanymi przez Wnioskodawczynię z tego źródła przychodami, a odsetki od kredytu muszą zostać faktycznie zapłacone i nie zwiększać kosztów inwestycji.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni zamierza zakupić lokal użytkowy z przeznaczeniem na kancelarię. Umowa kredytowa zawarta będzie nie na kancelarię lecz na imię i nazwisko przedsiębiorcy.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż o ile Wnioskodawczyni zakupiony z kredytu lokal będzie wykorzystywała w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz zostanie on zaliczony do środków trwałych, to opłaty, prowizja i odsetki od kredytu (w części przeznaczonej na zakup tego lokalu) mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w dwojaki sposób:

• odsetki od kredytu, opłaty i prowizja naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania powiększą wartość początkową tego środka trwałego i będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne (art. 22g ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
• ww. koszty poniesione po wprowadzeniu lokalu do ewidencji środków trwałych będą podlegać bezpośredniemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu.
  
  

Reasumując, przy zawarciu umowy kredytowej na imię i nazwisko przedsiębiorcy, nie na kancelarię notarialną, koszty kredytu tzn. opłaty, prowizję i odsetki bankowe będą mogły zostać zaliczone w koszty uzyskania przychodu kancelarii notarialnej. Odsetki od kredytu na zakup przedmiotowego lokalu naliczone i zapłacone do dnia przekazania tego prawa do używania, prowizja uiszczona od kredytu zaciągniętego na jego zakup oraz inne wydatki, które zostały poniesione w związku z zakupem zwiększają wartość początkową tego lokalu. Natomiast odsetki, prowizję i opłaty naliczone i zapłacone po dniu przekazania tego lokalu użytkowego do użytkowania należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.