Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-399/12/EK
z 28 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2012r. (data wpływu 18 września 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z podatku stwierdzonej nadwyżki wyrobów węglowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z podatku stwierdzonej nadwyżki wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie wytwarzania, przesyłu i dystrybucji ciepła. W procesie wytwarzania ciepła podstawowym surowcem jest węgiel miał CN 2701. Zużywany przez Wnioskodawcę węgiel wykorzystywany jest wyłącznie na cele uprawniające do zwolnienia określonego w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym. Węgiel kupowany jest od pośredniczącego podmiotu węglowego i dostarczany transportem kolejowym na teren przedsiębiorstwa. Rozładunek węgla odbywa się również na terenie przedsiębiorstwa - z wagonów podstawionych na bocznicę kolejową za pomocą suwnicy na plac składowy. Węgiel ważony jest w momencie jego wysyłki przez sprzedawcę. Przyjęcie węgla na stan magazynowy odbywa się na podstawie dowodu dostawy w ilości wykazanej w liście przewozowym. Magazynowanie węgla odbywa się na terenie przedsiębiorstwa na placu składowym i od momentu przyjęcia węgla na magazyn do momentu jego zużycia nie następuje przemieszczanie węgla poza teren przedsiębiorstwa. Faktyczne zużycie węgla określane jest na podstawie legalizowanej wagi taśmowej i podlega weryfikacji przez audytora. Wnioskodawca raz w roku przeprowadza inwentaryzację węgla magazynowanego na placu składowym. W wyniku rozliczenia inwentaryzacji stwierdzona została nadwyżka rzeczywista węgla, która została przyjęta na stan magazynowy i zużyta do celów opałowych (produkcja ciepła).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy węgiel miał CN 2701 przyjęty na stan magazynowy jako nadwyżka rzeczywista, a następnie zużyty do celów opałowych (produkcja ciepła) korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 8?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych. Wnioskodawca spełnia warunki definicji zakładu energochłonnego określone w art. 31a ust. 10. Zdaniem Wnioskodawcy, węgiel przyjęty na stan magazynowy jako nadwyżka rzeczywista stwierdzona podczas inwentaryzacji a następnie zużyty do celów opałowych (produkcja ciepła) korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie w/w przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W świetle ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Wyjaśnić zatem należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych. Oznacza to, iż wyroby węglowe nabyte przez Spółkę z ww. przeznaczeniem są wyrobami akcyzowymi.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

1. 23,8 GJ/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701;
2. 8,6 GJ/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702;
3. 27,5 GJ/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.
   
   

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Na podstawie art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
2. dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
3. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
4. import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
5. eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.
   
   

W ust. 2 art. 31a ustawy wskazano następujące zwolnienia od akcyzy obejmujące wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
   
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
   
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
   
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
   
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
   
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
   
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
   
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
   
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Przy czym stosownie do art. 31a ust. 10 ustawy, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Ponadto w myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.
   
   

Zgodnie z przepisami art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz.U. Nr 160, poz. 1075, ze zm.).

Zgodnie z przepisem § 2 ust. 1 pkt 5 lit a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012r., zgodnie z którym dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy – w przypadku przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z § 3 ust. 2a ww. rozporządzenia, ilość wyrobów węglowych wysłanych, otrzymanych lub zużytych wpisuje się do ewidencji według kodów CN w 1000 kg w sposób umożliwiający obliczenie ilości tych wyrobów.

Stosownie do § 4 ust. 4 ww. rozporządzenia, dopuszcza się wpisanie do ewidencji ilości zużytych wyrobów węglowych raz w miesiącu, po zweryfikowaniu jej podczas dokładnej i rzeczywistej kontroli zużycia.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa od pośredniczącego podmiotu węglowego węgiel o kodzie CN 2701 w celu wytworzenia, przesyłu i dystrybucji ciepła. Zużywany przez Wnioskodawcę węgiel wykorzystywany jest wyłącznie na cele uprawniające do zwolnienia określonego w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym.

Odnosząc się do tak przedstawionego opisu sprawy tut. organ zauważa, iż zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe, w tym węgiel miał, zużywany przez podmioty gospodarcze – zakłady energochłonne - u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

Zatem należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż zużywany przez Wnioskodawcę węgiel o kodzie CN 2701 przeznaczony do zużycia go do celów opałowych (produkcja ciepła) podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, przy spełnieniu warunków ewidencyjnych przewidzianych w art. 31a ust. 4-7 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Jak podkreślono powyżej, w myśl § 3 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy, ewidencja, o której mowa w art. 31a ust. 4 i art. 32 ust. 5 pkt 3 ustawy, zwana dalej „ewidencją”, zawiera dane dotyczące ilości wyrobów zwolnionych: ilość wysłanych lub otrzymanych wyrobów zwolnionych, w tym ilość wyrobów zwolnionych zużytych na cele uprawniające do ich zwolnienia od akcyzy, oraz ich łączną ilość, obliczoną narastająco od początku roku kalendarzowego.

Powyższy przepis w sposób precyzyjny i nie budzący żadnych wątpliwości nakłada na podmiot korzystający ze zwolnień wskazanych w art. 31a ust. 2 – z wyjątkami nie mającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie – obowiązek wykazania w prowadzonej ewidencji ilości otrzymywanych wyrobów zwolnionych, w tym ilości wyrobów zwolnionych zużytych na cele uprawniające ich do zwolnienia od akcyzy w łącznej ilości otrzymanych wyrobów zwolnionych.

Przy przemieszczaniu wyrobów węglowych będących przedmiotem sprzedaży i objętych zwolnieniem z akcyzy, ilość wyrobu węglowego zwolnionego winna wynikać z dołączonego do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy, co stanowi warunek zwolnienia. Tym samym co do zasady każda ilość sprzedanego wyrobu węglowego nie objęta dokumentem dostawy winna podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Jeżeli zatem sprzedawca dokonał sprzedaży wyrobów węglowych, których ilość nie została objęta dokumentem dostawy, oznacza to, że ilość ta winna zostać przez sprzedawcę opodatkowana akcyzą w myśl art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

W tym miejscu zaznaczyć jednak należy, iż jak wynika z treści wniosku węgiel ważony jest w momencie jego wysyłki przez sprzedawcę. Przyjęcie węgla na stan magazynowy odbywa się na podstawie dowodu dostawy w ilości wykazanej w liście przewozowym. Magazynowanie węgla odbywa się na terenie przedsiębiorstwa na placu składowym i od momentu przyjęcia węgla na magazyn do momentu jego zużycia nie następuje przemieszczanie węgla poza teren przedsiębiorstwa. Wnioskodawca raz w roku przeprowadza inwentaryzację węgla magazynowanego na placu składowym. W wyniku rozliczenia inwentaryzacji ww. węgla u Wnioskodawcy jego masa jest większa.

W ocenie organu w sprawie opisanej we wniosku sam fakt posiadania nadwyżki wyrobu węglowego nie podlega opodatkowaniu akcyzą. Opodatkowaniu w trybie art. 9a ust. 1 pkt 1 będzie natomiast podlegało zużycie tych wyrobów do celów opałowych, tj. ich zużycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Zużycie to jednak u Wnioskodawcy korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, co wykazano już wcześniej.

Powyższe oznacza zatem, iż Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego z tytułu stwierdzonej dodatniej różnicy wagowej węgla wynikającej z ilości węgla przyjętego i stwierdzonego przy inwentaryzacji.

Jednakże warunkiem braku opodatkowania przedmiotowej nadwyżki wyrobów węglowych odebranej przez Wnioskodawcę będzie jej zużycie na cele objęte zwolnieniem z zachowaniem warunków tego zwolnienia.

Należy bowiem zaznaczyć, iż zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy przedmiotem opodatkowania wyrobów węglowych jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Informuje się jednocześnie, iż w udzielonej interpretacji przyjęto za element stanu faktycznego fakt, że Wnioskodawca spełnia warunki do uznania go za zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 10 ustawy, gdyż kwestia ta nie była przedmiotem pytania ani wątpliwości Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.