2012.12.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-970/12-2/MP
z 7 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28.09.2012 r. (data wpływu 01.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla świadczonych przez Spółkę usług na rzecz Ubezpieczycieli – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.10.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla świadczonych przez Spółkę usług na rzecz Ubezpieczycieli.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Sp. z o.o. (dalej: Spółka, W., Wnioskodawca) jest podmiotem posiadającym status agenta ubezpieczeniowego w rozumieniu przepisów ustawy z 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.; dalej: ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym). Spółka spełnia warunki określone przepisami tej ustawy dla wykonywania czynności agencyjnych oraz jest wpisana do rejestru agentów ubezpieczeniowych prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego.

Spółka prowadzi działalność na rynku ubezpieczeniowym w oparciu o współpracę z brokerami oraz zakładami ubezpieczeniowymi poprzez organizację sieci partnerskiej W. (dalej: Sieć). Spółka zawiera umowy o współpracę z pośrednikami ubezpieczeniowymi posiadającymi zezwolenie na wykonywanie czynności brokerskich (dalej: Brokerzy) oraz z zakładami ubezpieczeń (dalej: Ubezpieczyciele). Na mocy zawieranych umów zarówno Ubezpieczyciele jak i Brokerzy przystępują do Sieci. Zgodnie z umowami zawartymi z Brokerami, Spółka udostępnia przystępującym do Sieci Brokerom konkurencyjne produkty ubezpieczeniowe (do których zasadniczo nie mają dostępu pośrednicy niezrzeszeni w Sieci). Z kolei, na bazie umów zawieranych z Ubezpieczycielami, W. zapewnia dystrybucję (za pośrednictwem Brokerów zrzeszonych w Sieci) produktów ubezpieczeniowych oferowanych przez tych Ubezpieczycieli, w tym w szczególności przygotowanych przez nich produktów na specjalnych (atrakcyjnych) warunkach wyłącznie dla Sieci.

Istotą usług świadczonych przez W. na rzecz Ubezpieczycieli jest umożliwienie i organizacja współpracy pomiędzy tymi Ubezpieczycielami a niezależnymi Brokerami w celu zwiększenia sprzedaży produktów ubezpieczeniowych. Działalność Spółki polega na pośredniczeniu w sprzedaży produktów ubezpieczeniowych pomiędzy Ubezpieczycielami a Brokerami w zakresie dystrybucji produktów ubezpieczeniowych i wspieraniu Brokerów w procesie pozyskiwania klientów.

W ramach organizowanej sieci współpracy W. będzie podejmował w szczególności następujące działania:

prowadzenie z Ubezpieczycielami negocjacji w zakresie ustalenia najkorzystniejszych warunków produktów ubezpieczeniowych, jakie będą udostępniane Brokerom zrzeszonym w Sieci, a następnie zaoferowane przez Brokerów klientom poszukującym ochrony ubezpieczeniowej (na podstawie konkretnych umów ubezpieczeniowych),
przekazywanie Brokerom oferty ubezpieczeniowej przygotowanej przez Ubezpieczycieli specjalnie dla Brokerów zrzeszonych w Sieci,
udzielenie Brokerom wsparcia promocyjnego, sprzedażowego oraz technicznego (briefingi, spotkania informacyjne) w odniesieniu do produktów ubezpieczeniowych oferowanych przez Ubezpieczycieli zrzeszonych w Sieci,
wyszukiwanie oraz nawiązywanie współpracy z jak największą liczbą Brokerów prowadzących profesjonalną działalność na lokalnym rynku ubezpieczeń, którzy będą oferowali klientom preferencyjne produkty Ubezpieczycieli.

Podstawowym celem działalności W. jest stworzenie platformy współpracy między Ubezpieczycielami a Brokerami (którzy zgodnie z branżowymi przepisami prawa nie mogą podejmować bezpośredniej współpracy Ubezpieczycielami), umożliwiającej Ubezpieczycielom dotarcie do jak największej grupy klientów i zawarcie jak największej liczby umów ubezpieczeniowych.

