INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 04.02.2008 r. (data wpływu 17.03.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do uznania transakcji za WDT i prawa do zastosowania stawki 0% - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.03.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do uznania transakcji za WDT i prawa do zastosowania stawki 0%.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Txxxxxx Txxxxxxxxxx Pxxxxx Sp. z o.o. jest podmiotem, którego jednym z głównych przedmiotów działalności jest produkcja płyt DVD, które są sprzedawane i wywożone z terytorium Polski. W prowadzonej działalności gospodarczej często zdarza się, iż Spółka dokonuje dostaw wewnątrzwspólnotowych, dla których stosuje stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 0%. Warunkiem opodatkowania wewnątczwspólnotowej dostawy towarów według preferencyjnej stawki 0% jest spełnienie wymogów art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług. Zdarza się, iż Strona dokonuje dostawy towaru poprzez nabywcę, który przy użyciu własnego środka transportu (tzw. odbiór własny) lub wynajętego przewoźnika wywozi towar do właściwego miejsca dostawy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego.

Nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy. Jednakże po dokonaniu dostawy (wydaniu i załadowaniu towaru na samochód) w posiadaniu Spółki pozostaje kopia faktury wraz z dokumentem WZ zawierającym specyfikację towaru oraz kopia dokumentu przewozowego CMR podpisanego przez przewoźnika.

Dodatkowo Spółka otrzymuje podpisane przez nabywcę zbiorcze potwierdzenie odbioru towaru, w którym ujęty jest m.in. numer faktury, ilość towarów i wartości. Natomiast w powyższej sytuacji Strona nie otrzymuje potwierdzonego przez odbiorcę dokumentu przewozowego CMR. W ocenie Spółki fakt ten nie ma istotnego znaczenia, ponieważ powyższe dokumenty dają wystarczającą podstawę do zastosowania preferencyjnej stawki 0% podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Spółka wnosi o potwierdzenie, iż w przypadku nie otrzymania CMR podpisanego przez odbiorcę towaru wymienione w powyższym stanie faktycznym dokumenty (faktura, dokument WZ oraz kopia dokumentu CMR podpisana przez przewoźnika) uprawniają ją do uznania przedmiotowych dostaw za wewnątrzwspólnotowe i zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Zdaniem wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0% pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

Na podstawie ust. 3 art. 42 ww. ustawy dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
   
   

Z kolei w myśl art. 42 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy dokumenty, o których nowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   
   

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, Spółka jest uprawniona do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0%, jeżeli przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy jest w posiadaniu dowodów potwierdzających jednoznacznie wywóz towarów poza terytorium Polski, w wykonaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Należy zauważyć, że istotą przywoływanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju. Obowiązująca ustawa o VAT przyjmuje katalog dokumentów, które potwierdzają dokonanie wywozu i jego dostawę na terytorium innego państwa UE, który unormowany jest w w/cyt. art. 42 ust. 3. Z przedstawionego powyżej stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest w posiadaniu dokumentów przewozowych otrzymanych od przewoźnika. W opinii Spółki dokument przewozowy CMR podpisany przez przewoźnika świadczącego usługę transportu na rzecz odbiorcy mającego siedzibę na terytorium państwa członkowskiego należy uznać jako dokument potwierdzający wykonanie w/w usługi, a tym samym jako dokument spełniający wymogi art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Powyższe wynika z faktu, iż przewoźnik w przedmiotowej sytuacji na mocy umowy cywilno-prawnej występuje w imieniu odbiorcy oraz zobowiązany jest do bezwzględnego wykonania przedmiotu umowy, tj. dostawy towaru. Ponadto Strona pragnie zauważyć, iż jest w posiadaniu zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów podpisanego przez nabywcę, które zgodnie z w/cyt. art. 42 ust. 3 pkt 1 należy uznać za dokument uzupełniający dokumentację mającą na celu potwierdzenie wykonania w/w dostawy towarów na terytorium państwa członkowskiego. Swoją tezę Spółka popiera postanowieniem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 30.08.2005 r. znak: PP/443-76-GK/05, które w okolicznościach bliźniaczo podobnych do opisanych w przedmiotowej sprawie uznały stanowisko pytającego (podatnika) za poprawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0% pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższy przepis stwierdzić należy, że możliwość zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów istnieje, gdy spełnione zostaną łącznie warunki dotyczące statusu dostawcy oraz nabywcy, a także otrzymania przez dostawcę stosownej dokumentacji.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, iż dokonuje ona wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów poprzez nabywcę, który wywozi towar przy użyciu własnego środka transportu (tzw. odbiór własny) lub za pośrednictwem wynajętego przewoźnika.

Zatem w przypadku przewozu towarów przez przewoźnika (spedytora) w myśl art. 42 ust. 3 ustawy - dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
   - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
   
   

Natomiast w myśl art. 42 ust. 4 – w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
2. adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy;
3. określenie towarów i ich ilości;
4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.
   
   

Zatem w tym przypadku nie ma obowiązku posiadania dokumentów przewozowych, wymienionych w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   
   

Dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, a prawo podatnika do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Natomiast podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Powyższy przepis wymienia w zasadzie, w sposób enumeratywny, dowody jakimi należy się posłużyć dla udokumentowania dostarczenia towarów, tzn. udowodnienia, że nastąpił wywóz towaru z jednego kraju członkowskiego i jego transport (przemieszczenie) do innego kraju członkowskiego. Wymienione dokumenty muszą łącznie potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, dlatego konieczne jest posiadanie przez Spółkę dokumentów wymienionych w tym przepisie.

Spółka wskazała, iż po dokonaniu dostawy jest w posiadaniu kopii faktury wraz z dokumentem WZ zawierającym specyfikację towaru oraz kopi dokumentu przewozowego podpisanego przez przewoźnika. Dodatkowo Spółka otrzymuje podpisane przez nabywcę zbiorcze potwierdzenie odbioru towaru, w którym ujęty jest m.in. numer faktury, ilość towarów i wartości. Spółka nie otrzymuje jednak potwierdzonego przez odbiorcę dokumentu przewozowego CMR.

Zatem Spółka jest w posiadaniu wszystkich trzech dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy. Wskazać jednak należy, że dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie faktu dostarczenia towarów do nabywcy. Powyższe wynika z tego, iż dokument przewozowy CMR jest podpisany wyłącznie przez przewoźnika, a nie przez nabywcę towaru. Przedmiotowy dokument stanowi zatem jedynie dowód zawarcia umowy przewozu, a nie jej wykonania, tj. dostarczenia towarów na miejsce przeznaczenia.

Należy jednak wziąć pod uwagę, że Spółka posiada inne dokumenty dotyczące dokonanej dostawy, tj. zbiorcze potwierdzenie odbioru towaru, w którym ujęty jest m.in. numer faktury, ilość towarów i wartości. Zatem w myśl zapisów ww. art. 42 ust. 11 ustawy, ponieważ wszystkie wymienione we wniosku dokumenty (tj. kopia faktury, dokument WZ zawierający specyfikację towaru, kopia dokumentu przewozowego podpisana przez przewoźnika oraz ww. zbiorcze potwierdzenie odbioru towaru podpisane przez nabywcę) będą jednoznacznie potwierdzały dostarczenie towaru do nabywcy – Spółka będzie mieć prawo do zastosowania stawki 0% przy opodatkowaniu czynności wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Ponadto należy wskazać, że wymienione przez Spółkę postanowienie Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 30.08.2005r. znak: PP/443-76-GK/05 jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.