Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1051/12/MR
z 12 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2012 r. (data wpływu 25 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu z tytułu rabatów udzielanych w ramach programu rabatowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie przychodu z tytułu rabatów udzielanych w ramach programu rabatowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jako osoba fizyczna działalność gospodarczą. W ramach tej działalności Wnioskodawca sprzedaje towary (głównie obuwie) za pośrednictwem sklepu internetowego. W ramach tego sklepu Wnioskodawca planuje uruchomić specjalny program rabatowy. Do programu będzie mogła przystąpić każda osoba, która założy konto w sklepie oraz zaakceptuje regulamin programu rabatowego [zwana dalej: Klientem]. Z poziomu panelu Klienta, zaakceptowanie regulaminu będzie wymagało zadeklarowania chęci przystąpienia do programu poprzez kliknięcie w odpowiedni przycisk. Zgodnie z planowanym regulaminem, aby uzyskać rabat, zarejestrowany w programie rabatowym Klient będzie musiał dokonać zakupu w sklepie. Sprzedaż towarów dla Klientów w tym planowanym systemie rabatowym, będzie dokonywana wyłącznie na rzecz osób fizycznych występujących w charakterze konsumenta tj. na potrzeby własne tych osób. Każdy Klient, który przystąpi do programu, będzie miał możliwość zwiększenia rabatu, który przysługiwać mu będzie z uwagi na dokonane przez niego zakupy. Zwiększenie przysługującego danemu Klientowi rabatu nastąpi w przypadku, gdy Klient ten poleci ofertę sklepu innym klientom (np. swoim znajomym, rodzinie). Polecenie oferty sklepu innym osobom, w celu uzyskania dodatkowego rabatu, będzie zależne wyłącznie od woli Klienta. Klienta z Wnioskodawcą nie będzie łączył żaden stosunek prawny typu jakakolwiek umowa o świadczenie usług, zlecenie itp. Dla ułatwienia Klientom możliwości polecenia oferty sklepu innym osobom, Wnioskodawca planuje wprowadzić taki mechanizm polecania, który pozwoli Klientom na wysłanie drogą elektroniczną specjalnie spreparowanego linku, który będzie zachęcał nowego klienta do dokonania zakupu poprzez zaprezentowanie mu wybranego towaru w promocyjnej cenie. Sfinalizowanie zakupu przez nowego klienta spowoduje naliczenie dodatkowego rabatu na koncie osoby polecającej (tj. na koncie Klienta). Osoba polecająca, podczas przygotowywania linku, będzie informowana o wysokości dodatkowego rabatu, który otrzyma w przypadku sfinalizowania zakupu przez nowego Klienta. Dla osób uczestniczących w programie rabatowym (tj. dla Klientów) udostępniane będą specjalne kategorie z towarami, które nie są widoczne dla klientów niezarejestrowanych w programie rabatowym. Rabaty, które naliczą się na koncie Klienta, umożliwią zakup towarów ze sklepu w obniżonej cenie, jednak cena nie zostanie obniżona poniżej wartości 1 zł. Rabaty nie będą obejmowały kosztów przesyłki. Zgodnie z planowanym regulaminem programu rabatowego, rabaty naliczające się na koncie osoby zarejestrowanej w programie rabatowym (tj. na koncie Klienta) nie wykorzystane do kolejnych zakupów w sklepie, będą po pewnym czasie ulegały przedawnieniu. W przypadku upłynięcia terminu ważności rabatu będzie on odejmowany od aktualnego bilansu rabatowego uczestnika programu. Rabaty wykorzystywane do zakupów, będą zużywane chronologicznie - oznacza to, iż najpierw wykorzystywane będą rabaty najstarsze. Program nie będzie służył generowaniu zysków dla jego uczestników (Klientów) - nie będzie dochodziło do wypłaty żadnych świadczeń (w tym także nie będzie możliwa wymiana kwoty uzyskanego rabatu na pieniądze lub inne towary czy usługi). Rabat będzie jedynie obniżał cenę kolejnego kupowanego przez Klienta w sklepie towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy rabat udzielony Klientowi na kolejne zakupy w sklepie w ramach programu rabatowego wskazanego w opisie zdarzenia przyszłego, w związku z dokonanym przez Klienta zakupem, a także dodatkowy rabat (zwiększenie uzyskanego rabatu) dla Klienta związany z dokonanym zakupem przez inną osobę, której zakupy w sklepie polecił Klient, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody „z innych źródeł"?
2. Czy Wnioskodawca udzielając rabatów, o których mowa w pytaniu nr 1 ma obowiązek sporządzenia informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie rabatu na kolejne zakupy w sklepie Klientowi, który występuje w charakterze konsumenta (nie prowadzi działalności gospodarczej, a zakupów dokonuje na własne potrzeby), nie spowoduje powstania po stronie tej osoby przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym. Tym samym w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie on miał obowiązku sporządzenia dla takich Klientów informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o PDOF (na druku PIT-8C).