W zamian za wykonywanie przedmiotowych usług, Wnioskodawca otrzymuje od Ubezpieczycieli (i) comiesięczne wynagrodzenie w formie prowizji kalkulowanej jako ustalony procent składki otrzymanej i/lub zainkasowanej przez Ubezpieczyciela z tytułu danej umowy zawartej przez Brokera w ramach Sieci oraz jest uprawniony do (ii) corocznego udziału w zysku z tytułu współpracy w ramach Sieci (wysokość udziału w zysku będzie uzależniona od poziomu szkodowości w poszczególnych grupach).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie :

Czy usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Ubezpieczycieli korzystają ze zwolnienia z VAT ?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi wykonywane przez niego na rzecz Ubezpieczycieli w ramach Sieci korzystają ze zwolnienia z VAT. Czynności wykonywane przez Spółkę stanowią bowiem usługę pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych. Powyższy przepis wskazuje, że zwolnienie z podatku VAT obejmuje nie tylko świadczenie usługi głównej (np. usługi ubezpieczeniowej), ale też usługi pośrednictwa w sprzedaży usługi głównej, przy czym przepisy ustawy o VAT nie definiują co należy rozumieć przez „usługę pośrednictwa”.

Definicja takiego pojęcia została jednak dokonana przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. W tym zakresie Spółka pragnie wskazać na interpretację indywidualną z dnia 18 stycznia 2012 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP2/4441-78/1l-3/SJ), zgodnie z którą, „(...) dla uznania danych usług za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, istotne jest aby podejmowane przez usługodawcę czynności miały na celu pośredniczenie w kontakcie pomiędzy dwoma - potencjalnymi — stronami umowy ubezpieczeniowej i były nakierowane na doprowadzenie do zawarcia umowy ubezpieczenia”. Podobnie wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 3 marca 2012 r. (sygn. IPPP1/443-111/12-2/Igo). Ponadto, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 28 czerwca 2012 r. (sygn. IPPP1/443-292/12-2/EK) odnoszącej się do kwestii pośrednictwa ubezpieczeniowego stwierdził „ aby czynności te można było zaliczyć do czynności pośredniczących konieczne jest, aby wywoływały lub miały na celu wywołanie skutku dla wszystkich stron transakcji, innymi słowy konieczne jest, aby skutek tych czynności odnalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami”.

Tym samym, podstawą do uznania, że dane usługi stanowią pośrednictwo ubezpieczeniowe jest stwierdzenie, że wykonywane czynności zmierzają do doprowadzenia do zawarcia umowy ubezpieczenia pomiędzy ubezpieczycielem a klientem.

Również w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, charakter usług oraz ich rezultat (zawarcie umowy ubezpieczenia) są wskazywane jako czynniki determinujące kwalifikację czynności jako usług pośrednictwa do usług ubezpieczeniowych. I tak w wyroku z 3 kwietnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (sygn. I SA/Po 4/12), orzekł, iż „(…) istotą i celem tych usług jest skojarzenie dwóch stron i doprowadzenie do zawarcia umowy między użytkownikiem, a instytucją finansową. (...) Celem jej działalności jest uczynić wszystko co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę, przy czym Spółka (pośrednik) nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Działanie takie, zdaniem Sądu, wyczerpuje znamiona pojęcia „pośrednictwo”.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, dla uznania określonych czynności za pośrednictwo w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, kluczowe jest, aby wykonywane czynności (i) miały na celu pośredniczenie pomiędzy stronami umowy ubezpieczeniowej oraz (ii) były ukierunkowane na doprowadzenie do zawarcia stosunku ubezpieczenia. Istotnym elementem usług pośrednictwa jest zatem wykonywanie czynności zmierzających do zawarcia przez zainteresowane strony umowy ubezpieczenia (np. organizowanie pośrednictwa pomiędzy ubezpieczycielami a innymi pośrednikami ubezpieczeniowymi, którzy kontaktują się bezpośrednio z potencjalnymi klientami).

