Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-173/13-2/KS
z 25 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z 04.02.2013 r. (data wpływu 08.02.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie
sposobu rozliczania przychodów i kosztów uzyskania przychodów wspólnika spółki komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.02.2013 r. złożył Pan wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczania przychodów i kosztów uzyskania przychodów wspólnika spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca posiadający miejsce zamieszkania na terytorium Polski, przystąpi do spółki komandytowej (dalej „Spółka”) jako komandytariusz. Jako komandytariusz Wnioskodawca wniesie do Spółki wkład pieniężny. Oprócz Wnioskodawcy w Spółce uczestniczyć będzie również drugi wspólnik (komandytariusz) - osoba fizyczna, która wniesie do spółki wkład pieniężny (dalej „Drugi Wspólnik”) oraz trzeci wspólnik (komplementariusz) - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która wniesie do spółki wkład pieniężny (dalej „Trzeci Wspólnik”). Wkład Wnioskodawcy do Spółki będzie niższy niż wkład Drugiego Wspólnika i będzie znacząco niższy niż wkład Trzeciego Wspólnika do Spółki.

W umowie Spółki zostaną określone następujące zasady uczestnictwa w zysku:

1. Wnioskodawcy przysługiwać będzie każdorazowo udział w zysku odpowiadający 84,5% wartości całego zysku Spółki,
   
2. Drugiemu Wspólnikowi przysługiwać będzie każdorazowo łączny udział w zysku odpowiadający 14,5% wartości całego zysku Spółki,
   
3. Trzeciemu Wspólnikowi przysługiwać będzie każdorazowo łączny udział w zysku odpowiadający 1% wartości całego zysku Spółki.
   
   

Wyłączone zostanie oprocentowanie wkładów wspólników do Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego zdarzenia przyszłego przychody i koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy z udziału w Spółce należy określić proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki przewidzianego dla Wnioskodawcy w umowie Spółki, niezależnie od wysokości wkładów wniesionych przez niego oraz innych wspólników do Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle opisanego zdarzenia przyszłego, przychody i koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy z udziału w Spółce należy określić proporcjonalnie do przyznanego jego udziału w zysku Spółki przewidzianego dla Wnioskodawcy w umowie Spółki, niezależnie od wysokości wkładów wniesionych przez niego oraz innych wspólników do Spółki.

UZASADNIENIE:

W świetle opisanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest osobą fizyczną zamieszkującą na terenie Polski, dlatego też zgodnie z przepisem art. 1 w związku z art. 3 ust. 1 i 1a Ustawy o PIT i pytania przedstawione w niniejszym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego należy rozpatrywać w oparciu o przepisy Ustawy o PIT.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 Ustawy o PIT, przychody osoby fizycznej z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku oraz, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 1a Ustawy o PIT, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 Ustawy o PIT. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1a Ustawy o PIT przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o P1T, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c Ustawy o PIT, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 Ustawy o PIT. Natomiast zgodnie z przepisem art. 5b ust. 2 Ustawy o PIT, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 Ustawy o PIT, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie z zasadą wyrażoną w przepisie art. 8 ust. 1 Ustawy o PIT, spółki niebędące osobami prawnymi są podatkowo „transparentne” i nie mogą być podatnikami w podatku dochodowym. Skutkiem podatkowej transparentności spółek niebędących osobami prawnymi jest konieczność łączenia przychodów z uczestnictwa w spółce niebędącej osobą prawną

