INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2012 r. (data wpływu 24 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 19 listopada 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dzierżawy cmentarza oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 19 listopada 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dzierżawy cmentarza oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku i uzupełnieniu do niego przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest właścicielem nieruchomości – gruntów, na których prowadzona jest od wielu już lat inwestycja polegająca na budowie nowego cmentarza wraz z infrastrukturą służącą nowej nekropolii miasta. Od podjęcia realizacji inwestycji nie zapadały decyzje (uchwały rady miasta, decyzje zarządu lub prezydenta miasta) co do sposobu organizacyjnego użytkowania nowego cmentarza. Obecnie rozważana jest formuła wydzierżawienia cmentarza, po zakończeniu pierwszej części inwestycji przewidzianej na listopad 2012 r., samorządowemu zakładowi budżetowemu Gminy. Jednostka ta funkcjonuje pod nazwą Zakład Usług Komunalnych i jako odrębny od Gminy podmiot podatkowy jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dzierżawca cmentarza wykonywałby na własny rachunek usługi związane ze sprzedażą kwater oraz innymi świadczeniami niezbędnymi dla realizacji funkcji komunalnej cmentarza. Natomiast Gmina obciążałaby dzierżawcę czynszem dzierżawnym ustalonym zgodnie z przyjętymi procedurami. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i wykonuje w rozumieniu ustawy usługi najmu i dzierżawy nieruchomości we własnym imieniu i na własny rachunek. Nowy cmentarz nie został jeszcze oddany do użytkowania i nie jest obecnie wydzierżawiany. Wydatki ponoszone w związku z realizowaną inwestycją były dokumentowane fakturami. Gmina nie odliczała podatku naliczonego w związku z budową nowego cmentarza.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy z tytułu wykonywania usługi dzierżawy cmentarza własnemu samorządowemu zakładowi budżetowemu Gmina Miasto powinna ustalać należny podatek od towarów i usług według stawki 23 % ...
2. Czy Gminie Miasto przysługuje odliczenie podatku naliczonego VAT, nie odliczanego dotychczas w związku z nabywanymi towarami i usługami służącymi realizacji nowego cmentarza dla Miasta...
3. Za jaki okres możliwe jest odliczenie podatku naliczonego związanego z opisaną inwestycją w budowę cmentarza i dokonanie w tym zakresie korekt złożonych deklaracji w sprawie podatku od towarów i usług...

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne wydzierżawienie przez Gminę nieruchomości własnemu zakładowi budżetowemu, będącemu odrębnym podatnikiem VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23 %.

Odpłatna usługa dzierżawy nieruchomości stanowi formę czynności opodatkowanej w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług i jest przewidziana przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami. Przyszły dzierżawca jest odrębnym od Gminy podatnikiem podatku od towarów i usług i będzie ponosił opłaty z tytułu czynszu dzierżawnego, a jednocześnie na własny rachunek będzie świadczył dla ludności usługi związane z pochówkiem. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowa dzierżawa powinna być zaliczona do formy usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług ustalanym według podstawowej stawki 23 %, ze względu na brak przepisów szczególnych wprowadzających stawkę obniżoną lub zwolnienie od podatku.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowanym odpłatnym wydzierżawieniem cmentarza, po zakończeniu części prowadzonej inwestycji, Gminie przysługuje prawo do odliczania podatku naliczonego związanego z nabywaniem usług i towarów służących wykonaniu przedmiotowej inwestycji.

Wykonywanie czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w postaci dzierżawy nieruchomości potwierdza prawo Gminy do odliczania podatku naliczonego związanego z wydatkami na realizację inwestycji w postaci budowy cmentarza. Wydatki te bowiem posłużą czynnościom opodatkowanym, czyli odpłatnej dzierżawie nieruchomości (cmentarza), co tym samym realizuje postanowienia przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec dotychczasowego nieodliczania podatku naliczonego od wydatków służących budowie cmentarza i jego infrastruktury, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku poprzez złożenie korekt deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług. Korekty tej można dokonać w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Ze względu na niedokonanie dotychczas odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji, Gminie przysługuje prawo do korekty deklaracji i wykazania podatku związanego z nabyciem towarów i usług, służących budowie nowego cmentarza. Prawo to może być zrealizowane w drodze korekt deklaracji, których można dokonać w ciągu 5 lat licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. Korekty obejmowałyby okresy, w których prawo do podatku naliczonego powstało. Potwierdzeniem prawa do korekty i odliczenia podatku naliczonego jest planowane wydzierżawienie cmentarza. Wnioskodawca nie określił wcześniej innego przeznaczenia inwestycji, a tym samym od jej początku mogła ona służyć czynnościom opodatkowanym według przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż usługi związane z pochówkiem, a w tym dzierżawa kwater podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Okoliczność ta, obok planowanego zadysponowania cmentarzem, potwierdza prawo Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami służącymi przedmiotowej inwestycji. Odliczenie podatku naliczonego jest obecnie ograniczone prawem do korekty deklaracji za okres do 5 lat licząc od początku roku, w którym prawo to powstało.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

W szczególności zadania własne obejmują m. in. sprawy cmentarzy gminnych (art. 7 ust. 1 pkt 13 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (t. j. Dz. U z 2011 r. Nr 118, poz.687), utrzymanie cmentarzy komunalnych i zarządzanie nimi należy do właściwych wójtów (burmistrzów, prezydentów miast), na których terenie cmentarz jest położony.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Zasady i formy gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegające na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej – uregulowano w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236).