W ocenie Wnioskodawcy usługi wykonywane przez Spółkę na rzecz Ubezpieczycieli w ramach Sieci spełniają wymienione powyżej przesłanki. Dzięki tworzonej Sieci i podejmowanym przez W. działaniom możliwe jest wyszukiwanie i kontaktowanie Klientów z Ubezpieczycielami (pośrednio poprzez Brokerów zrzeszonych w Sieci). Efektem takiej działalności jest doprowadzenie do zawarcia umów ubezpieczeniowych przez Ubezpieczycieli współpracujących w ramach Sieci. Tym samym, Spółka przyczynia się do zawierania umów ubezpieczeniowych przy wykorzystaniu relacji posiadanych ze zrzeszonymi w Sieci Brokerami i Ubezpieczycielami. Zarówno przyjęta struktura współpracy (Sieć), jak i podejmowane przez Spółkę działania są ukierunkowane na zawarcie jak największej ilości umów ubezpieczenia.

Istotną okolicznością potwierdzającą prawidłowość kwalifikacji usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Ubezpieczycieli jako usług pośrednictwa ubezpieczeniowego jest fakt, że należne Wnioskodawcy wynagrodzenie od Ubezpieczyciela za wykonane usługi jest uzależnione wyłącznie od wartości składek pobranych/zainkasowanych z tytułu faktycznie zawartych umów ubezpieczenia w ramach Sieci. Fakt ten potwierdza, iż w interesie Spółki jest doprowadzenie do zawarcia jak największej liczby umów ubezpieczenia.

Mając powyższe na uwadze, w opinii Wnioskodawcy, usługi realizowane przez niego na rzecz Ubezpieczycieli stanowią usługi pośrednictwa do usług ubezpieczeniowych i w konsekwencji korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Z treści art. 43 ust. 13 ustawy wynika, iż zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Ponadto, w świetle art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

czynności ściągania długów, w tym factoringu;
usług doradztwa;
usług w zakresie leasingu.

Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą. W myśl art. 135 ust. 1 lit. a) Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje : transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych. Natomiast, „czynność ubezpieczeniowa”, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy. Czynność ubezpieczeniowa, w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia od podatku, a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe TSUE w sprawie C-8/01 orzekł, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu, iż ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skandia C-240/99, paragraf 37).

Trybunał wprawdzie orzekł, że wyrażenie „transakcje ubezpieczeniowe” nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochronę, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przyjmuje na siebie ryzyko objęte w ubezpieczeniu (sprawy: Card Protection Plan, paragraf 22 i Skandia, paragraf 38).

W akapicie 41 sprawy Skandia Trybunał podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych zawartą w akapicie 39 niniejszego wyroku okazuje się, iż tożsamość osoby, której świadczy się usługę, jest istotna w rozumieniu definicji rodzaju usług objętych artykułem 13B(a) Szóstej Dyrektywy i że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest podmiotem posiadającym status agenta ubezpieczeniowego w rozumieniu przepisów ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, prowadzi działalność na rynku ubezpieczeniowym w oparciu o współpracę z brokerami oraz zakładami ubezpieczeniowymi poprzez organizację Sieci Partnerskiej. Zgodnie z umowami zawartymi z Brokerami, Spółka udostępnia przystępującym do Sieci Brokerom konkurencyjne produkty ubezpieczeniowe (do których zasadniczo nie mają dostępu pośrednicy niezrzeszeni w Sieci). Z kolei, na bazie umów zawieranych z Ubezpieczycielami, Wnioskodawca zapewnia dystrybucję (za pośrednictwem Brokerów zrzeszonych w Sieci) produktów ubezpieczeniowych oferowanych przez tych Ubezpieczycieli, w tym w szczególności przygotowanych przez nich produktów na specjalnych (atrakcyjnych) warunkach wyłącznie dla Sieci.

