INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 05.12.2007 r. (data wpływu 21.12.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w 2007 r. w związku z uzyskiwaniem dochodów z pracy wykonywanej na terytorium USA - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.12.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w 2007 r. w związku z uzyskiwaniem dochodów z pracy wykonywanej na terytorium USA.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest obywatelką polską, która do końca 2006 roku rozliczała się w Polsce jako osoba o nieograniczonym obowiązku podatkowym.

W październiku 2006 roku została oddelegowana przez swojego pracodawcę – E…Y… Sp. z o.o. z siedzibą w W… R… O 1 (dalej: Spółka Polska) do pracy na terytorium USA, na rzecz spółki E… Y… L… z siedzibą w N…J…, T...S…NY-(…) (dalej: Spółka zagraniczna) Przewidywany okres pracy za granicą to 2 lata, z możliwością dalszego przedłużenia

Podstawą zatrudnienia Wnioskodawczyni za granicą jest umowa ze Spółką amerykańską, która pokrywa koszty wynagrodzenia z tego tytułu. Wnioskodawczyni podlega systemowi ubezpieczeń społecznych w USA. Spółka Polska udzieliła Wnioskodawczyni urlopu bezpłatnego na czas wykonywania pracy w USA.

Od momentu rozpoczęcia pracy za granicą obecność Wnioskodawczyni w Polsce była incydentalna, związana jedynie z kontaktami z rodzicami i siostrą (przyjazd na święta Bożego Narodzenia w 2006 r. i 2007 r.)

W chwili obecnej Wnioskodawczyni posiada rachunki bankowe zarówno w Polsce, jak i w Stanach Zjednoczonych, przy czym amerykański rachunek traktuje jako wiodący, tj. wpływa na niego wynagrodzenie Wnioskodawczyni oraz dokonuje ona za jego pośrednictwem operacji rozliczeń finansowych. Polskiego rachunku bankowego Wnioskodawczyni używa jedynie w celu dokonywania ewentualnych rozliczeń na terytorium Polski.

W Polsce Wnioskodawczyni posiada mieszkanie, w którym przebywała do czasu wyjazdu za granicę i w którym jest zameldowana Nie jest w posiadaniu innych inwestycji długoterminowych oraz nie uczestniczy aktywnie w żadnych organizacjach społecznych, kulturalnych czy politycznych działających w Polsce.

Najprawdopodobniej w 2007 roku Wnioskodawczyni zostanie uznana za amerykańskiego rezydenta podatkowego według wewnętrznych przepisów USA.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego Wnioskodawczyni podlega w Polsce w roku 2007 ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni będzie posiadała w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, ponieważ jej centrum interesów życiowych w 2007 roku nie znajduje się na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodu (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast zgodnie z ust. 2a powyższego artykułu, osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W świetle art. 4a ustawy, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 7 i 8 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (dalej: Umowa) określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się państwie” oznacza jakąkolwiek osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium umawiającego się Państwa dla celów jej opodatkowania.

Definicja ta odnosi się zatem do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przy czym, zgodnie z art. 4 umowy, jeżeli oba Państwa potwierdzą, iż dana osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania na ich terytorium, to osoba ta:

1. będzie uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie w którym stale zamieszkuje. Jeżeli ona stale zamieszkuje w obydwu Umawiających się Państwach lub nie zamieszkuje w żadnym z Umawiających się Państw, to będzie uważana za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium tego Umawiającego się Państwa, z którym jej związki osobiste i majątkowe są ściślejsze (ośrodek powiązań osobistych),
2. jeżeli nie można ustalić, w którym z Umawiających się Państw znajduje się ośrodek jej powiązań osobistych, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania na terytorium tego Umawiającego się Państwa, w którym ona zazwyczaj przebywa,
3. jeżeli ona zazwyczaj przebywa w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa w żadnym z Umawiających się Państw, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania na terytorium tego Umawiającego się Państwa, którego jest obywatelem.
   
   

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawczynię stan faktyczny, w świetle polskich przepisów dotyczących rezydencji żaden z warunków potwierdzających posiadanie miejsca zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie, nieograniczonego obowiązku podatkowego, nie będzie spełniony.

Obecnie centrum interesów osobistych i gospodarczych Wnioskodawczyni znajduje się w USA, gdzie przebywa i wykonuje pracę na rzecz amerykańskiego pracodawcy. Wizyty Wnioskodawczyni na terytorium Polski mają charakter incydentalny, w związku z czym nie przekroczą 183 dni pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym 2007.

Dodatkowo, gdyby zaistniały jakiekolwiek przesłanki do tego, aby uznać że Wnioskodawczyni posiada stałe miejsce zamieszkania ośrodek interesów życiowych w obu państwach, na podstawie art. 4 ust. b umowy miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni będzie znajdować się w USA ze względu na zwykłe przebywanie Wnioskodawczyni w tym kraju w roku 2007.

Centrum aktywności życiowej Wnioskodawczyni zostało przeniesione do USA. Tam bowiem zamieszkuje i pracuje. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni uważa, iż począwszy od 2007 roku nie posiada w Polsce miejsca zamieszkania. Oznacza to, że zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Konsekwentnie, w 2007 roku opodatkowaniu w Polsce podlegać będą wyłącznie dochody osiągnięte przez Wnioskodawczynię na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art.14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.