W oparciu o art. 2 tej ustawy, gospodarka komunalna, może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego, w szczególności w formach: samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i wykonuje w rozumieniu ustawy usługi najmu i dzierżawy nieruchomości we własnym imieniu i na własny rachunek. Na posiadanych gruntach Gmina prowadzi inwestycję, polegającą na budowie nowego cmentarza wraz z infrastrukturą służącą nowej nekropolii miasta. Od podjęcia realizacji inwestycji nie zapadały decyzje (uchwały rady miasta, decyzje zarządu lub prezydenta miasta) co do sposobu organizacyjnego użytkowania nowego cmentarza.

Obecnie rozważana jest formuła wydzierżawienia cmentarza, po zakończeniu pierwszej części inwestycji przewidzianej na listopad 2012 r., samorządowemu zakładowi budżetowemu Gminy, który jako odrębny od Gminy podmiot podatkowy jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dzierżawca cmentarza wykonywałby na własny rachunek usługi związane ze sprzedażą kwater oraz innymi świadczeniami niezbędnymi dla realizacji funkcji komunalnej cmentarza. Natomiast Gmina obciążałaby dzierżawcę czynszem dzierżawnym ustalonym zgodnie z przyjętymi procedurami.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 - 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz opisane zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w ramach wykonywanych czynności, działa jako podatnik podatku od towarów i usług, a wykonywane przez niego czynności będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego, planowane przez Gminę świadczenie w zakresie dzierżawy cmentarza na rzecz samorządowego zakładu budżetowego będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponadto, mając na uwadze regulacje zawarte w powołanych przepisach należy stwierdzić, iż z uwagi na brak jest podstaw do zastosowania obniżonej stawki podatku w opisanym przypadku, stanowisko Wnioskodawcy co do zastosowania podstawowej stawki w wysokości 23 % uznano za prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wskazać należy, iż zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

• z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższe wskazuje, iż związek zakupu z czynnością podlegającą opodatkowaniu jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych – czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany zakup ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Stosownie do zapisu art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ponadto, w oparciu o przepis art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Z powyższego wynika, iż niezadeklarowany w okresie otrzymania faktury lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych podatek naliczony może zostać rozliczony w okresie 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, z uwagi na powołany przepis ust. 13, przewidujący możliwość korekt deklaracji za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako właściciel nieruchomości – gruntów, od wielu lat prowadzi inwestycję polegającą na budowie nowego cmentarza wraz z infrastrukturą służącą nowej nekropolii miasta. Wydatki ponoszone w związku z prowadzoną inwestycją są udokumentowane fakturami, przy czym Wnioskodawca nie odliczał podatku naliczonego. Od podjęcia realizacji inwestycji nie zapadały decyzje (uchwały rady miasta, decyzje zarządu lub prezydenta miasta) co do sposobu organizacyjnego użytkowania nowego cmentarza. Obecnie rozważana jest możliwość wydzierżawienia cmentarza, po zakończeniu pierwszej części inwestycji przewidzianej na listopad 2012 r., samorządowemu zakładowi budżetowemu. W złożonym wniosku wskazano, iż realizowana inwestycja od początku mogła służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług. Skoro bowiem Wnioskodawca wcześniej nie określił innego przeznaczenia, to w sytuacji, gdyby nie rozważano decyzji o wydzierżawieniu budowanego cmentarza, to świadcząc we własnym imieniu usługi związane z pochówkiem (m.in. dzierżawa kwater) Wnioskodawca wykonywałby czynności opodatkowane. Do dnia złożenia wniosku, nowy cmentarz nie został oddany do użytkowania i nie został wydzierżawiony.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż w tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego spełnione zostaną przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji udokumentowane były otrzymanymi fakturami VAT i miały związek z planowanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z powołanymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jak wynika ze złożonego wniosku, w przedmiotowej sprawie warunek ten zostanie spełniony – dzierżawa ma charakter cywilnoprawny i stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Warunek ten zostałby spełniony również w sytuacji, gdyby wybudowany cmentarz nie był przedmiotem umowy dzierżawy, a Gmina we własnym imieniu świadczyłaby usługi związane z pochówkiem (w tym dzierżawa kwater), które również podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy, Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji w zakresie w jakim służą one czynnościom opodatkowanym. Z uwagi na nie dokonanie odliczenia w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 10 i 11 ustawy. Gmina może dokonać odliczenia na zasadach określonych w art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług poprzez złożenie korekt deklaracji podatkowych za okresy, w których wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, przy czym korekt tych można dokonać za te miesiące rozliczeniowe, w stosunku do których nie upłynął okres 5-ciu lat, licząc od początku roku, w którym to prawo wystąpiło.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.