Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-564/12-4/12-S/TS
z 17 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

W związku ze skargą Pana, reprezentowanego przez pełnomocnika radcę prawnego, z dnia 21 listopada 2012 r. (data wpływu 26 listopada 2012 r.), do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 29 października 2012 r., Nr IPTPB2/415-564/12-3/TS, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółkę kapitałową mającą siedzibę na terytorium Cypru, doręczoną w dniu 5 listopada 2012 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) w związku z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 29 października 2012 r., Nr IPTPB2/415-564/12-3/TS, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na wniosek Pana z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.), wydał indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 29 października 2012 r. Nr IPTPB2/415-564/12-3/TS, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółkę kapitałową mającą siedzibę na terytorium Cypru stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy zawarte w ww. wniosku było nieprawidłowe.

We wniosku z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.) przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe: Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje zostać udziałowcem w cypryjskiej spółce kapitałowej, która będzie zarejestrowana w cypryjskim rejestrze handlowym. Założona spółka (dalej „Spółka cypryjska”) będzie spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, założoną w formie prawnej (Private Company Limited by Shares), zgodnie z prawem cypryjskim. Spółka tego typu ma osobowość prawną i siedzibę na terenie Republiki Cypryjskiej, jest cypryjskim rezydentem podatkowym i podlega tam opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, z zastrzeżeniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania dochodów i majątku, których stroną jest Cypr.

Planowanym jest, że Spółka cypryjska dokonywać będzie na rzecz Wnioskodawcy wypłaty dywidend lub też (jeśli taka możliwość zostanie przewidziana) zaliczek na poczet dywidend.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku otrzymania dywidendy (zaliczki na dywidendę) od spółki z Cypru, przy obliczaniu wysokości podatku podlegającego zapłacie na terytorium Polski, podatek może zostać pomniejszony o podatek, jaki może być nałożony przez państwo cypryjskie, czyli o podatek 10% wartości dywidendy (zaliczki na dywidendę), niezależnie od tego, czy podatek ten został faktycznie zapłacony na Cyprze?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, w której uzyska On dywidendę (zaliczkę na dywidendę) wypłacaną przez spółkę cypryjską będzie miał prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce kwoty równej 10% wartości dywidend (zaliczki na dywidendę) brutto bez względu na to czy podatek od tych dywidend (zaliczek na dywidendę) został faktycznie zapłacony na Cyprze.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm. - zwanej dalej „ustawa o PIT”) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia ich źródeł (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z polskim ustawodawstwem podstawowa stawka podatku od dywidendy wypłacanej osobie fizycznej wynosi 19% (art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT). Jednak zgodnie z art. 30a ust. 2 ustawy o PIT, przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 10 ust. 1 i 2 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z dnia 8 grudnia 1993 r.) (dalej „Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania”) dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania w Drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym Drugim Państwie. Dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10% kwoty dywidend brutto.

Z powyższego przepisu wynika, że zgodnie z postanowieniami Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dywidendy (zaliczki na dywidendę) wypłacane na rzecz polskich udziałowców spółki z siedzibą na Cyprze mogą podlegać opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i na Cyprze, jednakże na terytorium Cypru stawka podatku nie może przekroczyć 10%. Z uwagi na fakt, że w myśl wyżej przytoczonego przepisu, postanowienia Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dają każdemu z państw prawo do opodatkowania dywidend (zaliczek na dywidendy) wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium jednego z nich, konieczne jest ustalenie zasad unikania podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 24 ust. 1 lit b) Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10, 11 i 12 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze. Zatem, w odniesieniu do podatku od dywidend (zaliczek na dywidendy) Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje metodę kredytu, jako metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Art. 24 ust. 3 według polskiego tłumaczenia Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podaje definicję zapłaconego podatku, o którym mowa w art. 24 ust. 1 lit. b): „Uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, z wyjątkiem jakiejkolwiek ulgi, zwolnienia lub innych obniżek przyznanych przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa”.

Jednakże w świetle art. 30 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w przypadku rozbieżności przy interpretacji, tekst angielski będzie uważany za rozstrzygający. Zgodnie z angielską wersją Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania art. 24 ust. i lit. b ma następujące brzmienie: „Where a resident of Poland derives income which, in accordance with the provisions of Articles 10, 11 and 12 of this Agreement may be taxed in Cyprus, Poland shalf allow as a deduction from the tax on the income of that resident an amount equal to the tax payable in Cyprus. Such deduction shall not, however, e xc cc cl that part of the tax as compnted before the deduction is given, which is appropriate to such income derived in Cyprus”.

