INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 03.04.2008 r. (data wpływu 07.04.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.04.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od dnia 1 marca b.r. wynajmuje swój dom na cele mieszkalne. Wybrała rozliczenie w formie ryczałtu, płatnym w trybie kwartalnym. Z umowy najmu między Wnioskodawczynią a najemcą, paragraf 9 umowy, wynika, że kwota czynszu 9500 zł miesięcznie obejmuje:

1. czynsz najmu za przedmiot najmu (świadczenie pieniężne za używanie przedmiotu najmu płatne wynajmującemu),
2. koszty eksploatacyjne: centralne ogrzewanie, ciepła woda, wywóz śmieci, zimna woda i ścieki, energia elektryczna, gaz, abonament TV i Internet,
3. czynsz w kwocie 390 zł miesięcznie za przedmiot najmu płatny do wspólnoty osiedla.
   
   

Rzeczywistym dochodem z kwoty 9500 zł jest więc czynsz z pkt 1, a nie całość kwoty. Umowa jasno wskazuje, że koszty eksploatacyjne i czynsz płatny do administracji osiedla ponosi najemca. Dochód wynajmującego jest różnicą między kwotą 9500 zł a wysokością kosztów eksploatacyjnych do kwoty 750 zł (udokumentowanymi odpowiednimi rachunkami) i kwotą 390 zł czynszu.

Ministerstwo Finansów w piśmie z marca 2004 r. do izb i urzędów skarbowych precyzuje co nie jest obciążone podatkiem w ramach ryczałtu : ,,składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty związane z lokalem, takie jak czynsz: czynsz uiszczony w spółdzielni lub wspólnocie mieszkaniowej, abonament za media, jak również opłaty za rozmowy telefoniczne, wodę, energię elektryczną oraz gaz, jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia”. (art. 11 ust. 1 o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz orzecznictwie NSA, który wielokrotnie twierdzi, że przychód powstaje jedynie wówczas, gdy ma miejsce przysporzenie majątkowe).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy rozliczając się ryczałtem za wynajem domu Wnioskodawczyni może odliczyć od kwoty 9500 zł koszty eksploatacyjne oraz czynsz płatny do wspólnoty mieszkaniowej...
2. Czy rozliczając przykładowo rachunek za gaz za marzec 2008 r., ale otrzymany i płatny w kwietniu 2008 r. odlicza się od przychodu marcowego czy kwietniowego...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni skoro jej faktycznym dochodem z najmu jest kwota 9500 zł pomniejszona o znaczne koszty eksploatacyjne oraz czynsz 390 zł, to w myśl orzecznictwa NSA, który jasno mówi co jest przysporzeniem majątkowym, od którego należy zapłacić podatek, oraz interpretacji MF Wnioskodawczyni uważa, że ponieważ ww. koszty obciążają najemcę a nie ją, powinna płacić podatek od różnicy 9500 zł i odjętych kosztów eksploatacyjnych i czynszu płatnego do wspólnoty mieszkaniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, natomiast wszelkie opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem najmu ponoszone przez najemcę, nie są składnikami przychodu osiąganego z tego tytułu, o ile z umowy wynika, iż to najemca zobowiązany jest do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.).

W odniesieniu do drugiego pytania zadanego przez Wnioskodawczynię, należy stwierdzić że opłata za gaz nie stanowi przychodu ze źródła najem, tym samym nie podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów nieewidencjonowanych. W przypadku wyboru opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych podstawą opodatkowania jest przychód z najmu, a nie dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem a kosztami jego uzyskania.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa przychodem do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym będzie otrzymana kwota czynszu wynikająca z umowy najmu. Natomiast otrzymane przez podatnika od najemcy należności z tytułu opłat do spółdzielni mieszkaniowej jak i opłaty eksploatacyjne nie będą stanowiły przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych pod warunkiem, że najemca został zobowiązany w umowie do ponoszenia wydatków związanych z eksploatacją wynajmowanego lokalu mieszkalnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.