INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu - 23 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia składek na ubezpieczenia społeczne – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia składek na ubezpieczenia społeczne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W maju 2007 r. Biuro Administracyjno-Finansowe Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji zapłaciło do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe Wnioskodawcy, za lata: 1999, 2000, 2001, 2002.

W latach tych Zainteresowany pełnił służbę wojskową jako żołnierz zawodowy w podległości Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Zawodową służbę wojskową pełnił On od roku 1994, po skończeniu szkoły oficerskiej. Dodaje, iż istotny dla przedmiotowej sprawy jest rok 1999 z uwagi na wprowadzenie reformy ubezpieczeń społecznych.

Wnioskodawca nadmienia, że wprowadzone przepisy o ubezpieczeniach społecznych dawały żołnierzom zawodowym pełniącym służbę wojskową możliwość dokonania wyboru:

• wariant 1 - mogli oni pozostać w dotychczasowym, resortowym systemie emerytalnym i po zakończeniu zawodowej służby wojskowej pobierać emeryturę wojskową lub rentę z wojskowego biura emerytalnego,
• wariant 2 - mogli przystąpić do zreformowanego systemu ubezpieczeń wówczas ich wynagrodzenie zostałoby podwyższone o wysokość składek na ubezpieczenia społeczne, które płatnik odprowadzałby do ZUS i wówczas po osiągnięciu wieku emerytalnego otrzymywaliby oni emeryturę z ZUS.

Zainteresowany zdecydował się na wariant 1.

W roku 2002 ze względu na likwidację zajmowanego przez Niego stanowiska służbowego, został zwolniony z zawodowej służby wojskowej bez nabycia praw do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej, z uwagi na brak wysługi (minimum 15 lat) dającej powyższe uprawnienia.

Konieczność oraz tryb zapłaty składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za żołnierzy zawodowych, pełniących służbę w jednostkach podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, którzy nie nabyli praw do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej uregulowano następującymi przepisami:

• art. 6a ust 10 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 Nr 8, poz. 66, Nr 121, poz. 1264, Nr 191, poz.1954),
• rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 września 2004 r. w sprawie przekazywania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe żołnierzy zawodowych, pełniących służbę w jednostkach wojskowych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych zwolnionych ze służby (Dz. U. z 2004 r. Nr 216, poz. 2207).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy składki zapłacone do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w maju 2007 r. przez Biuro Administracyjno-Finansowe Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji na ubezpieczenie emerytalne i rentowe Wnioskodawcy za lata: 1999, 2000, 2001, 2002 - może odliczyć od podstawy obliczenia podatku dochodowego za rok 2007...

Zdaniem Wnioskodawcy składki zapłacone do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w maju 2007 r. przez Biuro Administracyjno-Finansowe Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji na Jego ubezpieczenie emerytalne i rentowe za lata: 1999, 2000, 2001, 2002 - może odliczyć od podstawy obliczenia podatku dochodowego za rok 2007.

W ocenie Zainteresowanego powyższe wynika z zapisów art. 26, ust. 1, pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 137, poz. 887, ze zm.):

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika.

Odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku,

Natomiast zgodnie z dyspozycją art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy.

Należy stwierdzić, iż zasadniczą kwestią w przedmiotowej sprawie jest możliwość odliczenia od dochodu Wnioskodawcy składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe).

Ze zdarzenia opisanego we wniosku jednoznacznie wynika, iż za Wnioskodawcę, należne składki na Jego ubezpieczenie emerytalne i rentowe za lata: 1999, 2000, 2001, 2002 zostały zapłacone do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w maju 2007 r. przez Biuro Administracyjno-Finansowe Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. Tymczasem przepis ustawy podatkowej jednoznacznie wskazuje na możliwość odliczenia od dochodu składek określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika (pracodawcę) ze środków podatnika tj. Wnioskodawcy.

W niniejszej sprawie ww. należność nie została pobrana ze środków Zainteresowanego.

A zatem Wnioskodawca nie może odliczyć od podstawy obliczenia podatku za 2007 r. składek zapłaconych przez Biuro Administracyjno-Finansowe Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Jednocześnie tut. organ pragnie poinformować Wnioskodawcę, iż zapłata należności przez Biuro Administracyjno-Finansowe Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji do ZUS pomimo wskazanych uregulowań prawnych w tym zakresie nie jest tożsama z należnością pobraną z Jego wynagrodzenia i odprowadzoną do ZUS (bo tylko tę drugą podatnik może odliczyć).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.