Jak zauważamy w angielskiej wersji art. 24 ust. 1 lit. b znajduje się określenie „tax payable in Cyprus”, czyli „podatek podlegający zapłaceniu na Cyprze”. Określenie to również zostało zdefiniowane w art. 24 ust. 3 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, którego angielska wersja ma następujące brzmienie: „The tax payable in a Contracting State mentioned in subparagraph (b) of paragraph 1 and paragraph 2 of this Article shall be deemed to include the tax which would have been payable but for the legał provisions conceming tax reduction exemption or tax incentives granted under the laws of the Contracting State for the purposes of paragraph 2 of Article 10 and paragraph 2 of Article 11 the amount of the tax shall be deemed to be 10% of the gross amount of dividend and interest (...).”

Zatem, ww. przepis angielskiej wersji Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania powinien być rozumiany następująco: „Podatek podlegający zapłacie w umawiającym się Państwie, o którym mowa w art. 24 ust. 1 powinien również uwzględniać wartość podatku, który byłby należny w tym państwie, gdyby nie ulgi, zwolnienia i inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa (...)”. Zatem odliczeniu od podatku należnego w Polsce powinna podlegać również równowartość podatku cypryjskiego (do wysokości ustalonych w Umowie o podwójnym opodatkowaniu limitów), który byłby należny na Cyprze, gdyby nie zastosowane zgodnie z tamtejszym ustawodawstwem ulgi czy zwolnienia. Omawiany przepis Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie wymaga bowiem, aby odliczenie od polskiego podatku uzależnione było od faktycznej zapłaty podatku na terytorium Cypru.

Podobne rozumowanie potwierdza komentarz Józefa Banacha do polskich umów podatkowych (wydawnictwo C.H. Beck Warszawa 2002 str. 377), gdzie autor stwierdza, że: stosowanie tej metody (chodzi o metodę zaliczenia podatku zapłaconego za granicą na poczet podatku należnego w kraju rezydencji) sprawia, że polityka zachęt podatkowych stosowana przez państwa, które pragną przyciągnąć zagraniczne inwestycje wyrażająca się obniżeniem podatków dla inwestorów zagranicznych nie przynosi korzyści samemu inwestorowi, lecz państwu jego rezydencji (państwo rezydencji pobiera bowiem podatek równy różnicy pomiędzy podatkiem należnym w tym państwie od całości dochodu w tym od dochodu uzyskanego w państwie źródła, a podatkiem zapłaconym w państwie źródła). W celu wyeliminowania tego rodzaju negatywnych skutków stosowania metody zaliczenia, gdzie wszelkie przywileje podatkowe przyznane przez państwo źródła przynoszą korzyść nie inwestorowi, lecz państwu jego rezydencji wykształciła się szczególna forma zaliczenia zwana zaliczeniem fikcyjnym (ang. tax sparing method), gdzie zaliczenie w państwie siedziby obejmuje nie tylko faktycznie zapłacony podatek w państwie źródła, lecz również podatek, który musiałby być zapłacony gdyby nie przyznano szczególnych ulg (darowany podatek).”

Zatem, zgodnie z art. 24 ust. 3 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w zw. z art. 24 ust. 1 lit. b Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania odliczeniu od podatku w Polsce podlega 10% podatek od dywidendy (zaliczki na dywidendę) brutto, niezależnie od tego czy podatek ten został faktycznie zapłacony na Cyprze.

Reasumując, Wnioskodawca uzyskujący dywidendę (zaliczkę na dywidendę) wypłacaną przez spółkę cypryjską ma zatem prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce kwoty równej 10% wartości dywidend (zaliczek na dywidendę) brutto bez względu na to czy podatek od tych dywidend (zaliczek na dywidendę) został faktycznie zapłacony na Cyprze.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że analogiczne stany faktyczne niejednokrotnie były już przedmiotem interpretacji indywidualnych Ministra Finansów, a stanowiska stron uznawane były za prawidłowe, m.in. w pismach o następujących sygnaturach:

• IPPB4/415-7/09-2/MC - 11 lutego 2009 r.
  

• IPPB4/415-18/09-2/JK - 26 stycznia 2009 r.
  

• IPPB2/415-1396/08-4/SP- 19 grudnia 2008 r.
  

• IPPB1/415-8/08-2/AŻ - 28 lutego 2008 r.
  