Zgodnie z brzmieniem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych [dalej: ustawa o PDOF] opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyłączeniem dochodów zwolnionych z opodatkowania. Przepis art. 10 ust. 1 wspomnianej Ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z punktem 9 tego artykułu, źródłem przychodów są także „inne źródła". Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) i inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Powyżej przywołana definicja przychodów z innych źródeł, wskazuje na jej otwarty charakter, a zatem wskazane tam źródła przychodów stanowią jedynie przykładowe wyliczenie. Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF, przychodami są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższe oznacza, iż wszelkie dochody (w tym te z innych źródeł) z wyłączeniem zwolnionych z opodatkowania i tych co do których zaniechano poboru podatku, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Mimo tego, w ocenie Wnioskodawcy rabat kwotowy udzielony Klientowi w ramach opisanego planowanego programu rabatowego nie będzie stanowił dla tego Klienta przychodu do opodatkowania. Istotą udzielenia rabatu jest zmniejszenie ceny produktu kupowanego przez Klienta. Tym samym udzielanie rabatów, zachęca Klienta do dokonywania dalszych zakupów. Jednocześnie, jeżeli Klient zachęci inną osobę do skorzystania z oferty sklepu, dostanie on dodatkowy rabat, w tym sensie, że wartość rabatu już uzyskanego przez Klienta w związku z dokonanym przez niego zakupem, dodatkowo wzrośnie. Wobec tego lojalni Klienci sklepu otrzymają na oferowane przez ten sklep produkty atrakcyjne rabaty. W ocenie Wnioskodawcy tak skonstruowany system rabatów zapewni Klientom neutralność podatkową otrzymanych upustów w cenie towaru. Rabat bowiem jest neutralny podatkowo w sytuacji, gdy krąg osób uprawnionych do zakupów rabatem jest potencjalnie nieograniczony. Nie istnieje bowiem wtedy możliwość przypisania przychodu określonej osobie. Taka właśnie sytuacja będzie miała miejsce w przypadku wdrożenia tego programu rabatowego. Każda bowiem osoba będąca konsumentem będzie mogła przystąpić do tego programu, a jedynym warunkiem przystąpienia będzie zaakceptowanie regulaminu tego programu, który w szczególności określać będzie mechanizm wyliczania wysokości należnego Klientowi rabatu. Tym samym, przyznane świadczenie w postaci rabatu nie będzie miało indywidualnego charakteru. Takie stanowisko, w ocenie Wnioskodawcy wprost koresponduje ze stanowiskami organów podatkowych wyrażonymi w wydanych interpretacjach przepisów prawa podatkowego (przykładowo np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 czerwca 2012 roku o sygn. IPPB1/415-297/12-4/ES lub też w interpretacji wydanej w dniu 25 kwietnia 2012 roku przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi o sygn. IPTPB1/415-55/12-4/AG). Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy skoro:

1. Z Klientami nie łączyłby Wnioskodawcy żaden stosunek prawny (Klienci przystępować będą do programu jedynie przez akceptację regulaminu i nabywać będą produkty jako konsumenci - tj. jako osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, a nabycia dokonywać będą na własne potrzeby);
2. Klienci jedynie jako „wyraz wolnej woli" mogą polecić zakupy w sklepie internetowym innym osobom, co spowoduje, że otrzymają większy rabat na kolejne zakupy w jeśli osoby te dokonają jakiegoś zakupu w tym sklepie - działałoby to wyłącznie jako mechanizm obliczenia wysokości rabatu należnego za zakupy dokonane przez Klienta - innymi słowy Klient dokonuje dla siebie zakupów w - to daje mu prawo do rabatu, ale już wysokość rabatu uzależniona będzie od tego ile tych zakupów Klient dokonał dla siebie, a także czy jakiegoś zakupu dokonała taka osoba, która została przez Klienta zachęcona do zakupów w tym sklepie;
3. Program skierowany byłby do każdego potencjalnego Klienta, który zaakceptuje regulamin programu rabatowego;
4. Program nie będzie służył generowaniu zysków dla jego uczestników (Klientów) - nie będzie dochodziło do wypłaty żadnych świadczeń (w tym także nie będzie możliwa wymiana kwoty uzyskanego rabatu na pieniądze lub inne towary czy usługi). Rabat będzie jedynie obniżał cenę kolejnego kupowanego w sklepie towaru przez Klienta;
5. Rabat przyznany Klientowi nie będzie obejmował 100% wartości towaru oferowanego w systemie rabatowym; to taki rabat nie spowoduje w ogóle powstania przychodu po stronie Klienta, wobec czego brak byłoby obowiązku zgłoszenia do urzędu skarbowego wartości uzyskanego rabatu.

Tym samym, po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek sporządzania imiennej informacji (o którym mowa w art. 42a ustawy o PDOF) na druku PIT-8C dla każdego z Klientów, którzy uzyskają rabat na kolejne zakupy w sklepie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 9 ww. ustawy, ustawodawca jako źródła przychodów wskazał pozarolniczą działalność gospodarczą oraz inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w cytowanym przepisie sformułowania „w szczególności” oznacza, że wyliczenie zawarte w przepisie jest jedynie wyliczeniem przykładowym.

Tym samym przychodami z innych źródeł mogą być inne jeszcze przychody niż wymienione w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 42a ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (PIT–8C).

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w ramach programu rabatowego będzie udzielał klientom swojego sklepu internetowego rabatów obniżających cenę kupowanych przez nich towarów. Do programu będzie mogła przystąpić każda osoba, która założy konto w sklepie oraz zaakceptuje regulamin. Program nie będzie służył generowaniu zysków dla jego uczestników (Klientów) - nie będzie dochodziło do wypłaty żadnych świadczeń (w tym także nie będzie możliwa wymiana kwoty uzyskanego rabatu na pieniądze lub inne towary czy usługi).

Rabat, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996). W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r., Nr 97, poz. 1050 ze zm.) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów, w tym także tych wydanych z rabatem, a udzielony rabat nie stanowi dla konsumenta przychodu.

Uwzględniając powyższe, jeśli w rzeczywistości – jak wskazano we wniosku – krąg uprawnionych do zakupów z rabatem będzie potencjalnie nieograniczony oraz warunki udzielania rabatów będą jednakowe dla wszystkich uczestników programu, to nie powstanie u nich przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawienia stosownych informacji podatkowych.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli więc przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.