Uzyskanych przez osobę fizyczną (wspólnika) z przychodem tego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku spółki; przy czym to na wspólniku spoczywa ciężar udowodnienia, że prawa wspólników do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną nie są równe.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 2 Ustawy o PIT zasady wyrażone w przepisie art. 8 ust. 1 Ustawy o PIT stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Przenosząc powyższe ogólne zasady na grunt przedmiotowego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie komandytariuszem w spółce komandytowej, tj. spółce osobowej niebędącej osobą prawną zgodnie z przepisem art. 33 Kodeksu cywilnego w związku z przepisami art. 4 § 1 pkt 1, art. 8 i art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, ze zm,) dalej jako „KSH”. Tym samym, zgodnie z przepisem art. 8 ust. Ustawy o PIT, przychody i koszty Wnioskodawcy z udziału w Spółce należy określić proporcjonalnie do posiadanego przez Wnioskodawcę prawa do udziału w zysku. Treść prawa Wspólnika do udziału w zysku Spółki należy ustalić w oparciu o odpowiednie przepisy KSH i umowy Spółki. Wyłącznie w przypadku, jeżeli powyższe byłoby niemożliwe, zastosowanie miałoby domniemanie równego udziału w zysku Spółki wyrażone w przepisie art. 8 ust. 1 zdanie 2 Ustawy o PIT. W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym przypadek określony w przepisie art. 8 ust. 1 zdanie 2 Ustawy o PIT nie będzie mieć miejsca.

O ile umowa spółki nie stanowi inaczej, zgodnie z art. 123 § 1 KSH komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki. Oznacza to, że prawo do udziału w zysku każdego komandytariusza określa się na podstawie stosunku wniesionego przez niego wkładu do sumy wkładów wniesionych do spółki przez wszystkich wspólników. Prawo ustalenia odmiennych niż określone powyżej zasad partycypacji w zysku dla komandytariuszy zostało wyraźnie przewidziane już w samym przepisie art. 123 § 1 KSH. W szczególności, w przepisie art. 123 § 1 KSH przewidziane zostało prawo do oderwania zasad udziału w zysku komandytariusza od wartości wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki.

Przenosząc powyższe rezultaty wykładni przepisu art. 123 § 1 KSH na grunt przepisów art. 8 Ustawy o PIT, za trafne należy uznać stanowisko Wnioskodawcy co do kwalifikacji zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że przychody i koszty Wnioskodawcy z udziału w Spółce (a także wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów i straty oraz ulgi podatkowe związane z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną) należy określić proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki, obliczonego zgodnie z zasadami przewidzianymi w umowie Spółki. Zasady podziału zysku przewidziane w umowie Spółki nie zostały określone poprzez odniesienie do wysokości wniesionych przez Wnioskodawcę wkładów i wysokości wkładów innych wspólników, lecz w inny wyczerpujący sposób przedstawiony powyżej w opisie zdarzenia przyszłego. Dlatego jakiekolwiek łączenie udziału Wnioskodawcy w przychodach i kosztach w związku z udziałem w Spółce z wartością jej wkładu do Spółki byłoby sprzeczne z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy o PIT w związku z przepisem art. 147 KSH.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe i zasługuje na potwierdzenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółka osobowa to – spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Zgodnie z art. 102 K.s.h., spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W myśl art. 51 Kodeksu spółek handlowych, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Jednakże należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 37 § 1 K.s.h. cytowane powyżej przepisy mają zastosowanie, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej. To jaki udział w zysku przypada wspólnikom spółki komandytowej, określa art. 123 § 1 K.s.h, w myśl którego, komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

W sprawach nieuregulowanych w Dziale III K.s.h. do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 K.s.h.).

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Ponieważ spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki.

Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony więc od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W świetle cytowanego przepisu wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki komandytowej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, zysków i strat przypadających na wspólnika.

Cytowane powyżej przepisy art. 51 Kodeksu spółek handlowych oraz art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiące, że wspólnicy mają równe prawa do udziału w zysku spółki mają charakter dyspozytywny, co oznacza, że wspólnicy spółki komandytowej mogą w umowie spółki wprowadzić rozwiązania odbiegające od wskazanego wzorca normatywnego, tj. określić prawo w udziale w zysku w dowolnej proporcji, według której będą rozliczane przychody, koszty uzyskania przychodów i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów oraz straty z udziału w Spółce. Tym samym, pierwszeństwo mają postanowienia umowy spółki.

Reasumując stwierdzić należy, iż na podstawie art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody i koszty uzyskania przychodów z udziału w spółce komandytowej należy określić proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku spółki ustalonego w umowie Spółki, niezależnie od wysokości wkładów wniesionych do spółki.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.