INTERPRETCJA INDYWIDYALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana K. przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2008r. (data wpływu do tut. Biura 29 lutego 2008r.), uzupełnionym w dniach 16 maja 2008r. oraz 15 czerwca 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności wydatku z tytułu prowizji wynikającej z umowy agencyjnej zawartej z podmiotem, który ma siedzibę w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lutego 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności wydatku z tytułu prowizji wynikającej z umowy agencyjnej zawartej z podmiotem, który ma siedzibę w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową . Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego pismem z dnia 22 kwietnia 2008r. wezwano do jego uzupełnienia, co nastąpiło w dniach 16 maja oraz 15 czerwca 2008r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca negocjuje umowę agencyjną z partnerem biznesowym, który ma siedzibę na wyspie S. (tzw. raj podatkowy). Umowa dotyczy płatności prowizji na rzecz ww. partnera. (agenta) od wartości towarów i usług sprzedawanych na rynkach trzecich nie będących tzw. rajami podatkowymi. Prowizja jest płatna w zamian za realizację przez agenta następujących usług marketingowych. :

1. zapewnienie skoordynowanych działań marketingowych dla sprzedaży wyrobów i usług wnioskodawcy zwanych Produktami na rynkach trzecich zwanych Terytorium określonym w umowie agencyjnej,
   
2. kreowanie korzystnej opinii w kręgach biznesowych na temat firmy wnioskodawcy, jej Produktów i usług,
   
3. prowadzenie aktywnej i skutecznej reklamy Produktów wnioskodawcy, organizując prezentacje dla poszczególnych klientów i uczestnicząc w specjalnych wystawach na podstawie oddzielnych uzgodnień,
   
4. współpraca z wnioskodawcą przy tworzeniu ofert technicznych i cenowych oraz w zakresie wszelkich specyficznych przepisów prawa lokalnego, zgodnie z wymaganiami bieżących/przyszłych ogłoszeń o przetargach/zamówieniach, które są/będą ogłoszone przez potencjalnych klientów,
   
5. informowanie wnioskodawcy we właściwym czasie o zapytaniach i zamówieniach otrzymanych od potencjalnych klientów, o wymaganiach technicznych dotyczących jego Produktów odnośnie poziomów cen, terminów dostaw, warunków płatności oraz przekazywanie wszelkiej innej informacji dotyczącej współpracy,
   
6. koordynowanie współpracy pomiędzy stronami i do włączenia wnioskodawcy w negocjacje z potencjalnymi klientami odnośnie kontraktów sprzedaży, które będą ostatecznie negocjowane i podpisane przez wnioskodawcę,
   
7. w przypadku umów podpisanych pomiędzy firmą wnioskodawcy i jej klientem zabezpieczenie terminowej i pełnej płatności zgodnie z warunkami podpisanych umów,
   
8. zapewnienie pomocy i informowanie wnioskodawcy o wszystkich koniecznych procedurach odnośnie realizacji podpisanych umów,
   
9. śledzenie wraz ze swoim wyspecjalizowanym personelem rozwoju wydarzeń i postępów w przetargach, a także zapewnienie wyjaśnień i świadectw dla komisji oceniających oferty przetargowe, po wcześniejszym uzgodnieniu z wnioskodawcą.
   
   

Umowa agencyjna oparta jest o regulacje prawa polskiego a ewentualne spory będą rozstrzygane przez Sąd Arbitrażowy przy KIG Warszawa.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m. in., iż agent działa w imieniu i na rzecz wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jakie konsekwencje podatkowe (kosztowe) będzie powodować realizacja płatności prowizji na rzecz klienta z S. (tzw. raj podatkowy)...

Zdaniem wnioskodawcy w przypadku prowizji płaconej na rzecz podmiotów z tzw. rajów podatkowych nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wyniku czego prowizja stanowić będzie koszt uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Przy czym zasadnicze znaczenie dla uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów ma istnienie związku między tym wydatkiem a prowadzoną działalnością gospodarczą i jednocześnie wykazanie, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu.

Z przepisów dotyczących kosztów podatkowych wynika, iż jakkolwiek podmioty stosunków gospodarczych mogą dowolnie i na swobodnie określonych warunkach kształtować łączące je stosunki zobowiązaniowe, to ocena dotycząca zaliczenia poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodu musi następować z uwzględnieniem określonych zasad. Kosztem uzyskania przychodów są wszelkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu.

Jeżeli zatem poniesiony wydatek z tytułu prowizji wynikającej z zawieranej umowy agencyjnej będzie obiektywnie przyczyniać się do uzyskania przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, zawierając przedmiotową umowę z podmiotem, który ma siedzibę w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową należy mieć na uwadze aby warunki tej umowy nie odbiegały od warunków jakie zostałyby ustalone w przypadku posiadania prze ten podmiot siedziby w innym kraju. Zgodnie bowiem z art. 25 ust 4a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku gdy podmiot krajowy dokonuje transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 25a ust. 6, a warunki ustalone w takiej transakcji odbiegają od warunków jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot krajowy nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody w zaniżonej wysokości - dochody podmiotu krajowego określa się w drodze oszacowania stosując metody wskazane w ust. 2 i 3 lub stosuje się odpowiednio art. 19.

W myśl powołanego powyżej art. 25a ust. 6 ww. ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową. Sporządzając wykaz krajów i terytoriów, minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia w szczególności treść ustaleń w tym zakresie podjętych przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD).

Na podstawie powyższej delegacji ustawowej Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 16 maja 2005r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 94, poz. 790), wśród których wymieniona została Republika Seszeli (§ 1 pkt 33 ww. rozporządzenia).

Niezależnie od powyższego, jeżeli wartość transakcji wynikająca z zawartej umowy przekroczy 20.000 euro zastosowanie znajdą przepisy art. 25a ust.1 oraz ust.3 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 25a ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko),
   
2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty,
   
3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji,
   
4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot,
   
5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki,
   
6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
   
   

W myśl ust. 3 ww. art. 25a obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20.000 EURO.

Zatem ustalając obowiązek sporządzenia dokumentacji należy mieć na uwadze, że obowiązek taki powstaje zarówno, gdy łączna kwota (lub jej równowartość) transakcji między podmiotami wynikająca z umowy przekracza równowartość 20.000 euro, jak i wtedy, gdy rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość ww. kwoty.

Wyrażone w EURO wielkości, o których mowa w ust. 2 i 3, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym została zawarta transakcja objęta obowiązkiem, o którym mowa w ust. 1. (art. 25a ust. 5 ww. ustawy).

Sporządzoną dokumentację przedkłada się na żądanie organów podatkowych, o czym stanowi art. 25a ust. 4 ww. ustawy. W myśl tego przepisu na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnicy są obowiązani do przedłożenia dokumentacji, o której mowa w ust. 1-3, w terminie 7 dni od dnia doręczenia żądania tej dokumentacji przez te organy.

Jak wynika z powyższego obowiązek sporządzania dokumentacji ma zastosowanie do transakcji spełniających łącznie następujące warunki:

1. bezpośredni lub pośredni beneficjent należności wynikającej z transakcji ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową,
   
2. łączna kwota transakcji przekracza 20.000 euro.
   
   

Nie ma tu znaczenia, czy strony transakcji są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 25 ww. ustawy.

Zatem wyłącznie w sytuacji gdy poniesione przez wnioskodawcę wydatki z tytułu prowizji wynikającej z umowy agencyjnej zawartej z podmiotem, który ma siedzibę w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową będą celowe, racjonalne oraz właściwie udokumentowane (z uwzględnieniem opisanych powyżej warunków) będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy, iż w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.