Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-813/12-5/JN
z 12 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2012 r. (data wpływu 20 września 2012 r.) uzupełnionym pismami z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu 16 listopada 2012 r.) oraz z dnia 16 listopada 2012 r. (data wpływu 19 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji nabycia towarów od kontrahentów unijnych za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej z podatkiem należnym podlegającym odliczeniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji nabycia towarów od kontrahentów unijnych za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej z podatkiem należnym podlegającym odliczeniu.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 12 listopada 2012 r. oraz z dnia 16 listopada 2012 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, własnego stanowiska oraz kwestie związane z reprezentacją.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zakupu towarów od kontrahentów unijnych, w celu dalszej ich sprzedaży zarówno na terenie kraju jak i poza granicami. Na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jak czynny podatnik VAT-UE.

Zakupiony przez Spółkę towar jest transportowany z krajów UE do Polski za pośrednictwem obcych przewoźników (firm transportowych), co potwierdzają dokumenty przewozowe (CMR) oraz towary są nabywane za wynagrodzeniem na terytorium kraju, co wynika bezpośrednio z faktury, potwierdzenia przelewu. Na fakturach dokumentujących zakup zamówionego towaru kontrahent zagraniczny podaje numer VAT-UE nabywcy oraz dostawcy. Pojawiają się jednak sytuacje, w których po dokonaniu weryfikacji numeru VAT-UE podanego przez dostawcę, okazuje się, iż przedmiotowy numer jest nieaktywny.

W piśmie z dnia 16 listopada 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa towary od kontrahentów unijnych. Towarami, o których mowa powyższej jest obuwie. Wnioskodawca nie nabywa środków transportu, w rozumieniu art. 2 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Podmioty, od których Wnioskodawca nabywa towary (obuwie), zdaniem Zainteresowanego są podatnikami podatku od wartości dodanej (VAT). Potwierdzeniem powyższego może być podany przez dostawcę na fakturze handlowej numer VAT-UE dostawcy. Wnioskodawca nie ma bowiem innej możliwości, jak tylko sprawdzenie za pośrednictwem systemu VIES statusu podatkowego kontrahentów unijnych. Zainteresowany podkreślił, iż system VIES umożliwia jedynie sprawdzenie czy dostawca z innego kraju członkowskiego jest zarejestrowanym podatnikiem VAT dla celów handlu wewnątrzwspólnotowego. Zatem nieaktywny status podatkowy kontrahenta unijnego w systemie VIES nie wyklucza możliwości, iż dostawca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej. Nie ma, bowiem innej drogi pozwalającej na sprawdzenie faktu, iż dostawca jest podatnikiem od wartości dodanej. Mając na względzie powyższe, wskazać należy, iż dostawcy, od których Wnioskodawca nabywa towary nie są podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku VAT.

W związku z faktem, iż podmioty dokonujące dostawy są podatnikami podatku od wartości dodanej, wskazać należy, iż dostawa towarów nie będzie stanowiła dostawy towarów dokonywanych przez podatnika, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ani podatnika, do którego miałoby zastosowanie podobne zwolnienie. Uzasadniając powyższe wskazać należy, iż Wnioskodawca jako potwierdzenie faktu niekorzystania ze zwolnienia przez dostawcę unijnego przyjmuje, umieszczenie na fakturze handlowej przez dostawcę swojego nr VAT-UE, a także zastosowanie przez dostawcę na fakturze stawki 0%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może traktować nabycie towarów u kontrahentów mających swoją siedzibę w jednym z państw Unii Europejskiej, jako wewnątrzwspólnotowe zgodnie z art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, pomimo iż numer VAT-UE podany przez dostawcę jest nieaktywny i w konsekwencji wystawić fakturę wewnętrzną wskazującą VAT naliczony i należny podlegający odliczeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnikiem w myśl ustawy o VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług czynni podatnicy VAT są obowiązani, przed dniem dokonania pierwszej transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy (WDT) lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia (WNT), zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności. Zawiadomienie takie muszą złożyć także podmioty, którzy będą nabywać od podatników z innych państw członkowskich wewnątrzwspólnotowe usługi transportu towarów lub usługi związane z tego rodzaju usługami, a także niektóre usługi pośrednictwa, jeżeli będą one stanowiły u nich import usług (art. 97 ust. 3 ustawy).

