Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-676/12/WRz
z 10 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 30 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 28 sierpnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła i sposobu opodatkowania przychodu (dochodu) z planowanej sprzedaży wskazanych we wniosku nieruchomości gruntowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła i sposobu opodatkowania przychodu (dochodu) z planowanej sprzedaży wskazanych we wniosku nieruchomości gruntowych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 sierpnia 2012 r. Znak: IBPP1/443-574/12/ES, IBPBI/1/415-676/12/WRz, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 28 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielką gruntów (dalej: „Nieruchomości”), w skład których wchodzi kilka działek, nabytych przez Nią w 1990 roku w drodze spadku. W 2010 roku Wnioskodawczyni po raz pierwszy zarejestrowała indywidualną działalność gospodarczą i postanowiła prowadzić działalność developerską. W związku z tym, na jednej z działek wybudowała budynek mieszkalny z przeznaczeniem na sprzedaż. W 2012 roku zakończyła budowę tego budynku i prowadzi jego sprzedaż. Wnioskodawczyni planowała również budowę kolejnych budynków mieszkalnych na pozostałych działkach, w związku z tym przygotowany został projekt architektoniczny i uzyskane zostało pozwolenie na budowę. Jednakże z uwagi na powszechnie panujący kryzys na rynku nieruchomości (groźba ponoszenia strat), brak źródeł dalszego finansowania kapitałochłonność działalności Wnioskodawczyni oraz brak chęci do ponoszenia osobistego ryzyka (jako osoby fizycznej) za prowadzoną działalność gospodarczą, Wnioskodawczyni postanowiła, że po sprzedaniu pierwszego budynku (wraz z działką) zlikwiduje działalność gospodarczą. Nieruchomości, których jest właścicielką nie zostały przyjęte do składników majątkowych prowadzonego przez Wnioskodawczynię przedsiębiorstwa, z wyjątkiem jednej działki, na której został wybudowany budynek przeznaczony do sprzedaży. W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 23 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni wskazała m.in., iż:

• ze względu na szczególny charakter nabycia tj. spadek, nie mogła mieć żadnych konkretnych planów, co do celu w jakim nieruchomość została nabyta. W szczególności, że w momencie nabycia spadku chodziła jeszcze do szkoły. W konsekwencji nabycie nieruchomości nie zostało dokonane w celu zbycia a co ważniejsze Wnioskodawczyni nabyła własność nie w wyniku podjętych przez siebie celowych działań mających na celu jej nabycie. Ponieważ jednak nieruchomość była nieprzydatna Wnioskodawczyni, a z jej utrzymaniem wiązały się koszty (podatki lokalne, utrzymanie nieruchomości w porządku), to zapadała decyzja o jej zbyciu. Z braku odpowiednich ofert zakupu działek uruchomiona została działalność gospodarcza i budowa pierwszego budynku, bowiem tak dużej działki nikt nie chciał nabyć w całości, zwłaszcza że przeznaczona była wyłącznie na cele rolne,
• do momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej, nieruchomość stała pusta i niezagospodarowana (łąka). Wnioskodawczyni nie prowadziła wcześniej innej działalności gospodarczej, ani nie wykorzystywała tej działki na cele rolne,
• celem realizacji budowy pierwszego budynku nieruchomość została podzielona na 5 działek Wynikało to z faktu, że Wnioskodawczyni zamierzała wybudować jeden budynek przeznaczony do sprzedaży a warunkiem prawnym tego było wydzielenie niezależnych działek,
• cztery pozostałe (niezagospodarowane) działki, ma zbyć na rzecz jednego nabywcy,
• powodem podziału nieruchomości była realizacja pierwszego budynku. Celem zaś sprzedaży jest to, że Wnioskodawczyni stała się właścicielką ww. nieruchomości w sposób niezamierzony, tj. w drodze spadku. Nieruchomość ta nie jest Wnioskodawczyni do niczego potrzebna. Ponieważ prowadzenie działalności gospodarczej obarczone jest zbyt dużym ryzykiem, a Wnioskodawczyni nie ma doświadczenia w tej branży i nie jest profesjonalistą, postanowiła również zakończyć prowadzenie działalności gospodarczej. Zatem nie ma żadnego celu aby być dalej właścicielką tej nieruchomości,
• dwie działki zostały częściowo zagospodarowane - prace ziemne, wykonano fundamenty, lecz prace zostały przerwane. Istotne, że prace te wykonano przede wszystkim celem umożliwienia zasiedlenia zrealizowanego pierwszego budynku - w przeciwnym razie w praktyce nie byłoby możliwe sprzedanie pierwszego budynku. Pozostałe działki są zachowane w stanie pierwotnym. Na dzień sprzedaży na żadnej ze sprzedawanych działek nie będzie, ani budynków, ani budowli w rozumieniu prawa budowlanego. Zgodnie z miejscowym planem działki mają charakter budowlany - przeznaczenie: budownictwo jednorodzinne lub pensjonaty,
• w związku z realizacją pierwszego budynku została zrealizowana przez zakład energetyczny stacja traffo, z której doprowadzono niskie napięcie dla zrealizowanego budynku i z której mogą być zasilone inne budynki (stacja traffo ma służyć poprawie zasilenie w energię elektryczną całej okolicy, a nie tylko przedmiotowych nieruchomości). Podobna sytuacja jest z siecią gazową, realizowaną na koszt zakładu gazowniczego - w związku z jej dotychczasowym brakiem. Istotne jest jednak to, że powyższa infrastruktura nie została zrealizowana i nie stanowi własności Wnioskodawczyni. Wynikającym wprost z przepisów prawa energetycznego obowiązkiem dostawców energii jest zbudowanie infrastruktury, z której każdy może korzystać.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W jaki sposób należy rozliczać w przyszłości podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ przedmiotowe nieruchomości stanowią Jej prywatny majątek, a w chwili sprzedaży upłynie więcej niż 5 lat od ich nabycia i będzie je zbywała jako osoba prywatna nie prowadząca działalności gospodarczej, to zbycie nieruchomości będzie zwolnione z podatku dochodowego. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w roku 1990. Zgodnie z art. 7 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. 2006 r., Nr 217, poz. 1588), do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych do dnia 31 grudnia 2006 roku stosuje się zasady określone w ustawie PIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawy PIT) w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., źródłem przychodów jest, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2 ustawy PIT, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Zatem a contrario, jeżeli zbycie nieruchomości następuje po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, to przychód z takiej transakcji nie podlega opodatkowaniu podatkiem PIT. Z uwagi na fakt, iż nabycie ww. nieruchomości nastąpiło w roku 1990, to w momencie zbycia jej upłynie ponad 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawczyni, zbycie nieruchomości nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem PIT. Jak twierdzi Wnioskodawczyni, zbycie Nieruchomości nie nastąpi również w ramach działalności gospodarczej. Nieruchomość została nabyta w drodze spadku, a nie w celu odsprzedaży, a zatem jej sprzedaż nie nastąpi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W szczególności, podstawą do uznania, iż przychód ze sprzedaży Nieruchomości będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej nie może być art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy PIT. Zgodnie z art. 14 ust 2 pkt 1 ustawy PIT, przychodami z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związanej z działalnością gospodarczą składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi,

ujętych ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Nieruchomości stanowią grunty, a w konsekwencji nie są środkami trwałymi, a zatem nie są objęte regulacją zawartą w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy PIT i przepis ten nie może stanowić podstawy do zakwalifikowania przychodów ze zbycia nieruchomości jako przychodów z działalności gospodarczej. Tymczasem jak wskazała Wnioskodawczyni w stanie faktycznym wniosku o interpretację, Nieruchomości nie zostały przyjęte do składników majątkowych prowadzonego przedsiębiorstwa. Zatem również z tego względu przychód ze sprzedaży nieruchomości nie powinien być kwalifikowany jako przychód z działalności gospodarczej.

Reasumując, Wnioskodawczyni stwierdziła, iż zbycie nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat od ich nabycia oraz nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej, lecz w ramach zarządu majątkiem osobistym, to nie będzie ono podlegało opodatkowaniu podatkiem PIT.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawczyni powołała interpretacje indywidualne wydane przez :

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 marca 2012 r. Znak: IPPB2/415-173/12-3/AS,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 13 marca 2012 r. Znak: IPTPB2/415-772/11-4/Akr,

oraz wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1151/10 oraz z dnia 8 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 1545/10.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. , poz. 361 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie.

Przy czym, stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 12 lit a ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., iż w 2010 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej (działalność deweloperską), w ramach której na nieruchomości gruntowej, nabytej w 1990 r. w drodze spadku wybudowała budynek mieszkalny przeznaczony do sprzedaży. Na potrzeby budowy nieruchomość gruntowa nabyta w drodze spadku została podzielona na pięć działek, a ww. budynek został wybudowany na jednej z nich. Na pozostałych działkach Wnioskodawczyni planowała również wybudować budynki mieszkalne, w związku z czym sporządzony został projekt architektoniczny oraz uzyskano pozwolenie na budowę. Po sprzedaży ww. budynku Wnioskodawczyni zamierza zlikwidować prowadzoną działalność gospodarczą, a następnie dokonać, zbycia pozostałych nieruchomości gruntowych na rzecz jednego nabywcy. Przy czym, dwie z ww. działek zostały częściowo zagospodarowane: wykonano prace ziemne oraz fundamenty. W związku z budową przedmiotowego budynku wykonana została przez zakład energetyczny stacja trafo, mogąca służyć całej okolicy. Wykonano także sieć gazową. Ww. infrastruktura nie stanowi własności Wnioskodawczyni.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż z uwagi na:

• charakter prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej – działalność deweloperska,
• zamiar budowy na pozostałych nieruchomościach gruntowych budynków mieszkalnych,
• podjęte przez Wnioskodawczynię działanie polegające na: podziale nieruchomości gruntowych, przygotowaniu projektu architektonicznego, uzyskaniu pozwolenia na budowę, przeprowadzeniu na niektórych z ww. działek prac ziemnych oraz wybudowanie fundamentów,
  
  

stwierdzić należy, iż wskazane we wniosku nieruchomości gruntowe, mające być przedmiotem planowanego zbycia stanowią składniki majątku prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Nie są to jednak składniki majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc środki trwałe, lecz składniki majątku, które na skutek zaistnienia wskazanych powyżej, a przedstawionych we wniosku okoliczności noszą cechy towarów handlowych.

W konsekwencji ich sprzedaż, jaka ma nastąpić po zakończeniu prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, jako sprzedaż składników pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej, stanowić będzie przychód, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc przychód ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, o ile sprzedaż ta nastąpi przed upływem, sześcioletniego terminu , określonego w art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a) ww. ustawy. Zważyć przy tym należy, iż w cyt. art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca nie zawarł zastrzeżenia, iż przepis ten stosuje się wyłącznie do składników majątku ujętych w ewidencji środków trwałych, bądź składników, od których dokonywano odpisów amortyzacyjnych. Z treści art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a) ww. ustawy, jednoznacznie wynika, iż odpłatne zbycie składników majątku prowadzonej uprzednio działalności gospodarczej, pozostałego na dzień likwidacji działalności gospodarczej, generuje przychód z tej działalności.

Zauważyć również należy, iż zgodnie z art. 24 ust. 3a ww. ustawy, w razie likwidacji działalności gospodarczej, w tym także w formie spółki niebędącej osobą prawną, lub wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną, sporządza się wykaz składników majątku na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub na dzień wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Wykaz powinien zawierać co najmniej następujące dane: liczbę porządkową, określenie (nazwę) składnika majątku, datę nabycia składnika majątku, kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku oraz kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów, wartość początkową, metodę amortyzacji, sumę odpisów amortyzacyjnych oraz wysokość wypłaconych środków pieniężnych należnych wspólnikom z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną na dzień wystąpienia lub likwidacji.

Zatem, treść art. 24 ust. 3a ww. ustawy, nakłada na podatników likwidujących prowadzoną przez nich pozarolniczą działalność gospodarczą obowiązek sporządzenia wykazu składników majątku na dzień likwidacji tej działalności, a więc wykazu zawierającego wszystkie składniki majątku pozostałe na dzień likwidacji działalności gospodarczej. Dotyczy to więc także wskazanych we wniosku nieruchomości gruntowych, niezależnie od tego, czy stanowiły one środki trwałe w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując, przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży przedmiotowych nieruchomości gruntowych, będzie przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychód ten nie będzie mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

W związku z powyższym, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do interpretacji powołanych we wniosku wskazać należy, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które wystąpiły z wnioskami o ich wydanie. Nie mogą więc rodzić skutków prawnych w przedmiotowej sprawie. Co równie istotne, interpretacje te zostały wydane w odmiennych stanach faktycznych, niż będący przedmiotem złożonego przez Wnioskodawczynię wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Odnośnie przytoczonych we wniosku wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdzić należy, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach, które nie są tożsame ze sprawą Wnioskodawczyni przedstawioną w niniejszym wniosku.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.