INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29.02.2008r. (data wpływu 10.03.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy przedstawiciele handlowi, będący pracownikami Spółki, którzy działają poza jednostką samorządu terytorialnego właściwego dla siedziby Spółki, powinni być traktowani, jako zakłady (oddziały) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których posiadanie zobowiązuje do składania informacji CIT-ST – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.03.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przedstawicieli handlowych będących pracownikami Spółki, działającymi poza jednostką samorządu terytorialnego właściwego dla siedziby Spółki, należy traktować jako zakłady (oddziały) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których posiadanie zobowiązuje do składania informacji CIT-ST...

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i sprzedaży hurtowej artykułów spożywczych jedynie w miejscu siedziby, tj. w R, gmina T. Dla zwiększenia efektywności sprzedaży, zapewnienia rozwoju rynku zbytu oraz w celu usprawnienia bieżącej obsługi doradczo-handlowej obecnych i przyszłych kontrahentów, wnioskodawca zatrudnia na umowę o pracę przedstawicieli handlowych. Jako miejsce wykonywania pracy umowy o pracę zawierane z tymi przedstawicielami wskazują pewien region geograficzny, najczęściej sąsiadujący z miejscem zamieszkania przedstawiciela, położony poza gminą T. Zadaniem przedstawiciela jest wizytowanie placówek handlowych funkcjonujących w regionie oznaczonym jako miejsce wykonywania pracy oraz podejmowanie wszelkich czynności mających służyć ochronie i umocnieniu pozycji handlowej wnioskodawcy na danym terenie. Do wykonania swych zadań przedstawiciel nie wykorzystuje ani biura, ani żadnej stałej placówki organizowanej przez wnioskodawcę, lecz jego praca polega wyłącznie na „działaniu w terenie”, rozumianym jako aktywne współdziałanie z kontrahentami swego pracodawcy (tu: wnioskodawcy) w umacnianiu i rozwoju relacji handlowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedstawicieli handlowych będących pracownikami Spółki, działającymi poza jednostką samorządu terytorialnego właściwego dla siedziby Spółki, należy traktować jako zakłady (oddziały) w rozumieniu art.28 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których posiadanie zobowiązuje do składania informacji CIT-ST...

Zdaniem Spółki, przedstawiciele handlowi zatrudnieni przez wnioskodawcę i działający poza jednostką samorządu terytorialnego właściwą dla siedziby wnioskodawcy nie powinni być traktowani jako zakłady (oddziały) Spółki, których posiadanie zobowiązuje do składania informacji CIT-ST.

W odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby są obowiązani składać do urzędu skarbowego w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych oraz załączać do zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje, sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami, w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2003 r. Nr 203 poz. 1966 ze zm.) jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych posiada zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla jego siedziby, to część dochodu z tytułu udziału we wpływach z tego podatku jest przekazywana do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, na której obszarze znajduje się ten zakład (oddział), proporcjonalnie do liczby zatrudnionych w nim osób na podstawie umowy o pracę. Przepis art. 10 ust. 3 wyżej cytowanej ustawy definiuje pojecie zakładu: jest to określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika. Również ta ustawa (przepis art. 10 ust. 4) nakłada na podatników podatku dochodowego od osób prawnych obowiązek sporządzania i przekazywania informacji składanych do urzędów skarbowych, zawierających wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze są położone. Wzór i terminy składania ww. informacji określa Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 230 poz. 1693).

Jak wynika z powyższego, przyjęta konstrukcja prawna zakłada, że wyodrębnionym organizacyjnie zakładem jest określone w umowie o pracę z konkretnym pracownikiem miejsce świadczenia pracy. Nie ma więc znaczenia czy w danym miejscu świadczenia pracy jest biuro oddziału (zakładu).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że miejsce świadczenia pracy przedstawiciela handlowego wynika z zawieranej umowy o pracę, gdzie wskazany jest pewien region geograficzny (najczęściej sąsiadujący z miejscem zamieszkania przedstawiciela), który jest to poza gminą Tarczyn, gdzie mieści się siedziba Spółki.

Co do zasady, określenie przez pracodawcę miejsca świadczenia pracy przez konkretnego pracownika, przesądza o tym, która gmina, powiat i województwo uzyska odpowiedni, procentowo określony udział w podatku dochodowym od osób prawnych, zapłaconym przez tego pracodawcę (podatnika).

W przypadku, kiedy praca jest wykonywana w więcej niż jednym miejscu pracy, rozstrzygające jest w jakim miejscu pracownik najczęściej wykonuje pracę. Jeżeli wskazanie takiego miejsca nie jest możliwe, pracownicy winni być zaliczeni do gminy na terenie której mieści się siedziba Spółki. Jeżeli Spółka zakwalifikuje miejsca pracy wszystkich swoich pracowników jako siedziba Spółki to wówczas nie będzie zobowiązana do sporządzania informacji CIT-ST.

Z powyższego wynika, że o konieczności składania informacji CIT-ST decyduje miejsce świadczenia pracy pracownika. A zatem, skoro miejsca świadczenia pracy przedstawicieli handlowych, wynikające z umowy o pracę znajdują się poza gminą właściwą dla siedziby Spółki, to Spółka powinna traktować ich, jako wyodrębniony organizacyjnie zakład i w związku z tym składać stosowne informacje CIT-ST.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.