W ramach organizowanej sieci współpracy Wnioskodawca podejmuje następujące działania:

prowadzenie z Ubezpieczycielami negocjacji w zakresie ustalenia najkorzystniejszych warunków produktów ubezpieczeniowych, jakie będą udostępniane Brokerom zrzeszonym w Sieci, a następnie zaoferowane przez Brokerów klientom poszukującym ochrony ubezpieczeniowej (na podstawie konkretnych umów ubezpieczeniowych),
przekazywanie Brokerom oferty ubezpieczeniowej przygotowanej przez Ubezpieczycieli specjalnie dla Brokerów zrzeszonych w Sieci,
udzielenie Brokerom wsparcia promocyjnego, sprzedażowego oraz technicznego (briefingi, spotkania informacyjne) w odniesieniu do produktów ubezpieczeniowych oferowanych przez Ubezpieczycieli zrzeszonych w Sieci,
wyszukiwanie oraz nawiązywanie współpracy z jak największą liczbą Brokerów prowadzących profesjonalną działalność na lokalnym rynku ubezpieczeń, którzy będą oferowali klientom preferencyjne produkty Ubezpieczycieli.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku świadczonych przez niego usług na rzecz Ubezpieczycieli.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie wykonuje czynności ubezpieczeniowych. Czynność ubezpieczeniowa, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy. Zainteresowany nie występuje w roli ubezpieczyciela, który w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia będzie zobowiązany do świadczenia na rzecz ubezpieczonego klienta.

Zauważyć należy, iż „czynność ubezpieczeniowa”, w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między ubezpieczycielem, który na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług może korzystać ze zwolnienia z tego podatku a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym. Natomiast z opisu sprawy wynika, iż między Wnioskodawcą a klientami nie zaistnieje żaden stosunek prawny ubezpieczenia.

Wnioskodawca nie świadczy również usług reasekuracyjnych, polegających na wykonywaniu czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż prawodawca zwolnił od podatku również usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Ani ustawa o podatku od towarów i usług ani Dyrektywa 112 nie definiują pojęcia „pośrednictwa”. Zgodnie z definicją słownikową, przez pośrednictwo rozumie się „działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy”. W kontekście tej definicji, pośrednictwo w świadczeniu usług ubezpieczeniowych obejmowałoby działalność pośrednika mającą na celu porozumienie się pomiędzy Klientami a firmą ubezpieczeniową, skojarzenie tych kontrahentów w celu zawarcia przez nich umowy ubezpieczenia.

Pojęcie „pośrednictwa” było także przedmiotem rozważań TS UE. W wyroku z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 Commissioners of Customs & Excise and CSC Financial Services Ltd, TS UE orzekł, że pojęcie to obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. Działalność ta może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych. Celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy [paragraf 39 wyroku w sprawie C-235/00]. TS UE wskazał dalej, że nie stanowi pośrednictwa sytuacja, w której jedna ze stron powierza drugiej tylko dopełnianie formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak dostarczanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie oraz przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, które stanowiłyby zasadniczy przedmiot umowy. W takiej sytuacji zleceniobiorca zajmuje tę samą pozycję co strona sprzedająca produkt finansowy i w związku z tym nie jest pośrednikiem, który nie powinien być stroną umowy dotyczącej produktu finansowego [paragraf 40 wyroku w sprawie C-235/00].

Z kolei, w sprawie C-453/05 TSUE stwierdził, że „pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy.
• przekazywanie Brokerom oferty ubezpieczeniowej przygotowanej przez Ubezpieczycieli specjalnie dla Brokerów zrzeszonych w Sieci,
• udzielenie Brokerom wsparcia promocyjnego, sprzedażowego oraz technicznego (briefingi, spotkania informacyjne) w odniesieniu do produktów ubezpieczeniowych oferowanych przez Ubezpieczycieli zrzeszonych w Sieci,
• wyszukiwanie oraz nawiązywanie współpracy z jak największą liczbą Brokerów prowadzących profesjonalną działalność na lokalnym rynku ubezpieczeń, którzy będą oferowali klientom preferencyjne produkty Ubezpieczycieli.