W związku z powyższym, Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT-UE.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W myśl art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Zgodnie z art. 106 ust. 7, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Mając na względzie powyższe regulacje i jednocześnie odnosząc je do przedstawionego stanu faktycznego zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszelkie wymagane przesłanki zastosowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, nawet w przypadku, gdy numer VAT-UE podany przez zagranicznego kontrahenta będzie nieaktywny.

Uzasadniając powyższe Zainteresowany wskazał, iż istotnymi elementami konstytuującymi omawiane zdarzenie jako przedmiot opodatkowania to:

1. nabycie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel;
2. przemieszczenie towarów będących przedmiotem transakcji dostawy z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego;
3. państwem członkowskim, z którego towar jest wysyłany lub transportowany, jest państwo na którego terytorium następuje rozpoczęcie wysyłki lub transport tego towaru;
4. towar jest transportowany przez dostawcę, nabywcę lub podmiot trzeci działający na rzecz dostawcy lub nabywcy.
   
   

Wnioskodawca spełnia powyższe przesłanki, ponieważ rozporządza towarem jak właściciel, przez nabycie dokonuje przemieszczenia towarów, co potwierdzone jest dokumentami CMR. Towary są nabywane za wynagrodzeniem w kraju, a ich nabywca (Wnioskodawca) jest osobą prawną oraz podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Ustawa nie przewiduje dla zakwalifikowania danego zdarzenia jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, sprawdzenia numeru VAT-UE dostawcy. Wymóg taki jest natomiast przewidziany w regulacji dotyczącej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwestia ustalenia czy też sprawdzenia numeru VAT-UE dostawcy, jest jedynie kwestią techniczną, i mimo jego nieaktywności znaczenie pierwszorzędne ma fakt, spełnienia przez Spółkę wszystkich określonych w art. 9 ustawy o podatku VAT przesłanek, a także to iż dostawca nadal jest podatnikiem od wartości dodanej, gdyż jego nieaktywny status podatkowy w systemie VIES nie wyklucza takiej możliwości.

Wnioskodawca jeszcze raz podkreślił, iż w przepisach ustawy o podatku od wartości dodanej brak jest dodatkowych zastrzeżeń co do tego, iż przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów dostawca musi być zidentyfikowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej o właściwym i ważnym numerze VAT-UE. W związku z powyższym, gdyby okazało się, iż dostawca unijny, od którego Wnioskodawca nabył towar, nie jest podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT-UE, to błędnie wykazana przez niego na fakturze handlowej stawka podatku VAT 0% obciąża jedynie dostawcę, a nabywca (w tym przypadku Wnioskodawca) nadal spełniając wszelkie określone w ustawie przesłanki traktuje omawiane nabycie jako wewnątrzwspólnotowe.

W piśmie z dnia 16 listopada 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowany podatnikiem VAT czynnym i w myśl przepisów art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Ponadto kwotę podatku naliczonego stanowi, kwota podatku należnego z tytułu m.in. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wnioskodawca spełnia wszelkie warunki określone w przepisach ustawy o podatku VAT, pozwalające traktować nabycie towarów jako wewnątrzwspólnotowe. W związku z powyższym taka okoliczność rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej, na podstawie której Wnioskodawca wykazuje za dany okres podatek VAT należny oraz naliczony. Mając na względzie powyższe naliczony podatek VAT podlega odliczeniu, powodując obniżenie podatku należnego, jako podatek VAT naliczony od towarów wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Według ust. 2 ww. artykułu ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a - z zastrzeżeniem art. 10;

2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zaznaczyć należy, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Podkreślić jednakże należy, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie – zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Wskazać należy, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,
  

• po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie gra tu roli, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
  
  

W tym miejscu podkreślić należy, iż jednym z warunków wystąpienia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest odpowiedni status dostawcy. Na podstawie art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy, dana czynność może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jeżeli dostawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej innego państwa członkowskiego. Warunki są więc określone podobnie, jak w przypadku nabywcy, z tym jednak, że nie ma w odniesieniu do dostawcy możliwości zastosowania art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy. Zwrócić należy uwagę, że przepis ten nie wymaga posiadania przez dostawcę numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Zatem nie dochodzi do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli dostawca nie jest podatnikiem wykonującym działalność gospodarczą ani podatnikiem podatku od wartości dodanej w innym państwie członkowskim.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zakupu towarów od kontrahentów unijnych, w celu dalszej ich sprzedaży zarówno na terenie kraju jak i poza granicami. Na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jak czynny podatnik VAT-UE. Zakupiony przez Spółkę towar jest transportowany z krajów UE do Polski za pośrednictwem obcych przewoźników (firm transportowych), co potwierdzają dokumenty przewozowe (CMR) oraz towary są nabywane za wynagrodzeniem na terytorium kraju, co wynika bezpośrednio z faktury, potwierdzenia przelewu. Na fakturach dokumentujących zakup zamówionego towaru kontrahent zagraniczny podaje numer VAT-UE nabywcy oraz dostawcy. Pojawiają się jednak sytuacje, w których po dokonaniu weryfikacji numeru VAT-UE podanego przez dostawcę, okazuje się, iż przedmiotowy numer jest nieaktywny.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa towary od kontrahentów unijnych. Towarami, o których mowa powyższej jest obuwie. Wnioskodawca nie nabywa środków transportu, w rozumieniu art. 2 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Podmioty, od których Wnioskodawca nabywa towary (obuwie), zdaniem Zainteresowanego są podatnikami podatku od wartości dodanej (VAT).

W związku z faktem, iż podmioty dokonujące dostawy są podatnikami podatku od wartości dodanej, wskazać należy, iż dostawa towarów nie będzie stanowiła dostawy towarów dokonywanych przez podatnika, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ani podatnika, do którego miałoby zastosowanie podobne zwolnienie.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż nabycie przez Wnioskodawcę przedmiotowych towarów, od kontrahentów mających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, będących podatnikami od wartości dodanej, będzie stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy.

Równocześnie należy podkreślić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają wystąpienia transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, od okoliczności posiadania przez dostawcę właściwego i ważnego numeru identyfikacyjnego dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych. Natomiast zgodnie z ww. przepisami, dokonujący dostawy towarów musi być podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Odnosząc się do obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej należy zauważyć, iż w myśl art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Faktura ta winna być wystawiona zgodnie regulacjami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 24 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ww. rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta. Faktury te można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wobec powyższego, Wnioskodawca w celu udokumentowania przedmiotowych transakcji, tj. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zobowiązany będzie do wystawienia faktur wewnętrznych, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy oraz ww. przepisami powołanego rozporządzenia, w których wykaże podatek należny podlegający odliczeniu, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, pod warunkiem, że nabyte towary będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Jednakże należy zauważyć, iż prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego uzależnione będzie od braku przesłanek negatywnych, wynikających z art. 88 ustawy.

Reasumując, nabycie przez Wnioskodawcę przedmiotowych towarów, od kontrahentów mających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, będących podatnikami od wartości dodanej, będzie stanowiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, pomimo, iż numer VAT-UE podany przez dostawę jest nieaktywny. Wnioskodawca zobowiązany będzie do wystawienia faktur wewnętrznych z podatkiem należnym. Podatek ten będzie podlegał odliczeniu, pod warunkiem, że nabyte towary będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług oraz nie wystąpią przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.