• IPPB2/415-435/07-2/AF - 20 lutego 2008 r.
  

• IPPB2/415-421/7-02/A/K - 7 lutego 2008 r.
  

• IPPB2/415-321/07-2/AK- 28 stycznia 2008 r.
  

• IBPB2/415-846/09/NG - 4 listopada 2009 r.
  

• ITPB2/415-322A/09/T - 2 maja 2009 r.
  
  

W dniu 29 października 2012 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną Nr IPTPB2/415-564/12-3/TS, uznającą stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółkę kapitałową mającą siedzibę na terytorium Cypru, za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Stronie w dniu 5 listopada 2012 r.

Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem, Strona pismem z dnia 19 listopada 2012 r. (data wpływu 21 listopada 2012 r.), wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów odstąpił od odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Następnie na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w indywidualnej sprawie Nr IPTPB2/415-564/12-3/TS, Pan reprezentowany przez radcę prawnego, pismem z dnia 21 listopada 2012 r. (data stempla pocztowego 23 listopada 2012 r., data wpływu 26 listopada 2012 r.), wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w której zarzuca naruszenie art. 120 i art. 121 § 1 w zw. art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749).

Wskazując na powyżej przedstawiony zarzut wnosi o:

1. uchylenie na podstawie art. 146 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z dnia 20 września 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zaskarżonej interpretacji w całości wydanej w indywidualnej sprawie z dnia 29 października 2012 r. nr IPTPB2/415-564/12-3/TS przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółkę kapitałową mającą siedzibę na terytorium Cypru,
2. równocześnie wnosi na podstawie art. 200 ww. ustawy o zasądzenie na rzecz Skarżącego kosztów postępowania zgodnie z normami przepisanymi.
   
   

W skardze w całości podtrzymano dotychczasowe twierdzenia wskazane zarówno we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, jak również w wezwaniu Organu do usunięcia naruszenia prawa.

Strona w zaskarżonej interpretacji zarzuca naruszenie przepisów art. 120 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa poprzez zastosowanie przepisów nieobowiązujących w momencie wydawania interpretacji, a zatem wydania jej bez podstawy prawnej.

Pełnomocnik wskazuje, że w dniu 22 marca 2012 r. w Nikozji Minister Finansów Cypru Kikis Kazamias oraz ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Nikozji Paweł Dobrowolski podpisali Protokół o zmianie Umowy miedzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (dalej: „Protokół”). Negocjacje Protokołu odbyły się w dniach 10-12 maja 2011 r. w Nikozji.

Zgodnie z art. 12 Protokołu: „Umawiające się Państwa poinformują się wzajemnie drogą dyplomatyczną o zakończeniu wewnętrznych procedur prawnych, niezbędnych do wejścia w życie niniejszego Protokołu. Niniejszy Protokół wejdzie w życie z dniem otrzymania późniejszej z not, o których mowa wyżej i jego postanowienia będą miały zastosowanie w obu Umawiających się Państwach:

1. w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do kwot dochodu osiągniętego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym niniejszy Protokół wejdzie w życie;
2. w odniesieniu do pozostałych podatków od dochodu, do podatków należnych za rok podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym niniejszy Protokół wejdzie w życie.”
   
   

Sam fakt ratyfikacji Protokołu ustawą z dnia 13 lipca 2012 r. o ratyfikacji Protokołu między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru o zmianie Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r., podpisanego w Nikozji dnia 22 marca 2012 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 960), która weszła w życie w dniu 7 września 2012 r. nie powoduje automatycznego wejścia w życie zmian w Umowie z Cyprem przewidzianych w Protokole. Zgodnie bowiem z art. 12 Protokołu nowe przepisy będą mieć zastosowanie do podatków potrąconych u źródła i innych podatków od dochodu zapłaconych najwcześniej w dniu 1 stycznia 2013 r., przy założeniu zakończenia wszystkich wewnętrznych procedur prawnych w 2012 r. Nie ma więc prawnej możliwości, aby, skoro procedury zmiany Umowy z Cyprem rozpoczęte zostały w 2012 r., nowe przepisy w Umowie z Cyprem zaczęły obowiązywać wcześniej niż w 2013 r.

Przedmiotowa Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i powinna zostać wydana na podstawie stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Zgodnie z art. 14b § 1 i art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej przedmiotem interpretacji jest zakres i sposób stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika. Należy zaznaczyć, że w istocie przedmiotem interpretacji są konkretne przepisy prawa podatkowego, w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego. Udzielając interpretacji organ odpowiada zatem na pytanie, jakie przepisy prawa znajdują zastosowanie do przedstawionego stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego i co z tego wynika.

Niedopuszczalne jest zatem, aby do zdarzeń następujących przed zmianą przepisów stosować przepisy, które dopiero mogą obwiązywać w przyszłości. Takie działanie organu podatkowego narusza wyrażaną w art. 120 Ordynacji podatkowej zasadę legalizmu i praworządności (zasada ta jest realizacją zasady praworządności określonej w art. 7 Konstytucji RP) i jest działaniem bez upoważnienia ustawowego.

Tym samym, prawidłową podstawą do wydania interpretacji na dzień jej wydania (tj. na dzień 29 października 2012 r.) może być w szczególności art. 10, art. 24 ust. 1 lit. b) oraz art. 24 ust. 3 Umowy z Cyprem (Dz. U. z dnia 8 grudnia 1993 r. Nr 117, poz. 523).

Zasada praworządności wiąże się z zasadą zaufania określoną w art. 121 § 1 ustawy Ordynacji podatkowej. Tylko bowiem postępowanie odpowiadające zasadzie praworządności może pogłębiać zaufanie obywateli do organów administracji publicznej. Zasada zaufania szczególnego znaczenia nabiera w postępowaniu o interpretację prawa podatkowego. Strona w takim postępowaniu ma bowiem prawo oczekiwać odpowiedzi na pytania dotyczące konsekwencji podatkowych wynikających z przedstawionego przez nią stanu faktycznego czy to już istniejącego, czy też przyszłego, znajdującej oparcie w obowiązujących przepisach prawnych.

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, po rozpatrzeniu skargi z dnia 21 listopada 2012 r. (data stempla pocztowego 23 listopada 2012 r., data wpływu 26 listopada 2012 r.), uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółkę kapitałową mającą siedzibę na terytorium Cypru – jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów rozpatrując ponownie wniosek w przedmiotowej sprawie, zważył co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Powołane przepisy – w myśl art. 4a ww. ustawy – stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 10 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523) zwanej dalej umową, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl art. 10 ust. 2 ww. umowy, dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysku, z którego są wypłacane dywidendy.

Należy zauważyć, że określenie „dywidendy”, o którym mowa w umowie oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób, jak dochód z akcji, zgodnie z ustawodawstwem podatkowym Państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma siedzibę.

W myśl art. 24 ust. 1 lit. b) Umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10, 11 i 12 niniejszej Umowy może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze.

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 3 umowy, uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ust. 1 i w ust. 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, z wyjątkiem jakiejkolwiek ulgi, zwolnienia lub innych obniżek przyznanych przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa. W myśl art. 10 ust. 2 oraz art. 11 ust. 2 rozumie się, że stawka podatku wynosi 10% kwoty brutto dywidend i odsetek, a w rozumieniu art. 12 ust. 2 stawka podatku wynosi 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Umowa stanowi, iż w przypadku trudności interpretacyjnych jej postanowień, rozstrzygające jest brzmienie przepisów zawarte w tekście angielskim.

Art. 24 ust. 1 lit. b) umowy, w wersji angielskiej, dotyczy potrącenia w Polsce od podatku dochodowego osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce kwoty równej podatkowi dochodowemu płatnemu na Cyprze, a nie jak wskazuje na to polska wersja umowy zapłaconemu na Cyprze. Angielskie wyrażenie „tax payable” użyte w tym kontekście oznacza bowiem podatek podlegający zapłaceniu (należny do zapłaty). Natomiast angielskie wyrażenie „but for” użyte w kontekście art. 24 ust. 3 Umowy należy tłumaczyć jako „gdyby nie”, a nie jako „z wyjątkiem”.

Zgodnie z powyższym, zdanie pierwsze w art. 24 ust. 3 Umowy należy tłumaczyć w następujący sposób: „Uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ust. 1 i w ust. 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, gdyby nie jakiekolwiek ulgi, zwolnienia lub inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa”.

Reasumując, stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce kwoty podatku w wysokości 10% kwoty dywidend, który stanowiłyby podatek do zapłacenia na Cyprze, gdyby nie zwolnienie tego rodzaju dochodów od podatku zgodnie z wewnętrznym prawem cypryjskim.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Stronie przysługuje prawo wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygnięcie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem organu, który wydał decyzję (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Tryb., ul. Wronia 65, 97- 300 Piotrków Tryb.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.