Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym do 30.06.2007r. w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), po zakończeniu postępowania wszczętego postanowieniem z dnia 31 grudnia 2007r. nr BI/415-1018/07 w sprawie zmiany postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Malborku z dnia 29 sierpnia 2007r. nr DFI-/415-7/07/KS wydanego dla ..., zawierającego pisemną interpretację co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego

• postanawia się z urzędu zmienić postanowienie organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

Pismem z dnia 19 czerwca 2007r. Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik na podstawie skierowania Powiatowego Urzędu Pracy (PUP) w marcu 2007r. podjął pracę poza miejscowością, w której mieszka. Decyzją wydaną m.in. na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przyznano mu zwrot kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy i powrotu do miejsca zamieszkania.

W związku z tym powstała wątpliwość, czy w zeznaniu podatkowym za 2007r. nie należy od uzyskanego przychodu odliczyć kosztów uzyskania przychodów ponieważ zostały one zwrócone przez PUP, czy też od przychodu należy odliczyć koszty uzyskania przychodu, a otrzymany zwrot kosztów dojazdu do miejsca zatrudnienia potraktować jako inne źródła uzyskania przychodów.

Zdaniem Podatnika nie powinien on odliczać od przychodu kosztów uzyskania przychodu z uwagi na fakt, że Powiatowy Urząd Pracy zwraca mu koszty dojazdu do miejsca zatrudnienia.

Postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2007r. nr DFI-/415-7/07/KS Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko Podatnika jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy wskazał, że w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie ma art. 22 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 102 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów przejazdu bezrobotnego do miejsca pracy lub miejsca odbywania stażu, szkolenia, badań lekarskich, do miejsca wykonywania prac społecznie użytecznych, zajęć z zakresu poradnictwa zawodowego lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy, oraz kosztów zakwaterowania bezrobotnego w miejscu pracy, odbywania stażu, szkolenia lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy, otrzymane na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.).

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że Podatnik otrzymuje zwrot kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy i powrotu do miejsca zamieszkania na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 20.04.2004r. – w związku z tym otrzymane kwoty z tego tytułu wolne są od podatku dochodowego.

W myśl postanowień art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) do obliczenia dochodu uzyskanego w 2007 r. z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej koszty uzyskania przychodów:

1. wynoszą 108 zł 50 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.302 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
2. nie mogą przekroczyć łącznie 1.953 zł 23 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
3. wynoszą 135 zł 63 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.627 zł 56 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
4. nie mogą przekroczyć łącznie 2.441 zł 54 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Stosownie do treści art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 16.11.2006r. - jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów określone w ust. 2 w roku 2007 są w niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Jednocześnie w ust. 7 tego przepisu postanowiono, że przepisów ust. 2 pkt 3 i 4 nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik otrzymuje zwrot kosztów dojazdu do zakładu pracy, z wyjątkiem, gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny – Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, że Podatnik w związku z otrzymaniem zwrotu kosztów przejazdu do miejsca pracy, w zeznaniu podatkowym za 2007r. nie może przyjąć kosztów faktycznie poniesionych. Nie przysługują mu również „podwyższone” koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3 i 4

Podatnikowi przysługują natomiast w 2007r. koszty uzyskania przychodów określone w art. 8 ust 2 pkt 1 (lub w ust. 2 pkt 2 w okolicznościach tam wskazanych) ustawy z dnia 16.11.2006r. – tj. 108 zł 50 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.302 zł.

W konsekwencji stanowisko Podatnika, że w zeznaniu podatkowym za rok 2007 od przychodów ze stosunku pracy nie powinien odliczać kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

Ponieważ Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał stanowisko Podatnika za prawidłowe - Dyrektor Izby Skarbowej – w związku z zaistnieniem przesłanek określonych w treści art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej – w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007r. - postanowił zmienić z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 29 sierpnia 2007r. nr DFI-/415-7/07/KS.