W konsekwencji, w świetle orzecznictwa TS UE „usługa pośrednictwa” powinna mieć następujące cechy:

pośrednik nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i jego działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów,
strona transakcji finansowej wypłaca pośrednikowi wynagrodzenie za świadczoną przez niego usługę pośrednictwa,
celem działań pośrednika jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę (a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy),
czynności pośrednika nie ograniczają się do dopełnienia formalności administracyjnych związanych z umową,

Kierując się treścią ww. orzeczeń należy stwierdzić, że istotą pośrednictwa ubezpieczeniowego jest wyszukiwanie klientów ubezpieczeniowych i kontaktowanie ich z ubezpieczycielem co nie oznacza, że inne czynności nie mogą być uznane za pośrednictwo ubezpieczeniowe. Działalność pośrednictwa ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy dotyczącej produktu ubezpieczeniowego. Powinna to być usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo ma na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca zawiera umowy agencyjne z Ubezpieczycielami, istotą których jest umożliwienie i organizacja współpracy pomiędzy tymi Ubezpieczycielami a niezależnymi Brokerami w celu zwiększenia sprzedaży produktów ubezpieczeniowych. Działalność Wnioskodawcy polega na pośredniczeniu w sprzedaży produktów ubezpieczeniowych pomiędzy Ubezpieczycielami a Brokerami w zakresie dystrybucji produktów ubezpieczeniowych, a w szczególności na: prowadzeniu z Ubezpieczycielami negocjacji w zakresie ustalenia najkorzystniejszych warunków produktów ubezpieczeniowych, jakie będą udostępniane Brokerom zrzeszonym w Sieci, przekazywaniu Brokerom oferty ubezpieczeniowej przygotowanej przez Ubezpieczycieli specjalnie dla Brokerów zrzeszonych w Sieci, udzielaniu Brokerom wsparcia promocyjnego, sprzedażowego oraz technicznego (briefingi, spotkania informacyjne) w odniesieniu do produktów ubezpieczeniowych oferowanych przez Ubezpieczycieli, wyszukiwaniu oraz nawiązywaniu współpracy z jak największą liczbą Brokerów prowadzących profesjonalną działalność na lokalnym rynku ubezpieczeń, którzy będą oferowali klientom preferencyjne produkty Ubezpieczycieli.

Wnioskodawca będzie wykonywał różnego rodzaju czynności zmierzające do wyszukiwania i nawiązywania współpracy z Brokerami oraz koordynowania współpracy pomiędzy Ubezpieczycielami a niezależnymi Brokerami . Usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą w rezultacie rozumiane jako usługi menadżerskie - polegające na wspieraniu Brokerów prowadzących profesjonalną działalność na lokalnym rynku ubezpieczeń w odniesieniu do produktów ubezpieczeniowych oferowanych przez Ubezpieczycieli - bez wchodzenia w stosunki umowne z ubezpieczonymi. Innymi słowy, nie zmierzają one do zawarcia umowy pomiędzy klientem a Ubezpieczycielem, a jedynie obejmują obsługę pewnych procesów związanych ze świadczeniem przez Ubezpieczyciela usług ubezpieczeniowych. Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Ubezpieczyciela nie stanowią usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając treść złożonego wniosku stwierdzić należy, iż to czynności wykonywane przez Brokerów, którzy dokonują sprzedaży produktów ubezpieczeniowych oferowanych przez Ubezpieczycieli, można uznać za usługi pośrednictwa, natomiast usługi świadczone przez Wnioskodawcę szczegółowo wymienione powyżej, będą stanowiły jedynie element usług pośrednictwa w świadczeniu tych usług. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę w istocie są czynnościami pobocznymi, pomocniczymi, stanowiącymi jedynie wsparcie dla usług głównych tj. usług pośrednictwa ubezpieczeniowego i z punktu widzenia nabywcy usługi ubezpieczeniowej pozostają bez znaczenia. Czynności takie są wyłącznie pochodną czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego i należy je traktować w oderwaniu od nich, jako odrębne elementy związane z pośrednictwem. W odniesieniu do ww. czynności zastosowanie będzie miał art. 43 ust. 14 ustawy, na mocy którego będą one wyłączone ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W konsekwencji usługi świadczone przez Wnioskodawcę należy opodatkować stawką VAT w wysokości 23% ponieważ ani w ustawie VAT, ani też w aktach wykonawczych do tej ustawy nie przewidziano stawki preferencyjnej dla usług opisanych we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin