2013.04.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-57/13-4/AK
z 17 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w … działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2013r. (data wpływu 25 stycznia 2013r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2013r. (data wpływu 14 marca 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej dopłaty – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2013r. do Izby Skarbowej w Łodzi został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej dopłaty.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 marca 2013r. (data wpływu 14 marca 2013r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: Spółka) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i prowadzi działalność w zakresie sprzedaży maszyn i urządzeń rolniczych oraz dodatkowego sprzętu jak i naprawy maszyn i urządzeń.

Jednym z głównych Dostawców Spółki jest producent ciągników, kombajnów itp., oraz ich części zamiennych. Spółka jest dealerem tego Dostawcy, oraz dokonuje napraw gwarancyjnych sprzedawanych produktów. Dostawca Spółki zorganizował w drugiej połowie 2012r. program bonusowy skierowany do dealerów, w którym umożliwił uzyskanie dopłat na wydatki poniesione przez dealerów według następujących zasad:

Obszar sprzedaży

Dofinansowanie w wysokości do 28.000 PLN, ale nie więcej niż 60% udokumentowanych wydatków związanych z przeprowadzeniem wystaw i pokazów (koszty powierzchni wystawowej, koszt transportu maszyn).

Obszar Serwisu:

Dofinansowanie w wysokości do 40.000 PLN, ale nie więcej niż 60% udokumentowanych wydatków na narzędzia i pojazdy serwisowe zgodnie z indywidualnym programem inwestycyjnym uzgodnionym i zatwierdzonym przez właściwego Regionalnego Kierownika Serwisu.

W zamian za dopłatę/dofinansowanie nie są świadczone usługi o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym, nie występuje również zobowiązanie do posiadania pełnego asortymentu towarów Dostawcy. Przyznanie (wypłata) dofinansowanie nie jest uzależniona od innych warunków, jak np. odpowiednie eksponowanie towarów czy ich reklama.

Wysokość dofinansowania ściśle określił regulamin. Określono maksymalną kwotę dofinansowania jak też maksymalny % dofinansowania. Tak więc przekroczenie określonego "pułapu" nie skutkuje wzrosłem % naliczenia dofinansowania.

Poniżej fragment regulaminu: „OBSZAR SPRZEDAŻY:

Dofinansowanie w wysokości do 28.000 PLN, ale nie więcej niż 60% udokumentowanych wydatków związanych z:

przeprowadzeniem wystaw i pokazów (koszty powierzchni wystawowej, koszt transportu maszyn),

zakupem elektronicznych narzędzi wspomagających pracę sprzedawców (np. laptopy).

OBSZAR SERWISU:

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, iż nie było umowy ustalającej zasady dofinansowania. Zasady przyznawania dopłat określał regulamin, który zawierał charakter wydatków podlegających dofinansowaniu oraz ramy czasowe w jakich mogły zostać dokonane. Na potwierdzenie dokonanych zakupów/wydatków musiały zostać przedstawione faktury. W punkcie ad. 3 zawarto fragment regulaminu określający jakie działania warunkują otrzymanie dofinansowania. Działania miały być podjęte od stycznia 2012r. do około połowy grudnia 2012r., natomiast o częstotliwości nie było wzmianki. W sytuacji nie podjęcia działań określonych w regulaminie dopłaty nie zostałyby wypłacone (nie byłoby podstaw do ich naliczenia).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przyznana i otrzymana przez Spółkę od Dostawcy dopłata/dofinansowanie jako niespełniające definicji dostawy towarów ani definicji świadczenia usług - stanowi czynność pozostającą poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i powinna być udokumentowana notą obciążeniową?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego otrzymana przez Spółkę dopłata/dofinansowanie nie podlega przepisom ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Dostawę towarów zdefiniowano w art. 7 ustawy o VAT i generalnie jest to przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (odpłatne świadczenie usług), rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towaru w rozumieniu art. 7 tej ustawy, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przedmiotowym stanie faktycznym otrzymana dopłata/dofinansowanie za przeprowadzenie wystaw i pokazów nie spełnia definicji świadczenia usług, ani dostawy towarów i nie podlega podatkowi VAT. Również dopłata/dofinansowanie do wydatków na narzędzia i pojazdy serwisowe nie podlega podatkowi VAT. W ocenie Spółki wartość dopłaty/dofinansowania na pokrycie określonych wydatków (kosztów) nie wywołuje żadnych skutków w zakresie podatku VAT. Nie stanowi bowiem kwoty należnej za usługę, gdyż podmiot dofinansowujący nie jest nabywcą świadczenia wykonywanego przez Spółkę.

Ponieważ otrzymana dopłata/dofinansowanie nie podlega podatkowi VAT, to można je dokumentować przez wystawienie noty obciążeniowej. Udokumentowanie tej dopłaty/dofinansowania przez wystawienie faktury VAT oznaczałoby bowiem udokumentowanie czynności niepodlegającej VAT dokumentem, który służy wyłącznie do dokumentowania transakcji sprzedaży. W konsekwencji przyjąć należy, że zdarzenie to nie rodzi obowiązku wystawienia faktury VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Dokonując interpretacji powołanego przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, należy odnieść się również do unormowań Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), a w szczególności do odpowiednika ww. art. 8 ust. 1 ustawy, jakim jest art. 24 ww. Dyrektywy. Zgodnie z treścią tego przepisu pojęcie „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Zauważyć zatem trzeba, iż na gruncie ww. Dyrektywy funkcjonuje takie samo rozwiązanie prawne - dostawa towaru nie może jednocześnie stanowić świadczenia usługi. Konsekwencją tego jest twierdzenie, że we wspólnotowym systemie podatku od wartości dodanej określona ilość dostaw towarów nie może stanowić usługi.

Z treści wyroku ETS w sprawie … (…) wynika, że każdorazowo należy ustalać, czy transakcja stanowi dostawę towarów, czy świadczenie usług. Trybunał orzekł, że o tym, czy w świetle VI Dyrektywy dana transakcja stanowi dostawę towarów, czy świadczenie usług, powinny decydować wszystkie okoliczności zawarcia tejże transakcji (por. M. Chomiuk w: K. Sachs, VI Dyrektywa VAT, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2004, s. 112). Z przywołanego orzeczenia wywieść należy wniosek, że albo występuje dostawa towarów, albo świadczenie usług.

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Szczególną uwagę należy zwrócić na zapis art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym należy uznać, iż pojęcie świadczenia, składającego się na istotę usługi, należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. W efekcie, przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Z powyższego wynika, że czynności, które podlegają opodatkowaniu (dostawa towarów oraz świadczenie usług) muszą mieć charakter odpłatny. Odpłatność oznacza w tym przypadku wykonanie ich za wynagrodzeniem. Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą lub świadczeniem i otrzymaną zapłatą.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym, czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług. Zainteresowany prowadzi działalność w zakresie sprzedaży maszyn i urządzeń rolniczych oraz dodatkowego sprzętu jak i naprawy maszyn i urządzeń. Jednym z głównych Dostawców Spółki jest producent ciągników, kombajnów itp., oraz ich części zamiennych. Spółka jest dealerem tego Dostawcy, oraz dokonuje napraw gwarancyjnych sprzedawanych produktów. Dostawca Spółki zorganizował w drugiej połowie 2012r. program bonusowy skierowany do dealerów, w którym umożliwił uzyskanie dopłat na wydatki poniesione przez dealerów według następujących zasad:

Obszar sprzedaży

Obszar Serwisu:

Spółka spełniła wszystkie przesłanki zarówno w Obszarze Sprzedaży jak i Serwisu i uzyskała dopłatę/dofinansowanie na poniesione wydatki po wystawieniu noty obciążeniowej. W Obszarze Sprzedaży jako udokumentowane wydatki przedstawiła faktury w związku z poniesionymi koszami związanymi z przeprowadzeniem wystaw i pokazów w okresie od lutego do czerwca 2012r. Natomiast w Obszarze Serwisu przedstawiła faktury za zakupione narzędzia i samochód ciężarowy. W zamian za dopłatę/dofinansowanie nie są świadczone usługi o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym, nie występuje również zobowiązanie do posiadania pełnego asortymentu towarów Dostawcy. Przyznanie (wypłata) dofinansowanie nie jest uzależniona od innych warunków, jak np. odpowiednie eksponowanie towarów czy ich reklama. Wysokość dofinansowania ściśle określił regulamin. Określono maksymalną kwotę dofinansowania jak też maksymalny % dofinansowania. Tak więc przekroczenie określonego "pułapu" nie skutkuje wzrosłem % naliczenia dofinansowania. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, iż nie było umowy ustalającej zasady dofinansowania. Zasady przyznawania dopłat określał regulamin, który zawierał charakter wydatków podlegających dofinansowaniu oraz ramy czasowe w jakich mogły zostać dokonane. Na potwierdzenie dokonanych zakupów/wydatków musiały zostać przedstawione faktury. Działania miały być podjęte od stycznia 2012r. do około połowy grudnia 2012r., natomiast o częstotliwości nie było wzmianki. W sytuacji nie podjęcia działań określonych w regulaminie dopłaty nie zostałyby wypłacone (nie byłoby podstaw do ich naliczenia).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymanych bonusów oraz jakim dokumentem księgowym (faktura VAT, nota księgowa) należy udokumentować przyjęcie ww. bonusów. Aby jednak odnieść się do powyższego w pierwszej kolejności należy przeanalizować czy otrzymanie bonusu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Usługa, w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę, a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. „bonusy”, „premie pieniężne” nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania tych bonusów, premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę, w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Dostawca Spółki zorganizował w drugiej połowie 2012r. program bonusowy skierowany do dealerów, w którym umożliwił uzyskanie dopłat na wydatki poniesione przez dealerów w Obszarze Sprzedaży oraz Obszarze Serwisu. Wysokość dofinansowania ściśle określił regulamin. Określono maksymalną kwotę dofinansowania jak też maksymalny % dofinansowania. W sytuacji nie podjęcia działań określonych w regulaminie dopłaty nie zostałyby wypłacone (nie byłoby podstaw do ich naliczenia).

Wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie mamy zatem do czynienia z sytuacją, gdzie strony uregulowały wzajemne prawa i obowiązki, i zawarły je w regulaminie, na podstawie którego Wnioskodawca zobowiązuje się do wykonywania na rzecz Dostawcy określonego świadczenia, m.in. przeprowadzenie wystaw i pokazów oraz zakup narzędzi i pojazdów serwisowych zgodnie z indywidualnym programem inwestycyjnym uzgodnionym i zatwierdzonym przez właściwego Regionalnego Kierownika Serwisu. W zamian Dostawca zobowiązuje się do przyznania Zainteresowanemu dofinansowania z tytułu świadczenia ww. usług. Dofinansowanie należne Spółce nie ma zatem charakteru dobrowolnego, ale uzależnione jest od podjęcia przez nią określonych działań. W sytuacji gdy Wnioskodawca nie podejmie żadnych działań określonych w regulaminie dopłaty nie są wypłacane.

Wypłacenie przedmiotowej dopłaty jest więc rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się Wnioskodawcy w stosunku do Dostawcy. Zachowanie Zainteresowanego stanowi w tym przypadku świadczenie usługi na rzecz Dostawcy. Jako zapłatę za wykonaną usługę Wnioskodawca otrzymuje dopłatę w formie bonusu, który wykorzysta w Obszarze Serwisu oraz Obszarze Sprzedaży. Zatem, pomiędzy stronami istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż Spółka, świadczy usługi na rzecz Dostawcy, zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przez sprzedaż – na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem, w przypadku, gdy podmiot, otrzymujący bonusy będące wynagrodzeniem za świadczenie przez niego usług na rzecz wypłacającego takie bonusy, jest podatnikiem VAT to powinien je udokumentować – zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy – fakturą VAT.

W związku z powyższym, gdy bonusy wypłacane są przez Dostawcę, Wnioskodawca, jako świadczący usługę, zobowiązany jest do wystawienia faktur VAT, dokumentujących przedmiotowe transakcje.

Reasumując, należy stwierdzić, iż bonusy wypłacane dla Wnioskodawcy, stanowią wynagrodzenie za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu, które winny być dokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez Zainteresowanego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin