Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-426/12-5/MN
z 28 czerwca 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 czerwca 2012 r. (data wpływu 26 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz korekty deklaracji VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz korekty deklaracji VAT. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 czerwca 2012 r. (data wpływu 26 czerwca 2012 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w latach 2009, 2010 i 2011 zrealizowała zadania inwestycyjne z dziedziny infrastruktury technicznej w zakresie budowy kanalizacji sanitarnej oraz modernizacji oczyszczalni ścieków. Gmina dokonała zapłaty w całości wszystkich otrzymanych faktur w kwocie brutto, a w deklaracji VAT-7 nie dokonała odliczenia kwoty podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wykonanie usługi przez wykonawcę. Na dzień 31 grudnia 2009, 2010 i 2011 roku, na podstawie protokołu PT, Gmina przekazała powstały środek trwały w zarządzanie własnemu zakładowi budżetowemu. Zakład ten pobiera opłaty od mieszkańców z tytułu odprowadzania ścieków.

Interpretacja jest Wnioskodawcy niezbędnie potrzebna w celu przedłożenia w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w X jako instytucji pośredniczącej dla Priorytetu III – Środowisko Przyrodnicze (...) Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, w którym Gmina aplikuje o środki unijne.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż Gmina od dnia 17 stycznia 2000 r. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a od dnia 24 czerwca 2011 r. zmieniono nazwę na Miasto i Gmina, a numer NIP pozostał ten sam. Faktury dokumentujące poniesione wydatki budowy kanalizacji sanitarnej i oczyszczalni ścieków wystawione zostały dla Gminy do dnia 23 czerwca 2011 r., a od dnia 24 czerwca 2011 r. na Miasto i Gminę. Oddanie środka trwałego w zażądanie zakładowi budżetowemu nastąpiło na postawie protokołu PT. Przekazanie środka trwałego do zakładu budżetowego miało charakter nieodpłatny. Zakład budżetowy Gminy wykorzystuje przedmiotową inwestycję do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawną możliwość do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z poniesionymi nakładami inwestycyjnymi oraz prawo do dokonania odliczenia podatku VAT ze złożeniem stosownych korekt deklaracji VAT za lata 2009, 2010 i 2011?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwestia możliwości odzyskania podatku VAT budzi dla niego nieustające wątpliwości w kontekście uznania w budżecie projektu zgłaszanego do dofinansowania pod kątem jego kwalifikalności. Instytucja dofinansowująca środki pochodzące z Unii Europejskiej bada wnikliwie możliwości odzyskania podatku VAT, gdyż w przypadku możliwości odzyskania tego podatku, kwota VAT staje się kosztem niekwalifikowalnym, co rzutuje na ostateczną wielkość wnioskowanej pomocy.

W ocenie Zainteresowanego, biorąc pod uwagę strukturę organizacyjną Gminy, nie widzi on w istniejącym stanie faktycznym możliwości prawnej odzyskania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (…).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy).

Należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. zadania własne obejmujące sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz – art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym.

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, w latach 2009, 2010 i 2011 zrealizowała zadania inwestycyjne z dziedziny infrastruktury technicznej w zakresie budowy kanalizacji sanitarnej oraz modernizacji oczyszczalni ścieków. Gmina dokonała zapłaty w całości wszystkich otrzymanych faktur w kwocie brutto, a w deklaracji VAT-7 nie dokonała odliczenia kwoty podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wykonanie usługi przez wykonawcę. Na dzień 31 grudnia 2009, 2010 i 2011 roku, na podstawie protokółu PT, Gmina przekazała powstały środek trwały w zarządzanie własnemu zakładowi budżetowemu. Zakład ten pobiera opłaty od mieszkańców z tytułu odprowadzania ścieków. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące poniesione wydatki budowy kanalizacji sanitarnej i oczyszczalni ścieków wystawione zostały dla Wnioskodawcy. Oddanie środka trwałego w zażądanie zakładowi budżetowemu nastąpiło na postawie protokołu PT. Przekazanie środka trwałego do zakładu budżetowego miało charakter nieodpłatny. Zakład budżetowy Gminy wykorzystuje przedmiotową inwestycję do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl powołanych wyżej przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Nadmienić należy, że według art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Za usługi niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami tej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie w zarząd, majątku wytworzonego w ramach realizacji przedmiotowego zadania inwestycyjnego, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, iż nie znajdzie w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy – nieodpłatne udostępnienie inwestycji do użytkowania odbędzie się w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością (wykonywanie we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność zadań publicznych, wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Zatem, w przedmiotowej sprawie warunek wskazany w art. 86 ustawy nie zostanie spełniony, gdyż towary i usługi nabywane w ramach realizacji zadania inwestycyjnego nie będą związane z wykonywanymi przez Zainteresowanego czynnościami opodatkowanymi.

W zakresie przedmiotowych wydatków Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i ust. 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, zatem nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.

Zatem, Gmina nie ma możliwości obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z poniesionymi nakładami inwestycyjnymi na realizację zadania inwestycyjnego z dziedziny infrastruktury technicznej w zakresie budowy kanalizacji sanitarnej oraz modernizacji oczyszczalni ścieków.

Tym samym, dalsza część pytania, dotycząca prawa do dokonania odliczenia podatku VAT poprzez złożenie stosownych korekt deklaracji VAT za lata 2009, 2010 i 2011 – staje się bezprzedmiotowa.

Ponadto należy zauważyć, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.